Het wordt bij Oranje
301
Oranje-internationals
spreken drie, vier talen
Duitsers terug op aarde na nederlaag tegen Servië
Bondscoach Bert van Marwijk houdt vast aan zijn
basiselftal. Maar tegen Japan zal er wel anders
gespeeld moeten worden dan tegen Denemarken.
Hf
zaterdag 19 juni 2010
BASIS ONVERANDERD
door Leon ten Voorde
en Roel Wiche
DURBAN - De sigarenwinkel en het
voetbal, dat was de horizon voor
de generatie die het Nederlands elf
tal in de jaren zeventig groot maak
te. De nieuwe lichting van Oranje
is gemiddeld een stuk hoger opge
leid en spreekt soms wel drie of
vier talen. „Al die grappen over
domme voetballers slaan dus ner
gens op", zegt de Nederlandse pers
chef Kees Jansma.
Hij zal tijdens de lange avonden in
het Oranje-hotel niet de 24 boeken
van de Odyssee gaan opdreunen,
maar Gregory van der Wiel weet
wél dat hij als een van de meest ge
letterde internationals de historie
zal ingaan. De rechtsback van Ajax
en het Nederlands elftal leerde
Grieks en Latijn op het gymna
sium en is daarmee alleen maar ge
stopt omdat het niet meer te com
bineren viel met voetballen.
Zijn ploeggenoten Arjen Robben,
Nigel de Jong, André Ooijer, Stijn
Schaars, Klaas-Jan Huntelaar, Gio
vanni van Bronckhorst en Joris
Mathijsen zaten op de havo.
Het is moeilijk om in de huidige ge
neratie van Oranje nog een interna
tional te vinden die ongeschoold
vanaf de straat het harde profcir
cuit is binnengerold. Vrijwel alle
clubs vinden het van groot belang
dat jeugdspelers ook achter de les
boeken kruipen om te voorkomen
dat ze na hun carrière in een zwart
gat vallen.
„In denk dat in andere landen met
bewondering naar onze spelers
wordt gekeken", zegt Kees Jansma.
„Ze hebben vrijwel allemaal een be
paalde opleiding gevolgd, vaak ook
een goede opleiding. Clubs eisen
van talenten van veertien, vijftien
jaar dat ze naar school gaan. Er is
een geweldige vooruitgang ge
boekt. Er zijn spelers die de pers in
drie of vier talen te woord staan.
Engels, Duits, Italiaans, Spaans.
Dat zie ik nergens anders."
Jansma (62) maakte beide genera
ties van Oranje mee, de lichting
van de jaren zeventig als journalist,
de huidige groep als vertrouwens
persoon. De verschillen zijn groot,
meent hij. „Vroeger was het heel
normaal dat je bij het tekenen van
een contract meteen een sigaren
winkel kreeg. Dat was dan je zeker
heid, naast het voetballen. Ik weet
nog dat Sjaak Swart op een gege
ven moment directeur werd van
de Jaap Edenhal. Nou, dat was een
hele ontwikkeling."
Jansma merkte voor het eerst dat
er een nieuw tijdperk was aange
broken toen hij Dennis Bergkamp
onder zijn hoede moest nemen op
weg naar een Europa Cupwedstrijd
van Ajax in Zweden. „Dennis was
pas zeventien jaar. Ik moest er voor
mijn werk heen en werd gevraagd
om me een beetje over hem te ont
fermen. Hij werd rechtstreeks- inge
vlogen vanuit school. Dat bleek
dus het gymnasium te zijn."
Persoonlijkheid, algemene ontwik
keling en een zeker niveau van in
telligentie zijn steeds belangrijker
geworden. Voetballers konden vroe
ger tot diep in de nacht stappen,
zonder grote consequenties. Nu
staan meteen de filmpjes op You-
Tube als een international over de
schreef gaat. Internet, Facebook,
Hyves en Twitter registreren alles,
evenals de media die binnen enke
le decennia geëxplodeerd zijn. Er
komt zoveel méér op een grote spe
ler af denkt Jansma.
„Het leven is een stuk moeilijker ge
worden, dat wordt wel eens onder
schat. Het spanningsveld is groot.
Als een international overal aan
moet voldoen, kun je wel eens op
gefokt raken. We krijgen hier in
Zuid-Afrika elke dag wel honderd
telefoontjes van supporters en be
drijven. Mensen in Nederland den
ken 'ze zitten mooi in dat hotel,
dan kunnen we wel even langsko
men'. En als blijkt dat zoiets niet
zomaar kan, zijn die voetballers
weer arrogante klootzakken. Men
sen vergeten dat die jongens ook ge
woon aan het werk zijn, net zoals
jij en ik. Ze leven als het ware in
een tunnel."
Dat voetballers oogkleppen heb
ben en alleen maar zitten te kaar
ten, zelfs op de mooiste plekken op
aarde, kan nu ook wel ontkracht
worden. Bondscoach Van Marwijk
zag vorige week al zijn internatio
nals, zonder uitzondering, als beze
tenen het bezoek filmen aan het
zwarte getto Hillsbrow in het hart
van Johannesburg, waar een Johan
Cruijff Court werd geopend. En als
het aan de huidige lichting van
Oranje ligt, blijft het daar niet bij.
Kees Jansma: „Giovanni van Bron
ckhorst heeft al gevraagd of de spe
lers een keer naar het Apartheids
museum kunnen. Het zegt veel
over deze generatie."
door Leon ten Voorde
DURBAN - Met een waarschijnlijk
ongewijzigde basisformatie gaat
het Nederlands elftal vanmiddag
op zoek naar de sleutel die toegang
verschaft tot een verdere doortocht
in het toernooi. Bij een zege op Ja
pan en een remise bij Denemar-
ken-Kameroen is de ploeg net als
vier jaar geleden in Duitsland al na
twee duels verzekerd van een plek
de achtste finales.
