af aan Contador
sport ]39
Rabobank trots op Gesink
Chavanel uitgerust
naar tweede ritzege
De koerstrui
maandag 12 juli 2010
'Het niveau van de
Tour is heel hoog, mijn
niveau is ook hoog'
Robert Gesink
door Edward Swier
MORZINE - Alberto Contador mag
dan van Lance Armstrong af zijn,
de Tour heeft de Spaanse titelver
dediger nog bepaald niet in de tas.
Zijn twee meest serieuze concur
renten legden gistermiddag in Mor-
zine-Avoriaz hun kaarten op tafel.
Andy Schleck won het prachtige
gevecht om de etappezege én
sprokkelde tijd, Cadel Evans liet
blijken geweldig aan te kunnen
klampen en sloop mee naar het
Twee jaar terug droeg Cadel Evans
even het geel. De paniek sloeg
hem destijds om het hart. Geen
liefhebber van grote menigten,
stress en druk kwam toen alles op
hem af Evans was gele-truidrager
op de rustdag in de Pyreneeën,
maar een paar dagen later - na de
één na de andere slechte beslissing
- was het alweer gedaan. Evans
zegt echter daarvan geleerd te heb
ben. „Je moet meer in jezelf gelo
ven, meer op je ploeggenoten bou
wen en vertrouwen. En vooral rus
tig blijven." Hoewel verbaal nog al
tijd een zenuwpees, is de Austra
liër als coureur beslist gegroeid.
Sinds hij afgelopen najaar de we
reldtitel veroverde, ziet hij niet ach
ter elke boom een vijand en stoort
hij zich niet meer aan wat anderen
van hem vinden.
Als Evans vandaag op de rustdag
in Morzine eens rustig het klasse
ment bekijkt, vindt hij zichzelf te
rug met een marge van twintig tel
len op Andy Schleck en 1.01 op
Contador. Het trio heeft zich, na
de eerste échte bergetappe, geprofi
leerd als de favorieten voor het
geel in Parijs. De verrassende Belg
Jurgen van den Broeck (vierde op
1.03) en Rabo-kopman Denis
Mentjsov (vijfde op ï.ro) voeren
een groepje van elf outsiders aan.
Vraag voor de komende dagen is
vooral hoe sterk de knechten van
het toptrio zijn. Andy Schleck zat
al vrij snel in de finale alleen,
Evans moet het ook al niet van
zijn helpers hebben. Contadors
ploeggenoten daarentegen kleur
den lange tijd de frontlinie. Indruk
wekkend was het werk wat Conta
dors knechten Daniel Navarro,
Paolo Tiralongo en Alexander Vi-
nokoerov op de Col de la Ramaz
deden, imponerend ook het sleur-
werk van Navarro op de slotklim.
Zelf maakte de Spanjaard ook lang
een goede indruk. Aanvallen van
Roman Kreuziger, Jurgen van den
Broeck en Robert Gesink neutrali
seerde hij twee kilometer voor de
streep eenvoudig. Op de demarra
ge van Andy Schleck en Samuel
Sanchez in de slotkilometer bleef
de Astana-kopman het antwoord
echter schuldig. De Luxemburger
sprokkelde tien kostbare tellen en
zal het vertrouwen hebben dat er
deze Tour veel meer te halen is
dan de wine trui voor de beste jon
gere of een ritzege.
Zelfverzekerd: „Ik ben blij met de
ze etappezege. Natuurlijk, ook om
dat het mijn eerste in de Tour is.
Maar er is meer. Er is een plan en
dat wil ik stap voor stap uitvoeren.
Vandaag dacht ik nog niet aan het
geel, ik wil het in Parijs!" De
Saxo-kopman erkende 's morgens
behoorlijk zenuwachtig te zijn ge
weest. „Ik wist dat dit een belang
rijke rit zou worden." De etappe
naar Morzine-Avoriaz bood alles
wat een eerste serieuze bergetappe
moet hebben.
Veel drama bijvoorbeeld, mede
veroorzaakt door valpartijen. Lan
ce Armstrong lag er drie keer bij
en kon een kruis door zijn aspira
ties zetten.
