PZC Spanje verlengt eeuwig trauma 1a i 1*4 38 en 39 25 42 en 43 Ritzege Schleck, derde plek Gesink, gele trui Evans Winnende terugkeer van Van Lieren Maandag 12 juli 2010 Tip? sport@pzc.nl Andres Iniesta dompelt Nederland met zijn doelpunt in rouw. De Spaanse aanvoerder Iker Casillas toont de wereld de beker. foto Srdjan Suki/EPA door Roel Wiche Johannesburg - Het had een magi sche en historische avond moeten worden, een avond die onuitwis baar in de herinnering verankerd zou blijven, een avond waarop Ne derland eindelijk de hegemonie in het wereldvoetbal zou veroveren. Wat de veelgeroemde generaties van Cruijff, Van Basten en Berg kamp nooit is gelukt, dat moest de generatie van 2010 wél lukken, met een rotsvast vertrouwen in de ei gen missie. Maar opnieuw strand de een Nederlands elftal op de drempel van de eeuwige roem, in het bittere besef dat zelfs een heilig geloof niet voldoende is voor de wereldtitel. Intens verdriet en euforische vreug de stonden oog in oog met elkaar in de kokende kalebas van Soccer City, waar 120 minuten lang een zinderende spanning de schoon heid van het voetbal had verdre ven. Spanje kroonde zich voor het eerst in de geschiedenis tot wereld kampioen, via een genadeschot van Andres Iniesta, slechts vijf mi nuten voor het einde van de verlen ging: 1-0. Nederland moet verder leven met het trauma dat de allerhoogste kroon opnieuw buiten bereik bleef Het gebeurde in München (1974). in Buenos Aires (1978) en nu in Johannesburg (2010): drie WK-finales, drie keer verlies. Wat een verlichting en wat een be vrijding hadden hele volksstam men in Nederland nu kunnen voe len. De bitterzoete herinneringen aan het WK van 1974, waarin Oran je de wereld in vervoering bracht maar nooit mocht pronken met goud, hadden eindelijk kunnen ver vliegen. Evenals het beeld dat zo veel Nederlandse voetballiefheb bers zo lang heeft achtervolgd: die vervloekte bal op de paal van Ren- senbrink, in een sinistere Argentijn se arena. Weg, weg, weg hadden ze kunnen zijn, de trauma's. Maar het liep allemaal anders. Het was alsof de spelers van Oran je hevig in verwarring waren ge raakt door de idioot die voor de af trap de cup wilde grijpen, zo ang stig begonnen ze aan de wedstrijd van hun leven. Pas nadat de Spaan se armada drie keer gevaarlijk voor de boeg had geschoten, leek Neder land te beseffen dat de Grande Fi nale was begonnen. De intense spanning was voelbaar in het veld, waar de zenuwen oogstrelend voet bal onmogelijk maakten en waar onbezonnen charges het beeld van de wedstrijd bepaalden. Nigel de Jong ontsnapte aan rood met een kamikazetrap op Xabi AJonso, na dat ook al Van Persie en Van Bom mel geel hadden gepakt. Via de demarrages van Arjen Rob ben probeerde Oranje de regie in handen te nemen, maar vloeiende combinaties kwamen nooit uit de benen. Mathijsen kreeg zowaar een foto Georgi Licovski/EPA uitgelezen kans, maar plaatste zijn voet volkomen verkeerd tegen de bal. Ook na rust bleef de sfeer ui terst grimmig en dreigde de strijd tussen de twee toch zo technisch hoogstaande ploegen in een ordi naire schoppartij te ontaarden. Eén bevlieging leek de wedstrijd op z'n kop te zetten, maar oog in oog met Casillas faalde Robben. Eindelijk brandde de finale volle dig los en opende Spanje zijn enor me arsenaal aan mogelijkheden, waarbij Oranje moest hopen op de tegenstoot. Die kwam opnieuw via de pijlsnelle Robben, die aangetikt werd maar geen clementie kreeg van arbiter Webb. Zo kon de wed strijd groeien naar een climax in de verlenging, waarin de Spanjaarden keer op keer het genadeschot kon den geven, maar Nederland met kunst- en vliegwerk overeind bleef Heitinga trok aan de noodrem toen Iniesta ontsnapte, waardoor Oranje moest zien te overleven met tien man. Dat was te veel ge vraagd: Iniesta ontsnapte vijf minu ten voor tijd opnieuw, nadat Oran je een zuivere corner was onthou den, en verlengde met een gouden schot het eeuwige trauma van het Nederlandse voetbal.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 47