2ó|spor
Een kiezelsteentje ingeklemd
Van Marwijk predikt 'positieve arrogantie'
Brok in keel
Nederland en Uruguay kennen hun missie: voor het
eerst sinds 1950 kan een ministaat de wereldtitel grijpen.
Uruguay was zelf de laatste die dat lukte.
maandag 5 juli 2010
door Bert Maalderink
Het gebeurt zelden dat ik
geraakt word door een
sportprestatie en na af
loop met een snik inter
views sta te maken. Ik had het na
de olympische schaatssuccessen
van Gerard van Velde, Ireen Wüst
en Mark Tuitert. En na de kwartfi
nale Nederland-Argentinië op het
WK van 1998 in Frankrijk. Toen
Frank de Boer zijn geweldige diep
tepass had verstuurd, Dennis Berg
kamp fantastisch afrondde en
Oranje de halve finale bereikte. Af
gelopen vrijdag moest ik weer
moeite doen om mijn stem onder
controle te houden.
In de rust van Nederland-Brazilië
had ik sms-contact met het thuis
front. Dat ging vooral over de reis
terug naar Nederland. We hadden
in de eerste helft ook al een paar
keer berichten heen en weer ge
stuurd. Mijn vriendin meldde zich
na twintig minuten met de vraag
of ik er nog vertrouwen in had.
Mijn antwoord: „We winnen, met
2-1." Maar een kwartier later stuur
de ik een srns met de boodschap
dat Oranje een afgang stond te
wachten, en mij ook; naar huis.
Na de pauze waren er niet meteen
tekenen dat de wedstrijd zou kan
telen. Zelfs niet na de 1-1. Bij dat ra
re doelpunt dacht ik wel direct aan
een uitspraak die Wesley Sneijder
een paar dagen eerder in m'n mi
crofoon deed. Ik had het met hem
over de zwakke punten van de Bra
ziliaanse doelman Julio Cesar,
ploeggenoot van Sneijder bij Inter.
Hij zei: „Bij voorzetten van de zij
kant is-ie niet bepaald een held."
Daar maakte Wesley Sneijder in
de 54e minuut bewust en dank
baar gebruik van.
In de 68e minuut wist ik helemaal
niet wat ik zag. 1\vee dagen ervoor
had ik vanuit het struikgewas
waargenomen dat Oranje tijdens
de besloten training oefende op
hoekschoppen. Arjen Robben
nam ze, Robin van Persie, Dirk
Kuijt en Wesley Sneijder bewogen
zich voor het doel. Maar takken be
namen mij een perfect uitzicht.
Conclusie: de hoekschop waaruit
Sneijder de 2-1 scoorde, was ruim
48 uur daarvoor ingestudeerd.
Net voor het eind van de wed
strijd liep ik naar m'n interviewpo
sitie op het veld. Daar aangeko
men klonk meteen het laatst fluit
signaal. De halve finale was een
feit en van naar huis gaan was
geen sprake. Vlak voor m'n neus
zag ik Oranje-spelers over elkaar
heen buitelen van blijdschap. Van
die beelden kreeg ik het even te
kwaad. Maar ik herpakte me en in
terviewde de man van de wed
strijd Wesley Sneijder. Mijn stem
klonk als altijd, geen spoor van
emotie.
Twintig minuten later kwam ik
Sneijder in de catacomben toeval
lig weer tegen. Hij zei één zin: „Ik
heb je betrapt op een emotioneel
moment, hahaha."
Wesley Sneijder had de brok in
m'n keel niet gehoord, maar wel
gezien.
NEDERLAND-URUGUAY
De Uruguayaan Andres Scotti viert de kwalificatie voor de halve finale met een pluchen eendenkop.
foto Fernando Vergara/AP
n :s3S3333$ag8! mmmsm
door Barry van der Hooft
JOHANNESBURG - Johan Cruijff
heeft het geregeld over 'positieve
arrogantie'. Bert van Marwijk
houdt wel van die term. „Kom
maar op, hier zijn we", bedoelt de
bondscoach. Hij heeft het terugge
zien tijdens de gewonnen kwartfi
nale tegen Brazilië en wil het deze
week ook nog graag kunnen waar
nemen. „Want het maakt je ster
ker, als je het op een positieve ma
nier uitdraagt."
Van Marwijk heeft afgelopen week
einde niet te lang nagenoten van
de historische zege. Net als zijn
spelers is hij met de halve finale be
zig, morgenavond in Kaapstad te
gen Uruguay. Dat Luis Suarez na
zijn rode kaart tegen Ghana ont
breekt bij de Zuid-Amerikanen
ziet Van Marwijk niet meteen als
een voordeel. „Want wij kennen
Luis door en door. En als één van
je beste spelers niet meedoet, kan
dat je elftal vaak ook sterker ma
ken."
De fouten die tegen de Brazilianen
werden gemaakt, zijn uitgebreid
geanalyseerd. Zijn selectie is com
pleet. Joris Mathijsen trainde giste
ren weer mee, net als Robin van
Persie, die vrijdag een blessure aan
de elleboog opliep. Van Marwijk
rekent zich niet rijk, nu Oranje in
de halve eindstrijd staat. „Over
een finale denk ik niet na. Het
duel met Uruguay wordt een ge
vaarlijke wedstrijd. Het zijn vech
ters, ze staan niet voor niets in de
halve finale. De manier waarop ze
voetballen, daar houd ik wel van."
Ze spelen stuk voor stuk voor volk
en vaderland, weet Van Marwijk.
Hij heeft ook gehoord dat de eufo
rie in Uruguay groot is, net als in
Nederland. Van Marwijk: „Mis
schien is het wel goed dat we er
hier niet te veel van meekrijgen.
Dat kan een team negatief beïn
vloeden. Straks gaan we nog den
ken dat we het WK even makke
lijk gaan winnen. Maar zo werkt
het niet. We mogen niet dezelfde
fout maken die we in het verleden
op WK's hebben gemaakt. Tegen
Brazilië heb ik genoten van de ma
nier waarop we terug in de wed
strijd kwamen. We gooiden de
schroom van ons af. Dat is eigen
lijk een nieuw fenomeen."
Van Marwijk loopt ook niet weg
voor de realiteit. „We hadden de
wedstrijd tegen Brazilië ook in het
eerste kwartier kunnen verliezen.
Wij willen graag ons eigen spel
spelen en daarnaast de tegenstan
der tactisch bestrijden. Maar dat is
soms moeilijk. Het is mooi om
dan te zien dat de mentaliteit aan
wezig is om de boel om te keren."
De bondscoach is trots op wat zijn
spelers hebben laten zien. „Aan de
zijlijn kan ik dan echt genieten,
omdat je beloond wordt voor alle
verrichte arbeid. Dat geeft een
goed gevoel, maar ik loop echt
niet een hele dag rond met de ge
dachte: wat ben ik trots!"