Maar ook Cadel Evans bleef niet
onberoerd. Vlak na de start in Les
Rousses stuiterde een groot deel
van het peloton tegen het slechte
asfalt. Evans' linkerzijde was flink
geraakt. De schouder, heup en
knie moesten worden behandeld.
„Dat ik hier nu in het geel zit, had
ik op dat moment niet kunnen be
vroeden", aldus de Australiër. „Ik
wist na die val niet eens of ik nog
welverder kon rijden."
Sylvain Chavanel imponeerde in de zevende etappe, foto Christophe Ena/AP
door Edward Swier
Cadel Evans is de nieuwe drager van de gele trui.
foto Guillaume Horcajuelo/EPA
LES ROUSSES - Het is de les voor
menig wielrenner. Je moet, zeker
in aanloop naar een grote ronde
als de Tour de France, niet al veel
te veel hebben gedaan. Uitgerust
starten is een pré.
Het merendeel van de renners, ge
dwongen mee te draaien in de mal
lemolen, kan door een overvol
wedstrijdprogramma echter niet
aan die voorwaarde voldoen. Syl
vain Chavanel lukte het dit jaar
door een (on)gelukje wel. Hij
boekte zaterdag zijn tweede ritze
ge-
De Fransman van Quick Step
werd 25 april in de laatste van de
voorjaarsklassiekers, Luik-Bastena
ken-Luik, geschept door een auto.
Het gevolg: een schedelbasisfrac-
tuur en een lange pauze. Pas in de
Ronde van Zwitserland keerde
Chavanel terug in competitie. „En
nu ben ik echt fris aan de Tour be
gonnen. Dit is mijn tiende Tour,
maar nog nooit voelde ik me zo
scherp."
Waar anderen de afgelopen dagen
zwaar te lijden hadden van de
warmte, krijgt Chavanel het van
niets meer benauwd. „Zeker na
mijn eerste ritzege ben ik ook nog
eens heel ontspannen. De Tour
kon voor mij sowieso al niet meer
kapot. Al wilde ik het geel, dat ik
na de kasseienrit meteen weer in
moest leveren, eigenlijk nog wel
een keer dragen", aldus Chavanel,
op de dag waarop zijn ploegleider
Wilfried Peeters verjaarde. „Onder
weg heb ik daar niet bij stilge
staan. Maar het is wel reden voor
een extra flesje champagne."
In navolging van de sprinters Ales-
sandro Petacchi en Mark Caven
dish won zaterdag ook Chavanel
zijn tweede etappe in de Tour van
2010. Opnieuw kwam hij solo aan.
Bovendien pakte de 31-jarige Frans
man andermaal het geel. Dat had
hij bij een eerdere gelegenheid ca
deau gekregen. In de etappe naar
Spa zorgde Fabian Cancellara er
voor dat de hoofdmacht na een
massale valpartij niet meer koer
ste, Chavanel reed echter nog voor
de meute uit en mocht de rit én
de trui pakken.
Chavanel was zaterdag de grootste
durfal. Hij maakte de oversteek
van het peloton naar een vlucht-
groep met zijn land- en ploegge
noot Jerome Pineau en nam op
veertien kilometer van de streep
het initiatief De Cöte de Lamoura,
de slotklim van een etappe die
voor avonturiers was geschapen,
was slechts in het begin pittig. Ra-
bo's Juan-Manuel Garate werd uit
eindelijk derde. De Spanjaard: „Ik
durfde het niet, zag Sylvain gaan,
maar dacht dat het nog te lang
was. Hij koos echter goed, want
was niet meer te pakken." Chava
nel moest er om grinniken: „Uitge
rust hè."
MORZINE-AVORIAZ - Even, heel
even leek Robert Gesink gisteren
op weg naar de ritzege in de eerste
zware bergrit van deze Ronde van
Frankrijk. Zijn aanval, binnen
twee kilometer van de streep op
Morzine-Avoriaz, was echter niet
dwingend genoeg om Andy
Schleck en Samuel Sanchez achter
zich te houden. Het duo sloot aan
waarna de Luxemburger de sprint
won. Voor Gesink resteerde een
knappe derde plaats.
