r
Sprinters maken er steeds
rt
De klus zit erop Nederlandse renners
voor Rinus Verboom door orkaan van lawaai
22
Ivo Opstelten
3
Drie valpartijen in de laatste kilometer ontsieren
de eerste etappe van de Tour de France. Oscar
Freire pleit voor zware straffen voor veroorzakers.
Contract verlengd
maandag 5 juli 2010
door Mart Smeets
TOUR DE FRANCE
Het aantal etappezeges van Ales-
sandro Petacchi in de Tour. In 2003
won hij er vier, dit was zijn vijfde.
Toen hij de avond was in
gelopen zei iemand ach
ter zijn rug: „Eigenlijk is
hij een best te pruimen
WD'er", en iedereen knikte.
Ivo Opstelten (niemand wist pre
cies zijn leeftijd) was met een
mooie foto gekomen, maar liep
zonder die bijzondere plaat weer
weg: een grapjas landgenoot had
het nodig gevonden nou juist dat
kleinood in de duisternis van de
Rotterdamse nacht te pikken.
Opstelten nam het verlies als een
man.
Zoals hij alles neemt zoals het op
hem afkomt: met humor, met iets
van prachtige, zelfs ontwapenend
overkomende naïviteit en een zon
nige lach. Ja, hij haalde ooit de
Tour naar de havenstad en ja, dat
was eigenlijk best wel leuk en er
tussendoor deed hij nog even een
invalbeurtje in Tilburg en nu? Hij
wil aan de basis staan van een
Oranje gekleurd sportland dat Ne
derland heet.
En als hier, in 2028 nog een beetje
Olympisch gehuppeld kan wor
den, dan is hem dat ook goed.
Dat we geen echte sportcultuur
hebben, mag zo zijn, dan verande
ren we dat toch. Zo redeneert hij,
met de joviale gedachte van een
echte liberaal.
Op zijn manier dus: voortvarend,
niet geremd door scherpe kritiek
die hem op een afstand van enkele
lichtjaren passeert, niet echt inge
wijd in de sjofele staat van dienst
van sportief Holland, maar ach,
het leven is mooi, er liggen uitda
gingen en met beschaving en vol
doende manieren en een beetje
bassen en brommen, komt een
mens een heel eind.
Echt, Ivo Opstelten stond zater
dagnacht even perplex. Hij had
een mooie ereprijs overgehouden
aan al die besprekingen met de
Tourdirectie; het was slechts een
foto. En er was een onverlaat, een
zielige ziel, een dommerik, een
mens zonder gevoel, dat juist die
foto in een lijstje gejat had.
Ach ja, het was gegaan zoals het ge
gaan was. Als een echt liberaal
snoof hij de avondlucht op en
keek rond: cocker spaniël ogen,
zag ik. Een goed teken. Trouw.
Geen vloek, geen boos woord,
geen rimpeling. Maar het opperwe
zen hoorde hem brommen.
Hij gaf de aanwezigen een hand
en liep de nacht in. Zijn basstem
werd nog eenmaal gehoord: „Ik
vond het erg gezellig, dank."
ROTTERDAM - Bram Tankink en
Grischa Niermann hebben kort
voor de Tourstart hun contract
met de Raboploeg verlengd.
Tankink, die bezig is aan zijn vijf
de jaar bij de bankploeg, is nu tot
en met 2012 aan het team verbon
den. De Duitser Niermann, die al
twaalf jaar onder contract staat, te
kende voor één jaar bij. Beide ren
ners rijden de Tour.
Alessandro Petacchi verslaat het restant van het peloton in de straten van Brussel. Links nummer twee, de Australiër Mark Renshaw.
foto Laurent Rebours/AP
door Frits Bakker
ROTTERDAM - Zijn laatste gewichti
ge klus was de keuring van het par
koers. Daarna droeg Rinus Ver
boom het traject over aan de orga
nisatoren van de Tour. „Dat vond
ik een speciaal moment", zei de
Goesenaar, die tijdens de proloog
ontspannen een kopje koffie
dronk in het Tourdorp.
Voor de Zeeuw zit een druk jaar
erop. Hij werd vanaf het moment
dat Rotterdam de Tourstart kreeg
betrokken bij de organisatie, met
de opdracht om de randevenemen-
ten mede te organiseren en te on
dersteunen. „We gingen scholen
langs om kinderen op de fiets te
krijgen, ik ging langs allerlei projec
ten om het fietsen te promoten.
Dat is allemaal prima gelukt."
Het zwarte gat ziet Verboom nog
Rinus Verboom (links) bij een
Tour-bakfiets.
niet op zich afkomen. „Ik ga bin
nenkort met een ploeg naar China
en met mijn vrouw ga ik naar Au
stralië voor het WK. Maar daarna?
Ik moet het eens bekijken. Er
komt wel weer wat op me af"
BRUSSEL - Bij Maarten Tjallingii, de
eerste Nederlander die zaterdag
van start ging in de proloog,
kwam de adrenaline uit zijn te
nen. Bram Tankink hoorde de
echo van het publiek in zijn hoofd
en Robert Gesink kreeg oorsuizin
gen van het lawaai.
Zelfs de ervaren Koos Moeren
hout, normaal niet zo snel van de
kook te brengen, wist niet hoe hij
het had toen hij door de Rotter
damse binnenstad reed. „Dit wa
ren de 'best games ever' zoals ze
dat bij de Olympische Spelen zeg
gen. Ik reed door een muur van la
waai. Het was zo bijzonder dat ik
moest opletten dat ik niet vergat
om te trappen."
Geen Nederlandse renner die za
terdag niet met kippenvel door
Rotterdam fietste. De honderddui
zenden langs het parcours produ
ceerden zoveel decibels dat de ou
verture van de Tour een zintuig
lijke ervaring zonder weerga werd.
„Het was enorm kicken. Het en
thousiasme was zo groot dat ik in
het begin moest oppassen dat ik
me niet opblies. Pas toen ik in de
gaten kreeg dat dit niet zou gebeu
ren, durfde ik de gaskraan volledig
open te draaien", zei Niki Terps
tra. Nog nagenietend van de or
kaan aan geluid, had Gesink ook
een goed gevoel over zijn eigen op
treden in Rotterdam. „Het ging
best lekker, zeker voor iemand die
geen specialist is. In de bochten
heb ik wat tijd verloren omdat ik
geen risico's wilde nemen. Met
een nat wegdek moet je altijd op
passen", analyseerde Gesink de
gekste proloog uit zijn carrière.
„Wat een lawaai. Vooral op de
Erasmusbrug was het extreem."
