Hervormer jaagt
andere dromen na
4l
Sterk staaltje
woensdag 9 juni 2010
roen, vertoont er dezelfde trekjes
als Blatter op het mondiale front.
Hij verdeelt en heerst.
Hayatou, de vijfde president in de
historie van de Confederation of
African Football (CAF), is oor
spronkelijk leraar lichamelijke op
voeding. Hij maakte deel uit van
de basketbalploeg van Kameroen
en was als atleet nationaal record
houder op de 400 en 800 meter.
Maar hij richtte zich vooral op
zijn bestuurlijke loopbaan. Op
28-jarige leeftijd werd hij al secre
taris-generaal van de voetbalbond
van Kameroen.
Voor het Afrikaanse voetbal heeft
hij veel betekend. Een paar jaar na
dat hij president werd, blies hij de
jeugdkampioenschappen nieuw
leven in. Hij zorgde ervoor dat er
via de 'Goal-projecten' van de FI
FA forse geldinjecties op gang
kwamen om het Afrikaanse voet
bal te ondersteunen. Minder suc
cesvol was zijn poging de stroom
Afrikaanse voetballers richting Eu
ropa tegen te gaan. Zijn grootste
triomf is dat hij erin slaagde het
aantal Afrikaanse deelnemers aan
het WK fors op te voeren. Dat wa
ren er aanvankelijk twee. Nu zijn
het er zes. Hayatou slaagde er ook
in af te dwingen dat Afrika een
plaats kreeg in het rijtje continen
ten dat een WK mag organiseren.
Toch brengt de eindronde in
Zuid-Afrika hem geregeld in verle
genheid. Hayatou steunde open
lijk de WK-kandidatuur van Ma
rokko. „Je weet niet of ik voor
Zuid-Afrika gestemd heb of voor
een ander land", reageerde hij on
langs geïrriteerd. „Daar hoefje
ook niet over te speculeren. Afri
ka had twee kandidaten. We heb
ben de stemmen eerlijk verdeeld."
Hayatou, die de African Cup of
Nations uitbouwde tot een vol
waardig toernooi, kwam begin dit
jaar nog in opspraak. Hij strafte
Togo, dat weigerde deel te nemen
aan het landenkampioenschap
omdat twee delegatieleden waren
vermoord. Die keiharde opstelling
namen velen hem niet in dank af
Maar Hayatou vond dat het voet
bal niet mocht wijken voor terro
risme. Hij bleef overeind omdat
de ban voor Togo verkocht werd
als een bestuursbesluit. De straf is
inmiddels teruggedraaid.
Hayatou heeft nu weer andere
dromen. De man van de kruis
tocht tegen het racisme in de voet
balwereld heeft zich erbij neerge
legd dat hij nooit meer FIFA-presi-
dent zal worden. „Maar het zou
fantastisch zijn als er straks een
Afrikaans land in de finale van
het WK staat."
Gary Bailey, voormalig
doelman van het Engels
elftal, groeide op in
Zuid-Afrika en kwam daar in aan
raking met muti, de zwarte ma
gie. Zo bond de teamadviseur bij
hem meestal wat 'versterkende
middelen' om zijn zwakke rech
terknie.
Later, als keeper van Manchester
United, zocht Bailey zelf ook zijn
toevlucht in muti, nadat hij in
drie finales in voetbaltempel
Wembley weinig succesvol was
geweest. Voor de replay van de
FA Cup-finale in 1983 tegen
Brighton hing hij, op aanraden
van een Zuid-Afrikaanse medicijn
man, een roodwit lint en een slot
aan het net van het doel.
Manchester United won met 4-0,
dus bleef Gary Bailey de muti ge
bruiken. Ook bij zijn volgende
finales op Wembley. En beide
keren hield hij de nul: Manches
ter-Liverpool 2-0 (Charity Shield
van 1983) en Manchester-Ever-
ton 1-0 (FA Cup van 1985).
reageren?
wk2010@wegener.nl
Issa Hayatou (63), voorzitter
van de organisatie van het WK
voetbal in Zuid-Afrika, bezorg
de Afrika bijna de macht in de
voetbalwereld. Maar een ver-
deel-en-heerstactiek hield Sepp
Blatter in het zadel.
door Wilber Hack
ssa Hayatou liet zich tijdens
het WK voetbal van 1998 in
Frankrijk door een camera
vangen. De vice-president
van de FIFA en de voorzitter van
de organisatie van het WK in
Zuid-Afrika sukkelde in slaap tij
dens een wedstrijd van het thuis
land. Maar dat beeld doet geweld
aan de dynamiek van de 63-jarige
bestuurder uit Kameroen.
Jarenlang joeg Issa Hayatou zijn
droom na om de machtigste man
van het mondiale voetbal wor
den. De Kameroener zag zijn
kans acht jaar geleden schoon om
FIFA-president Sepp Blatter van
de troon te stoten.
De Zwitser werd verdacht van cor
ruptie. De bewijzen stapelden
zich op dat hij door rijkelijk met
FIFA-geld te strooien in kleinere
voetballanden stemmen had ge
kocht. De mondiale voetbalbond
zou aan de rand van de financiële
afgrond staan.
Issa Hayatou adviseerde Blatter
op te stappen en kreeg daarbij
steun van vier collegavicepresiden-
ten. „Blatter keek geschokt, maar
weigerde afstand te doen van zijn
troon", zei Hayatou na die bijeen
komst.
De reden bleek later. Hayatou had
al een keer een bijna lege zaal toe
moeten spreken. Bestuurders van
voetbalbonden uit de Cariben ble
ven weg uit angst de gunst van
Blatter te verspelen. Een dag voor
de verkiezingen in Seoul belegde
die een bijeenkomst. Daar zou
door 54 landen op aangedrongen
zijn.
Bij die gelegenheid zou Blatter
opening van zaken geven over het
financiële beleid van de wereld-
voetbalfederatie FIFA. Tot ontzet
ting van Hayatou ontrolde zich
een schertsvertoning, waarbij al
leen de voorstanders van de Zwit
ser aan het woord kwamen. In
plaats van kritische vragen te stel
len, spraken zij steunbetuigingen
uit. Zij vonden dat de FIFA een
hechte familie moest blijven.
De zwaarste tik kreeg Hayatou
van de delegatie van Liberia.
Edwin Snowe, die van Blatter een
Issa Hayatou.
beurs had gekregen om te gaan
studeren aan een universiteit in
Amerika, beweerde dat de be
stuurder uit Kameroen voor geen
enkel land in Afrika ook maar iets
had betekend.
luist in de achtertuin van de Ka
meroener had Blatter het funda
ment voor zijn overwinning ge
legd. Ook Blatter zelf opende de
aanval op Hayatou. „Hayatou leek
me in het begin een eerlijk man.
Maar dat hij een petitie tegen mij
foto Nic Bothma/EPA
ondertekende, is geen fair play."
Toen Hayatou tijdens het congres
eindelijk aan het woord kwam,
was hij te aangeslagen om zich
nog te verweren. Hij verloor de
verkiezingen kansloos (139 tegen
56 stemmen). Het zwarte conti
nent kreeg dus niet de zeggen
schap in de voetbalwereld.
Hayatou is in Afrika al sinds 1988
aan de macht. De zoon van een lo
kale sultan, een invloedrijke fami
lie in de samenleving van Kame
Brazilië nam de meeste keren deel aan het WK voetbal. Sinds de eerste
in 1930 in Uruguay miste het Zuid-Amerikaanse land geen enkele van de achttien edities.