In de jacht op dat ticket voor de vol
gende ronde zal bondscoach Bert
van Marwijk dezelfde ploeg het ver
trouwen geven die in de eerste
wedstrijd Denemarken versloeg.
Hoewel er toen op de uitvoering
het nodige viel aan te merken, is
Van Marwijk geen trainer die na
een moeizame wedstrijd meteen
de boel overhoop gaat gooien.
In het Moses Mabhida Stadion van
Durban zullen straks de meeste
ogen gericht zijn op het trio
Sneijder-Van der Vaart-Van Persie.
En de grote vraag is hoe ze tegen Ja
pan invulling gaan geven aan het
aanvalsspel van Nederland. Wesley
Sneijder vond van zichzelf dat hij
maandag terecht tot man van de
wedstrijd was uitgeroepen, Rafael
van der Vaart en Robon van Persie
stelden zich een stuk nederiger op
en lieten meteen al weten dat het
niveau tegen Japan omhoog moet.
Feit is dat ze tegen de Denen alle
drie hetzelfde kunstje opvoerden,
waardoor er sprake was van ouder
wets kluitjesvoetbal bij Oranje. Die
manier van spelen - waarbij ze
voortdurend 'in de bal kwamen' -
is funest tegen een doorgaans goed
georganiseerde tegenstander als Ja
pan. Zo'n ploeg dient verrast te
worden met onverwachte penetra
ties en individuele acties. De wissel
werking tussen de drie moet dan
ook beter, hoewel dat niet eenvou
dig is omdat ze nou eenmaal alle
drie de natuurlijke drang hebben
om elke bal op te eisen.
Een omhaal van Wesley Sneijder tijdens de vrijdagtraining in Durban. Hij is één van de spelers op wie vandaag
nadrukkelijk gelet zal worden. foto Olaf Kraak/ANP
door Hans Leber
PORT ELIZABETH - Het is voorlopig
gedaan met de harmonieuze en
optimistische sfeer rond het Duit
se nationale elftal. Een rode kaart
voor de meest bediscussieerde
voetballer van Die Mannschaft,
spits Miroslav Klose, dompelde de
nationale Duitse euforie onder in
een modderbad. Dumm, Dumm,
dumm. Na de 1-0-nederlaag moet
Duitsland woensdag haast wel
van Ghana winnen.
Woedend verlieten de Duitsers
het veld in Port Elizabeth. De eu
forie na de 4-0-overwinning op
Australië was op slag verdwenen.
Eigenlijk vergooiden de Duitsers
de wedstrijd in twee minuten. In
de 37e minuut beging de onver
standige Klose, vertrouweling van
zijn trainer Joachim Löw, zijn
tweede overtreding op de hielen
van een Serviër en kon hij zijn
biezen pakken. De spits liep nog
niet in de tunnel of Milan Jovano-
vic knalde in de 38e minuut de
bal van dichtbij achter Duitslands
doelman Manuel Neuer.
De Duitsers lieten zich, behalve
dan in die eerste minuut, door
hun ondertal niet nog langer van
de wijs brengen en begonnen in
de tweede helft een hartverwar
mend offensief dat de Serviërs
met de rug tegen de muur zette.
Er was zelfs een penalty omdat de
ervaren Nemanja Vidic (Manches
ter United) een voorzet met de
hand beroerde, zoals Zdravko Kuz-
manovic dat ook al had gedaan te
gen Ghana. Vidic
kreeg een gele kaart
wegens opzettelijk
hands. De penalty
van Lukas Podolski,
ook een vertrouwe
ling van zijn trainer,
werd gestopt door
de Servische doel
man Vladimir Stoj-
kovic.
Dat moment was
voor Löw reden ver
se krachten te breng
en, hoewel zijn elftal er al in slaag
de kansen te creëren. Maar Cacau
(voor middenvelder Mesut Özil)
en Marko Marin (voor Thomas
Müller) brachten niets extra's, er
viel zelfs druk weg.
„Ik dacht dat Özil en Müller moe
waren, ze hadden
veel werk verzet",
zei Löw nadien.
Zijn trouw aan de
verder goed spelen
de Podolski („Ik
ben schuldig aan
dit verlies, de penal
ty moest er in") zal
hem niet worden
nagedragen. De dis
cussie over Klose
daarentegen zal
weer van voren af
aan beginnen. Bij Bayern Mün-
chen is hij hopeloos uit vorm en
toch stond hij voor de tweede
keer dit WK in de nationale basis
elf.
De beslissing om Klose op te stel
len is in ieder geval uit handen
van Löw genomen nu die mi
nimaal één wedstrijd geschorst
wordt. En laat dat nou net een
vroege finale voor de Duitsers
zijn, woensdag tegen Ghana. De
hoge nood te winnen opent de
weg voor Cacau, de voormalige
Braziliaan die in de voorbereiding
op het wereldkampioenschap nog
al indruk maakte en het nu
hoogstwaarschijnlijk eens in de
basiself mag proberen.
De Duitse spelers verlieten vloe
kend en tierend het speelveld,
ook Joachim Löw verdween ges
ticulerend en met de armen
zwaaiend uit beeld. Bastian
Schweinsteiger hekelde de scheids
rechter. „Belachelijk. Hij floot
voor het minste of geringste, zo
heeft het allemaal geen zin."