„Het is buitengewoon knap als je
debuteeert in het hooggebergte in
de Tour en meteen derde wordt.
Dat hebben niet veel renners voor
hem gepresteerd", was Adri van
Houwelingen lovend over Gesink.
Van een grote verrassing wilde de
Rabo-ploegleider niet spreken.
„Dit was wel wat we gehoopt had
den. Hier hebben we al die weken
naartoe gewerkt." Gesink maakte
samen met mede-kopman Denis
Mentsjov deel uit van een select ge
zelschap dat in de loop van de fina
le uitdunde tot uiteindelijk dertien
man. Lance Armstrong was al
vroeg naar het achterveld verdwe
nen, mede door twee valpartijen
die vooral mentale schade leken te
veroorzaken. Ook de Brit Bradley
Wiggins leek met zijn optreden be
paald niet op de podiumkandidaat
die de Brit pretendeert te zijn.
In het door Contadors Astana aan
gevoerde elitegroepje hielden Ge
sink en Mentsjov zich moeiteloos
staande. Al reden beiden lange tijd
achterin de groep. Van Houwelin
gen: „Ik heb ze gewaarschuwd dat
het riskant is daar te rijden, maar
Denis heeft het liefst de groep
voor zich en Robert was gewoon
aan het volgen."
De Achterhoeker begon zich rich
ting Morzine-Avoriaz echter
steeds beter te voelen en deed bij
het binnenrijden van het skista
tion een ultieme poging. „Ik had
het zwaar maar kwam er op een
gegeven moment doorheen. Ik
voelde dat Sanchez in mijn wiel
kwam, ben nog even zonder om
te kijken doorgereden, totdat er
weer meer renners aansloten. Jam
mer, maar bergop fietsen is het eer
lijkst. Wie het best is komt toch
meestal wel als eerste boven."
Zo nam Gesink - ook bij zichzelf -
het laatste restje twijfel weg dat de
val in de Ardennenrit van vorige
week maandag en het daarbij opge
lopen scheurtje in de linkerpols
een goed klassement in de weg
zouden staan. Zaterdag was hij,
net als Mentsjov, al goed mee in
de rit naar Station des Rousses,
waar Sylvain Chavanel de rit won
en de gele trui veroverde.
Mentsjov klom naar de vijfde
plaats, Gesink staat elfde. Het leid
de tot trots bij de Rabo's, zonder
dat Van Houwelingen de realiteit
uit het oog verloor. „Contador is
de te kloppen man, daar heeft de
rest nog veertien dagen voor."
Hoe schoon de wielershirts
van verzamelaar Henk
Theuns nu ook zijn, je ziet
er - met enige verbeelding - soms
aan af dat de renner die ze
ooit droeg heeft geleden.
Het geldt in ieder
geval voor
de gele Mer-
catone
Uno-shirts. Ze
zijn onlosmakelijk ver
bonden met de meest
tragische figuur van
het wielerpeloton in
de laatste twintig jaar:
Marco Pantani.
In de collectie van
Theuns zitten veel truien
van renners die er allang niet
meer zijn. Logisch soms, omdat
de vroegere drager ervan nu im
mers al richting de honderd zou
lopen. De familie schonk ze na de
dood van hun dierbare. Maar
soms zitten er ook shirtjes bij met
een tragisch verhaal.
Marco Pantani is namelijk sinds 14
februari 2004 dood. Te vroeg
kwam het schijnbaar onvermijde
lijke einde.
Na zijn dubbelslag in de
Giro en Tour de
France van
werd al
duidelijk
dat olifantjes
zonder doping niet
kunnen vliegen.
De dopingvorsers,
sportautoriteiten en
het Italiaanse gerecht
hielden hem scherp
in de gaten, maakten
hem gek. Pantani,
toch al niet de meest sta
biele figuur, raakte volledig van
het pad.
Op Valentijnsdag koos hij ervoor
niet meer wakker te worden, 34
jaar slechts.
Zoals hij bergop ongrijpbaar was,
had ook nu niemand hem kun
nen tegenhouden.