m reizen@wegener.nl I S reizen 024-3650360 Zaterdag 26 juni 2010 Rondom de antieke tempelsteden gaat het gewone leven door. foto Johan Bosveld Volgens de overlevering bevond zich onder de bibliotheek van Celsus een geheime tunnel die naar een aangrenzend bordeel leidde. foto Alexander Reeuwijk Toeristen op de weg van Curetes in Efeze, waar ooit Cleopatra wandelde. foto Alexander Reeuwijk Pergamon, de eerste ruïne- stad in het zuidwesten van Turkije die ik bezoek, ligt op ongeveer 30 kilo meter van de Egeïsche zee en op 2 uur rijden van Izmir. Als ik de stad, tegenwoordig Berga- ma geheten, inrijd, zie ik de acro polis, de oude stad op de berg, bo ven de hoofdstraat uittorenen. Vanaf een hoogte van 275 meter was het ooit mogelijk tot in de wij de omtrek volk met slechte bedoe lingen aan te zien komen. Dat het een goede uitkijkpost is, blijkt ook uit de Ilias, waarin Homerus schrijft hoe oppergod Zeus vanaf de heuvel het verloop van de Tro jaanse oorlog aanschouwde. De tempel op de top is gewijd aan kei zer Trajanus. Er resten nog vier pi laren, die een grote indruk maken. Terwijl de wind om mijn hoofd giert, probeer ik me voor te stellen hoe de oorspronkelijke tempel op de berg stond. Beneden zie ik het grote theater tegen de heuvel ge plakt. Het werd in de derde eeuw na Christus gebouwd en bood plaats aan ruim 10.000 mensen. Wie plaatsnam op een van de rin gen, moest geen hoogtevrees heb ben: dit is het steilste theater uit de antieke wereld. Via de resten van de bibliotheek, de tempel van Dionysos, de gym nasia (sporthallen) en de badhui zen langs de koopmanswoningen met mozaïeken vloeren, meander ik naar de voet van de heuvel. Daar stond ooit het ascleipion, een van de drie grootste ziekenhuizen uit de oudheid. Dokters beoefen den hier hun geneeskunst met een arsenaal aan therapieën, zoals plantaardige medicijnen, heilig wa ter, modderbaden en sport. Een statige zuilenweg leidt naar het eigenlijke ziekenhuis; een com plex van tempels, behandelruim ten, bibliotheek en theater. De op zet vertoont verrassend veel gelij kenis met een hedendaags zieken huis. Alleen werd dit centrum 2.700 jaar geleden gebouwd. Op een pilaar zie ik een gebeeldhouw de slang. Dit teken van de god van de geneeskunde Ascleipios, wordt tot op de dag van vandaag door medici gebruikt. Ten oosten van Izmir, langs de weg naar Denisli, ligt Afrodisias, veel minder bekend dan de ruïne steden van Pergamon en Efeze. Vanaf de weg zie ik de stad op een plateau liggen, bijna 550 meter bo ven zeeniveau, tussen oude olijfbo men en cipressen. Afrodisias ligt enigszins buiten de toeristische route, waardoor het hier minder druk is. Het compacte, overzichte lijke stadsplan en de complete staat van de ruïnes zorgen ervoor dat je een goed beeld krijgt van een Romeinse stad. De residentie, het odeon, de badhuizen en het marktplein vormen een contrast met de nog te restaureren zuilen, kapitelen en friezen die op het aan grenzende veld verspreid liggen. Het theater in Afrodisias bood plaats aan 30.000 mensen, die een plek vonden op 22 steil oplopende ringen. Het is in dusdanige staat, dat het lijkt alsof de aannemer het gisteren heeft opgeleverd. Toch maakt het iets verderop gele gen Propylon de meeste indruk. GEORGIE Istanbul f DicizcNi Ankara LAND TURKIJE 'zmir*. Efezet Afrodisias •Anta|ya SYRIË CYPRUS IRAK Deze toegangspoort tot de 'heilige velden' werd gebouwd in de twee de eeuw na Christus en staat in drukwekkend alleen in het gras. De hoge, elegante zuilen met Co rinthische kapitelen zijn versierd met acanthusbladeren. Als ik on der de poort sta om de reliëfs te be kijken, voel ik me klein. Het ge wenste effect is bereikt: nederig heid voordat het heilige gebied wordt betreden. Na deze les in bescheidenheid ga ik op weg naar Turkije's beroemd ste openluchtattractie, Efeze. Het contrast met de vorige steden kan niet groter. Vanaf het immense parkeerterrein loop ik via de Arca dische weg richting het amfithea ter. De akoestiek van het theater, dat plaats bood aan 25.000' toe schouwers, is zo goed, dat het niet uitmaakt waar je zit. Als ik op de bovenste ring ben, begint een gids beneden met haar uitleg. Ik kan haar woordelijk verstaan. Efeze kan bogen op een lange ge schiedenis. Vanwege de gunstige ligging werd dit de hoofdstad van Asia Minor (zoals de Romeinen Klein-Azië noemden). De stad werd al in 600 voor Christus ver meld, al zijn de huidige overblijfse len jonger. Vanuit het amfitheater leidt de 'heilige weg' langs het marktplein naar het centrum van de stad, waar de fenomenale fagade van de bibliotheek van Celsus staat. Die werd in de tweede eeuw na Chris tus gebouwd door de zoon van Celsus, ter verering van zijn vader, die eronder begraven werd. Van daag de dag sfaat alleen de voorge vel nog overeind, versierd met beel den van wijsheid, goedheid, ge dachte en kennis. De 12.000 boekenrollen die ooit op de planken lagen, zijn verloren gegaan. Volgens de overlevering be vond zich onder de bibliotheek een geheime tunnel die naar een aangrenzend bordeel leidde. Niet voor niets dat de mannen van Efe ze zo graag een boek gingen lezen. Vanaf de bibliotheek loop ik de steil oplopende weg van Curetes op. Langs de openbare toiletten, waar iedereen naast elkaar zijn be hoefte deed, en de koopmanswo ningen. Hier krijg je een indruk van de antieke rijkdom. De vloe ren zijn versierd met mozaïeken en de wanden zijn voorzien van kleurrijke fresco's. Ik wandel terug, langs de biblio theek, het amfitheater en over de weg waar Cleopatra ooit werd toe gejuicht. Als ik door de toegangs poortjes het parkeerterrein op loop, ben ik weer terug in het Tur kije van 2010, compleet met de geur van kebab en jongens met an sichtkaarten, beeldjes en 'oude' munten die ze graag verkopen. Er zijn veel reisorganisaties die rondreizen langs de oude ste den in zuidwest-Turkije organise ren. Sommige richten zich op de archeologie, andere nemen de steden op in een 'gewone' rond reis. Het is eenvoudig de steden op eigen gelegenheid te bezoe ken met een huurauto. Vanuit Izmir zijn de steden in ongeveer vijf dagen te bezoeken. Er zijn rechtstreekse vluchten van Amsterdam naar Izmir door Corendon. Ter plekke is goed openbaar vervoer. De beste reistijd is in het voor- en najaar. De zomer kan heet zijn, de winter koud en nat. Reageren? redactie.reizen@wegener.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 101