orf Spaanse walrus blijft altijd Zwartkruis had liever Duitsland gehad 30 5 Johan Cruijff ziet Spanje als favoriet Wesley Sneijder blijft Inter trouw Oranje maandag terug in Nederland Klose vraagteken voor troostfinale 'Mannschaft' bedankt voor parade Berlijn WK FINALE De finale van het WK is ook een ontmoeting tus sen Bert van Marwijk en Vicente del Bosque, de Spaanse bondscoach die vrijwel nooit lacht. vrijdag 9 juli 2010 BARCELONA Voor Johan Cruijff is Spanje de gro te favoriet voor het winnen van het WK. In een artikel in de Cata laanse krant El Periódico noemt Cruijff Spanje de beste ploeg van het toernooi, die bovendien het aantrekkelijkste voetbal speelt. Nederlands beste voetballer ooit stelt echter niet dat hij hoopt dat het Spaanse team gaat winnen. Over zijn voorkeur spreekt hij zich namelijk niet uit. „Ik ben Nederlan der, maar ik verdedig het voetbal dat Spanje speelt. Ik wil zeer intens van de finale genieten." JOHANNESBURG Wesley Sneijder heeft gisteren dui delijk gemaakt dat hij niets voelt voor een overstap naar Manchester United. De Engelse topclub heeft zich bij Internazionale gemeld voor de Nederlandse spelmaker, maar Sneijder wil in Milaan blij ven. „Ik speel gewoon bij Inter vol gend jaar", zei Sneijder tegenover de NOS. Sneijder heeft met vijf doelpunten een fors aandeel in de finaleplaats van Oranje op het WK in Zuid-Afrika. „Mijn hart ligt bij Inter. Met die club heb ik alles ge wonnen afgelopen jaar." AMSTERDAM Het Nederlands voetbalelftal keert maandag terug in eigen land. De se lectie van bondscoach Bert van Marwijk landt naar verwachting aan het einde van de middag op vliegveld Schiphol. Een dag later staat een huldiging in Amsterdam op het programma. Dat maakte de voetbalbond KNVB gisteren be kend. De spelers, staf, medewerkers van de KNVB en gasten van de bond vliegen in een toestel van KLM van uit Zuid-Afrika naar Nederland. ERASMIA Het is nog onduidelijk of de Duitse spits Miroslav Klose morgen kan meespelen in de troostfinale tegen Uruguay op het WK. Klose heeft aan het duel in de halve finale te gen Spanje een rugblessure overge houden. Klose was tijdens het WK al vier keer trefzeker. Zijn totale WK-productie staat daarmee op veertien doelpunten. Dat is één minder dan de Braziliaan Ronaldo die met een totaal van vijftien de meest doeltreffende speler ooit op het mondiale toernooi is. BERLIJN Het Duitse elftal heeft bij monde van aanvoerder Philipp Lahm be dankt voor een rondrit door Ber lijn ter ere van de prestaties op het WK voetbal in Zuid-Afrika. Dat maakte Lahm gisteren bekend. Woensdag werd Duitsland in de halve finale uitgeschakeld door Spanje (0-1). „We hebben niet het beoogde doel gehaald", aldus Lahm. „We waarderen het gebaar, maar onze prestatie tegen Spanje was onvoldoende. Daarmee heb ben wij geen parade verdiend." Vicente del Bosque zal ook op het EK van 2012 bondscoach van Span je zijn. S S S O mh J i ©w B door Barry van der Hooft DURBAN - Als je hem nu in zijn dug-out ziet zitten, valt in Vicente del Bosque geen voormalig prof voetballer meer te ontdekken. Hij is pas 59, maar de Spaanse bonds coach ziet er veel ouder uit. Zijn gezicht zit vaker wel dan niet in een enigszins chagrijnige plooi en daardoor lijkt het alsof hij weinig plezier beleeft aan het spelletje dat zich voor zijn neus afspeelt. Het is uiterlijke schijn, want Del Bosque ademt voetbal. Hij draagt vanwege zijn gelaatsuit drukking en snor de