Waar de kieviten jubelen 19 reizen Door te wandelen leer je Nederland pas goed kennen. Bovendien ontdek je hoe afwisselend het landschap is. John Jansen van Galen wandelde langs de Noord-Hollandse bollenvelden en ontdekte plaatsen die hij niet kende. kW* reizen@wegener.nl I 024-3650360 Van Schagen naar Oudkarspel ROUTEBESCHBijVtNG Van Schagen NS naar Oudkarspel, waar vanaf halte Zaagmolenweg bussen naar Alkmaar NS rijden. Kijk op www.wandelzoekpagina.nl en klik op 'wandelingen', vervolgens op 'dagwandelingen zoeken'. Kies vervolgens in het menu Wegwijzer voor 'zoeken op plaats' en kies Schagen. RQÜTEWIJ2IGINGEN De vermelde poort van SV Schagen is verdwenen, blijf hier rechtdoor lopen. Ga vóór het zwembad links over de parkeerplaats via een voetpad naar Tolkersdijk. In Dirkshorn linksaf en rechtdoor naar het pad langs de zuidelijke oever van het Woudmeer. VARIANTEN In Oudkarspel links via Dorpsstraat naar Noord- of Zuid-Scharwoude of Broek op Langedijk (maximaal 18 kilometer; bushaltes aan de Parallelweg). Een ander alternatief is parkeren aan Groenveldsweg in Groenveld. Daarna over de graspaden naar Oudkarspel en weer terug (13 kilometer). OPENBAAR VERVOER In Dirkshorn. HORECA ONDERWEG In Dirkshorn café De Kastanjeboom (woensdag en zondag pas open vanaf 17.00 uur). Snackbar in dorp. HOND Welkom, mits aangelijnd. Zaterdag 19 juni 2010 Tussen hoge rietkragen lonkt boven brede watergangen de stompe toren van Oudkarspel. foto's Cor Leenhouts De hier beschreven wandeling gaat verder dan de routebeschrijving op het kaartje. Via de Hoofdstraat in Oudkarspel gaat de route naar het zuidelijker gelegen Broek op Lange dijk (niet op het kaartje). Tussen hoge rietkragen lonkt boven brede water gangen in de verte het spitse kerktorentje van Dirkshorn en wat la ter de stompe toren van Oud karspel. Jonge waterhoentjes met rode donskopjes reppen zich door het water, kieviten jubelen boven ons. Fluiten- truid en herderstasje staan in oei. Meeuwen zitten op de ak- s, we zijn in de kop van >rd-Holland, de duinenrij is tbaar. We hebben eerst de beloofde op klaringen afgewacht en zijn pas te gen drieën op pad gegaan, over ver harde dijken door wijds land tus sen uitgestrekte bollenvelden in een vlammend rood dat haast zeer doet aan je ogen. Langs wallenkan- ten staan verdwaalde narcissen, in weiden eenzame tulpen, verweesd achtergebleven in de wisselcultuur van bollen- naar veeteelt. Het is lente, al bloeien hier ook 's winters de tulpen volop, ze wor den op ijs bewaard en met warm te kunstmatig tot leven gewekt. De bekende klacht dat het steeds moeilijker wandelen is in Neder land, wordt vandaag weer eens ge logenstraft. Steeds meer paden en weggetjes worden voor de wande laar opengesteld: in uiterwaarden, op schouwpaden langs sloten en langs oude voetwegen over dijkjes, zoals hier in de polders Valkkoog en Woudmeer. Om ons heen zien we een fraai groene, golvende golfbaan en de kerken en molens van gehuchten waar we nooit eerder van hoorden en die namen dragen als Stroet en Groenveld. We gaan over een hou ten bruggetje en vervolgens voert de route ons verder over gras naar Oudkarspel. Een tocht van 6 kilo meter, wat een weelde! Waarom is het toch altijd leuker over onverharde paden te lopen? Omdat het beter voelt onder de voeten dan asfalt en omdat het wandelen daardoor echter lijkt. Onze schaduwen worden langer, de dalende zon legt de warme gloed van weemoed over het land schap. Een gele kwikstaart vliegt dansend weg van een hek. Een bankstel staat te vergaan aan de oever van een sloot. In de buurtschap Luizenknip berei ken we het plaveisel weer. Dat op zon- en feestdagen geen bus blijkt te rijden, komt ons wel goed uit: in de zonnige voorjaarsavond kuieren we graag over de duizend huisnummers tellende Dorps straat. Door een snoer van tuin dersdorpen komen we in Broek op Langedijk met zijn prachtig ge restaureerde, houten veilingge bouw. Als we daar aan een stalle tje voor een halve euro per plant ('geld in het busje svp') ook nog le lietjes der dalen weten te scoren, is onze dag helemaal goed! Reageren? redactie.reizen@wegener.nl Bollenvelden in een vlammend rood dat haast'zeer doet aan je ogen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 107