Nederland mist 'garra'
IO
'Saai en duur maar gemoedelijk'
Vanavond voetballen Nederland en Uruguay om een finale
plaats op het WK. Tachtig jaar geleden won Uruguay het aller
eerste WK, dat toen op eigen bodem plaatsvond. Het op een
na kleinste land van Zuid-Amerika is voor de meeste Nederlan
ders van nu echter een grote onbekende. Vooral sinds de 'rivier
van de geschilderde vogels' geen militaire dictatuur meer is.
iiillllipil
dinsdag 6 juli 2010
door Floor Ligtvoet
Het verschil tussen het
Nederlandse en het
Uruguayaanse voetbal
team is eenvoudig, zegt
Florencia Firpo, medewerkster van
de Uruguayaanse ambassade in
Den Haag. „Wij hebben 'garra',
passie. Denk aan hoe Suarez op de
doellijn het schot van Ghana met
zijn handen tegenhield." Haar blik
wordt vurig wanneer ze aan dat
moment terugdenkt. De actie le
verde de aanvaller een rode kaart
op, waardoor hij de halve finale
mist. „En dat wist-ie best", aldus
Firpo. „Maar hij koos voor het
team en niet voor zichzelf" „Hij
deed dat instinctief', voegt de Uru
guayaanse consul Marcelo Gerona
toe. „Het gebeurde in één kleine se
conde." En dat is nu precies 'garra',
zegt Firpo triomfantelijk.
Gerona klikt op zijn computer één
van de Uruguayaanse voetbalstrijd
liederen aan. De tijd is gekomen,
wordt er gezongen in het Spaans.
„Wij zijn allemaal één kleur. De
kleur die ons verliefd maakt", ver
taalt Gerona.
Gedoeld wordt op lichtblauw, de
kleur van het nationale Urugua
yaanse elftal.
'Kijk uit voor het
schot in de
laatste minuut'
Toch is de kleine ambassade, afge
zien van enkele vlaggetjes op de
bureaus en een grote vlag buiten,
helemaal niet blauw gekleurd. Er
slingert zelfs geen voetbalprullaria
rond op het kantoor. Geen rond
slingerende lichtblauwe 'beessies',
nada, niets. Nee, legt Firpo uit, de
kleur wordt vooral in het hart van
de Uruguayanen gedragen. „Maar
reken maar dat wij voetbal veel
emotioneler kijken. Ik ben nu al
nerveus en slaap straks slecht." Ze
vindt het maar raar dat Nederlan
ders bij een doelpunt slechts heel
even uit hun dak gaan. „Er wordt
kort gejuicht en dan is het weer
voorbij. In Uruguay blijven we
schreeuwen." Mensen rennen mas
saal de straat op bij een overwin
ning, aldus Gerona. „Er kan geen
bus of taxi meer rijden."
Nederlanders zijn wel erg ingeto
gen, constateert het tweetal. Firpo:
„Als jullie de wedstrijd verliezen,
zijn jullie zelfs in staat om ons, de
winnaar, te feliciteren. Ik weet niet
of wij dat kunnen." In Nederland
zijn de verwachtingen van het
team wel erg hooggespannen,
merkt Firpo. „Jullie zijn de favoriet
voor deze wedstrijd. Wij zijn ech
ter al verder gekomen dan het gro
te Brazilië en onze vijand Argenti
nië, dus hebben eigenlijk al voor
ons gevoel gewonnen."
Gerona heeft nog wel één laatste
waarschuwing voor de jongens
van Oranje. „Uruguayanen vech
ten door tot het eind. Dus kijk uit
voor dat schot in de laatste mi
nuut. Eén flauw balletje en... goal."
Nederlanders geven
elkaar op internet tips
voor een leuke vakantie
en zelfs voor een nieuw
leven in Uruguay. Niet
iedereen is positief
Johan de Vries is vorig jaar naar
Paraguay geëmigreerd. Hij
heeft niets met Uruguay. „De
brandstofprijzen en voedsel
prijzen zijn een stuk hoger. Als je
het dan afzet tegen de lonen die
men verdient in Uruguay is het
een 'duur' land... Verder vonden
we Uruguay nogal saai en vlak.
Het is beslist geen land waar je
heen moet gaan als je niet mini
maal twee tot drie ton cash bij je
hebt. Werk vinden als niet-Uru-
guayaan kun je bijna vergeten en
als je al werk vindt betaalt het
slecht. Verder is de regelgeving
nogal erg bureaucratisch."
Walter Francia is geboren in Uru
guay en woont al jaren in Neder
land. Hij kan zich niet vinden in
de negatieve kwalificaties van Jo
han. Hij reist op dit moment met
zijn partner door Uruguay en van
daag gaan ze de wedstrijd in Mon-
•-V
tevideo volgen. „Uruguay is een
heerlijk land waar je rustig op
straat kan lopen, er is bijna geen
criminaliteit. Wij zijn een homo
stel en voelen ons hier totaal niet
gediscrimineerd. Je wordt zelfs
door alle wetten beschermd."
Samen met zijn partner Robert
Hoogkamer heeft hij een huis ge
kocht in Punta del Este. „Punta
del Este is een vakantiebestem
ming met mooie stranden en het
heeft alleen een paar maanden in
de zomer veel drukte wegens inter
nationaal toerisme. Het is een plek
met grote allure maar je hoeft
maar enkele kilometers buiten de
stad te zijn om de gemoedelijk
heid en de uitgestrekte landschap
pen te vinden. Het is veilig en
soms een beetje saai, tot je vrien
den en kennissen gemaakt hebt.
Dan zal je langzaam ontdekken
dat er heel veel te doen is: concert,
opera, tentoonstelling."
Over de wedstrijd van vandaag
schrijft hij: „De mensen hier schep
pen niet op, maar zij hopen
stilletjes te winnen zonder dat zij
nu al de hele tijd de Nederlanders
lopen af te kraken." 'Mark' heeft
enkele maanden in Montevideo ge
woond en veel gereisd voor zijn
stage. Op Uruguay.startpagina
schrijft hij: „Must do: vlees eten,
bijvoorbeeld in Mercado de Puerto
in Ciedad Vieja in Montevideo.
Struin in Montevideo over de
Rambla (boulevard langs de zee)
en doe dat tegen zonsondergang,
vraag een slok mate en geniet.
Hou je van voetbal, dan moet je
naar El Centenario, waar het WK
voetbal ooit heeft plaatsgevonden
en gewonnen door Uruguay. Het
is een trots volk en de weinige be
kendheden van hun land laten ze
je graag zien."
5
- 'j
T
C h''