bijnaam 'De Walrus' en is nu twee jaar bonds coach. Net als Van Marwijk kan hij de geschiedenisboeken ingaan als de man die zijn land naar de aller eerste wereldtitel heeft geleid. Als de Spaanse missie slaagt, zal Del Bosque ongetwijfeld even zijn emoties tonen. Maar niet te lang, want dat past niet bij hem. Hij heeft altijd al ver legen trekjes gehad, gekoppeld aan een ijskoude uitstraling. Toch wordt hij in Spanje gewaardeerd om zijn vakmanschap en loyali teit. Die laatste eigenschap is aan de oppervlakte gekomen bij Real Madrid, de club die als een rode draad door zijn leven loopt. Hij is dertien jaar als hij bij De Ko ninklijke binnenstapt en het maag delijk witte shirt aantrekt. Als jon ge twintiger wordt Del Bosque drie seizoenen op rij verhuurd, maar na die periode groeit hij uit tot een vaste waarde bij Real. De verdediger bouwt er een mooie erelijst op, met vijf Spaanse landsti tels en vier bekers. Hij speelt achttien interlands en is erbij als Spanje in 1980 de groepsfa- se van het EK niet overleeft. Daar, in Italië, speelt hij tegen Bel gië zijn laatste interland. Vier jaar later zet hij ook bij Real een punt achter zijn carrière, na 312 duels in de hoofdmacht. Hij laat de voetbalwereld niet ach ter zich want Del Bosque gaat met een als trainer aan de slag bij de jeugd van Real. In 1994 is hij een paar maanden coach van het keur korps, voordat lorge Valdano wordt aangesteld. Hij keert terug in zijn rol als jeugdtrainer, is in 1996 één wedstrijd eindverant woordelijke na het ontslag van Ar- senio Iglesias en wordt in novem ber 1999 aangesteld als opvolger van de eveneens ontslagen lohn Toshack. Het blijkt een gouden greep van de Madrileense directie, want onder Del Bosque beleeft de club vervolgens één van de succes volste perioden uit de clubgeschie denis. In amper vier jaar tijd wint Real Madrid twee keer de Champions League, leidt Del Bosque de club naar twee kampioenschappen en worden tussendoor ook nog een Spaanse Supercup, de Europese Su percup (ten koste van Feyenoord in 2002) en de wereldbeker opge haald. Zo'n reeks successen heeft de Madrileens aanhang voor het laatst mogen begroeten in de jaren vijftig en zestig, dankzij legendes als Ferenc Puskas, Alfredo di Stefa- no en Gento. Tijdens het tijdperk-Del Bosque luisteren de sterren naar namen als Zinedine Zidane, Figo en Ronal do. Ze zijn stuk voor stuk voor tiental len miljoenen binnengehaald door voorzitter Florentino Perez en diens rechterhand Valdano. Del Bosque heeft weinig inspraak in het transferbeleid, maar legt zich daar bij neer. Hij weet met alle ego's om te gaan. 'Los Galacticos' functioneren naar behoren en wor den in 2003 kampioen van Spanje. Het is de 29e landstitel voor Real Vicente del Bosque zul je niet snel zien lachen, ook niet na een overwinning. Madrid, maar kort daarna krijgt Del Bosque tot zijn eigen verba zing te horen dat zijn contract niet wordt verlengd. „Hij maakte een vermoeide indruk", licht voorzit ter Perez het besluit toe. „Hij is niet meer de juiste coach voor ons." Del Bosque krijgt een aanbod om als technisch directeur aan de slag te gaan, maar wijst dat van de hand. Ook op het voorstel om een jaar later bondscoach te worden van Spanje, dat tijdens het EK van 2004 roemloos ten onder is gegaan onder leiding van Inaki Saez, gaat hij niet in. Del Bosque kiest voor een Turks avontuur bij Besiktas, maar mag het seizoen vanwege te genvallende resultaten niet