Dit zal wel de laatste, of op een na
laatste mail worden vóór je terug
keert. Misschien verras ik je wel en
sta ik te wachten op het vliegveld,
samen met de familie en vrienden van de ande
re terugkerende militairen, om te ervaren hoe
zo'n thuiskomst is. Emotioneel in ieder geval,
lijkt me.
9 spectrum
Zaterdag 26 juni 2010
n maart kwam de uit Middelburg afkomstige tweede luitenant Thijs aan in Uruzgan. Thijs is com
mandant in Deh Rawod (Camp Hadrian). Elke twee weken mailt hij PZC-verslaggeefster Ondine
van der Vleuten over zijn ervaringen. Luitenant Thijs heeft ook contact met kamp Tarin Kowt
(Kamp Holland), verderop.
Reageren? www.pzc.nl/uruzgan
anp bron reuters
Beste Ondine,
Een van de mooiste momenten van de afgelopen periode vond ik wel het opspel
den van de NATO medaille bij mijn peloton. De inscriptie op de medaille luidt:
In service of peace and freedom. Voor veel van mijn mannen, waaronder ikzelf,
was deze uitzending de eerste keer. Het was echt mooi om de onderofficieren
en manschappen van mijn peloton te waarderen voor hun inzet onder de vlag
van de NATO. We zijn ons nu aan het voorbereiden voor de overdracht van het
gebied aan de Amerikanen en de Australiërs en dit is een prettig gevoel.
Inmiddels zijn de eerste collega's van andere krijgsmachten geland. Het is goed
te weten dat anderen ons werk voortzetten, zij het misschien op iets andere wij
ze, en dat wij hier niet voor niets zijn geweest.
Dat lijstje met afkortingen, dat je de vorige keer stuurde, was grappig
om te lezen. Dat maakt me er weer bewust van dat het taalgebruik
binnen het leger behoorlijk vakjargon is, doorspekt met (of alleen be
staand uit) afkortingen. Eigenlijk is er voor alles wel een afkorting. Zo
wordt rood-wit-lint (afzetlint) ROWILI, zsm wordt ASAP (as soon as possible),
teruggaan naar de base wordt RTB (return to base), heb je iets begrepen of ont
vangen dan wordt het ROGER of KVO (kennisgeving van ontvangst) en een mili
tair wordt vaak wat oneerbiedig aangeduid als PAX (person at excersise). Na een
oefening en straks na de uitzending zal ik zeker weer regelmatig van mijn vrien
din te horen krijgen: „Praat nou niet zo afgestompt, doe toch eens normaal!".
Je zat er met de uitleg van de afkortingen niet heel ver naast. Alleen jammer dat
je weer de term 'bermbom' gebruikt voor IED (improvised explosive device,
geïmproviseerde explosieven). Het ligt natuurlijk lekker in de mond, maar hier in
Afghanistan zijn vrijwel geen bermen en lED's worden meestal juist in een
rijspoor gevonden! Absoluut geen correcte term wat dat betreft!
Typerend voor de communicatie binnen defensie is, naast de afkortingen, dat we
redelijk direct communiceren. Waarschijnlijk komt dit ook door de hiërarchische
organisatie; daardoor wordt vaak min of meer 'gecommandeerd'. Al gaat het er
in het uitzendgebied wel een stuk minder stijf aan toe. In Nederland spreek je
elkaar netjes aan met de rang en achternaam, maar hier gebruiken we voorna
men. Dat zal straks dus
weer wennen zijn, als we te
rug zijn in de kazerne.
De afgelopen weken is het
redelijk rustig geweest (voor
zover dat kan hier in Uruz
gan). Tijdens de laatste actie
buiten de poort heb ik vanaf
de overwatch (uitkijkpositie
waarvan de we omgeving in
de gaten kunnen houden)
kunnen zien hoe de locals
met middeleeuwse technie
ken de oogst weer binnen
te halen en te verwerken.
Vrijwel alles doen ze daarbij
met de hand, soms onder
steund met ezels of met
een niet zo middeleeuws Uitzicht over de akkers vanaf de uitkijkpost,
trekkertje. Heel anders dan
hoe het er vandaag de dag in Zeeland op het land gewerkt wordt.
Van: o.vandervleuten@pzc.nl
Verzonden: 25 juni 2010
Aan: thijs@uruzgan.af
Onderwerp: thuiskomst
Hallo Thijs,
En dan begint de omslag: wennen aan het 'nor
male' leven. Niet meer in afkortingen praten,
en zo... Als je ingrijpende dingen hebt meege
maakt en maandenlang hebt geleefd met de
wetenschap dat morgen je laatste dag kan zijn,
ga je heel anders denken, vermoed ik. Mis
schien kun je er niet meer goed tegen als men
sen klagen over kleine ergernissen of zich druk
maken over zaken die in feite totaal onbelang
rijk zijn. Kortom, ik ben benieuwd hoe deze er
varing de mannen veranderd heeft. Ook vraag
ik me af: is de eerste keer de meest indringen
de, went het? Dramatische gebeurtenissen wen
nen natuurlijk nooit, maar het dagelijks leven in
zo'n kamp, ver van huis, dat wordt op den
duur toch ook gewoon. Heb je nu bepaalde ge
woontes ontwikkeld die je straks zal moeten
afleren? Vooruitlopend op de hereniging met
de Zeeuwen uit Uruzgan ga ik dit weekeinde in
elk geval kijken naar de Nederlandse Veteranen-
dag, die in Den Haag wordt gehouden. Ik weet
niet precies hoe de mogelijkheden bij jullie zijn
voor het bekijken van live stream video, maar
vanaf 9.30 uur kan de Nederlandse Veteranen-
dag live op de website www.veteranendag.nl
gevolgd worden. Van de plechtigheid in de Rid
derzaal tot en met de medaille-uitreiking, het
défilé en het concert op het Malieveld toe.
Om jongeren meer bij het evenement te be
trekken, zijn Ilse de Lange, de 3J's en dj Isis uit
genodigd om op te treden op het Malieveld.
Thijs: tot de volgende mail. Of tot ziens!
Ondine
Van: thijs@uruzgan.af
Verzonden: 24 juni 2010
Aan: o.vandervleuten@pzc.nl
Onderwerp: afbouwen
Nederlandse bases
40km
nb: Afghaanse overheid rekent district Cizab sinds 2006 tot Uruzgan