afma- mm aas mam m door Danny van den Broek ELST - Jan Zwartkruis is de laatste nog levende bondscoach die met Oranje in een WK-finale stond. „In 1978 hadden we ook een mis sie. Alleen spraken we dat nooit uit" Echt genoten heeft hij niet van dit WK. Maar dat komt omdat lan Zwartkruis getroffen is door een persoonlijk drama. „Mijn vrouw is een paar maanden geleden overle den. Daarom zit ik in een geweldi ge dip. Soms vraag ik me af of ik het wel red. We zijn 56 jaar bij el kaar geweest, moet u weten. Het valt me zo verschrikkelijk tegen." Maar praten over voetbal wil hij wel. Al vraagt de oud-bondscoach wel of het allemaal wat langzamer kan. „U praat te snel. Zo kan ik u niet goed volgen. Ik ben 84!" Hij neemt een korte pauze. En dan schieten de namen van 32 jaar gele den hem weer te binnen. „Rensen- brink, Rep, Suurbier, Brandts, Schrijvers, Jongbloed. En Johan Neeskens, hè. Dat was in mijn tijd echt een grote speler." Bij het WK in Argentinië had de voormalige luchtmachtkapitein Emst Happel als supervisor boven zich gekregen, maar na een teleur stellende groepsfase, met een zege op Iran (3-0), een gelijkspel tegen Peru (0-0) en een 3-2 nederlaag te gen Schotland, waarin Nederland slechts op doelsaldo de volgende ronde haalde, greep Zwartkruis - met toestemming van de KNVB - in. Op zijn aandringen verschenen tegen Oostenrijk jonge, gretige spe lers als Piet Wildschut en Ernie Brandts in de basis en de rest is ge schiedenis. Oranje speelde als her boren, versloeg Oostenrijk met 5-1, versperde West-Duitsland (2-2) de weg naar de finale en be reikte zelf de eindstrijd (na 2-1 te gen Italië), waarin het uiteindelijk pas na verlenging moest buigen voor gastland Argentinië (3-1). „Wij hadden dat WK onze eigen stijl. Spelen op de helft van de te genstander. Die jongens werden daar automatisch naartoe getrok ken. Logisch. Dat elftal was op straat groot geworden. De doelen werden gemaakt met twee jassen op de grond. Bal in het midden en gaan", weet Zwartkruis. Het elftal dat namens Nederland zondag voor de derde keer in de historie in een WK-finale staat, heeft dat minder, vindt hij. „Dat komt door de bondscoach. Bert van Marwijk heeft een andere me ning. Heel gezond, hoor. Maar je ziet dat de spelers zijn speelwijze hebben moeten leren. Dat merk je op momenten dat het even niet lukt. Heeft het elftal moeite om zich te herpakken." Maar begrijp hem niet verkeerd. Zwartkruis heeft vooral bewondering voor de manier waarop deze groep het WK is ingegaan. „Dit elftal is maar op één manier opgevoed: ze wil len wereldkampioen worden. Het wordt gezien als een missie." Toch had hij één ding anders ge daan in de opstelling. „Robin van Persie had ik nooit als diepe spits opgesteld. Nu staat hij veel te vaak in de kleine ruimte. Met beren van verdedigers die bovenop zijn te nen staan. Zonde. Van Persie heeft juist ruimte nodig om zijn kür af te maken. Kijk naar Arjen Robben. Die kan die lange aanloop wel ma ken en gooit de ene na de andere actie er uit. Ik ben ook enthousiast over Sneijder. Een echte gifkikker. Die redt het altijd wel." Uiteraard zit hij zondag voor de tv. „Al vind ik het jammer dat Duitsland het niet gehaald heeft. Vind ik een ge louterde ploeg. Lopen niet achter uit. Voor mij het enige land dat zijn sporen verdiend heeft dit WK. Tegen Duitsland hadden ze kunnen bewijzen dat ze de echte wereldkampioenen zijn."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 58