Bizons en indianen
in de Ardennen
Omdat hij geen zin
had elke dag koeien
te melken, liet een
Belgische boer een
kudde Amerikaanse
bizons overvliegen
naar de Ardennen.
Boris Peters waande
zich even in het
Wilde Westen.
SJB La Ferme des Bisons ligt in de
buurt van Bastenaken. De vakan
tiehuisjes in de oude hoevege
bouwen uit de achttiende eeuw
zijn te huur. De bizons lopen in
de aangrenzende weilanden.
Het toeristisch centrum van de
bizonboerderij is van 10 juli tot
22 augustus open (maandag en
vrijdag gesloten). Een huifkar
tocht kost 3,50 euro (kinderen
2,50 euro). De museumentree is
4 euro (kinderen 2,50 euro). Op
10 en 11 juli is het Indian Festi
val, toegang 6 euro (kinderen
4 euro). Voor informatie kijk op
www.fermedesbisons.be of bel
naar 0032-61210640.
MM MM MM ha
reizen@wegener.nl i7reizen
r^=H 024-3650360
Zaterdag 5 juni 2010
Tijdens het jaarlijkse indianenfestival worden de bizons omgeven door een woud van
tipi's.
Ruim ï.ooo kilo zwaar is
Coco en hij komt recht
op ons af. De imposante
bizon weet wat hij wil:
lekker even met z'n enor
me kop tegen de mensen aanschur
ken. De zachtmoedige, gehoornde
gigant is anders dan de bizons ver
derop in de wei. Hij is met de fles
grootgebracht en voelt zich beter
thuis bij ons dan bij soortgenoten.
De andere bizons staan rustig te
grazen. Kalveren drinken bij hun
moeder, vanaf een afstandje gade
geslagen door enkele bizonstieren.
Het tafereel doet Amerikaans aan,
maar toch zijn we gewoon in de
Belgische Ardennen. In Recogne,
een deelgemeente van Bastenaken,
op La Ferme des Bisons om pre
cies te zijn.
Koningen van de vlakte, zo noemt
de 45-jarige Jean-Fran^ois d'Hoff
schmidt zijn bizons. De boeren
zoon raakte al jong gefascineerd
door de beesten. Op zijn 23e vloog
hij naar Chicago om liftend op be
zoek te gaan bij bizonranches. Op
die manier kreeg hij een goed
beeld van de dieren.
Bizons zijn goed bestand tegen al
lerlei ziektes en ze hebben de
mens niet nodig om te overleven.
Dat is nog eens iets anders dan
aan de boerderij 'geketend' te zijn
door koeien die je twee keer per
dag moet melken, zo bedacht de
jonge boerenzoon. TWee jaar later
slaagde d'Hoffschmidt er in zijn
eerste bizons vanuit Dakota naar
België te halen. Hij wilde beschei
den beginnen, maar gezien de ho
ge kosten per bizon werd besloten
dat het efficiënter was om in één
keer honderd beesten te halen.
Vanuit Chicago werden de beesten
overgevlogen naar België. „Niet
per vrachtvliegtuig, maar gewoon
onderin een DC10 passagiersvlieg
tuig. Zestien stuks per vlucht".
Het doel was de bizons voor hun
vlees te houden, maar vanaf het
begin bleken boeren elders in Eu
ropa de beesten voor de fok te wil
len kopen. Dat leverde d'Hoff
schmidt, die later met vier ande
ren een coöperatie oprichtte, een
welkome inkomstenbron op. Van
af het begin werkte hij samen met
een lokale slager om het bizon
vlees aan de man te brengen. Ook
nu nog is bij een aantal slagers en
restaurants in Bastenaken bizon
vlees verkrijgbaar. Het grootste
deel gaat echter naar Duitsland
waar het in trek is bij restaurants.
Een jaar na de eerste kudde wer
den nog eens honderd bizons over
gevlogen. Tegenwoordig telt de
kudde 240 beesten, die verspreid
staan over enkele enorme weiden
op twee locaties in de Ardennen.
Toerisme maakte aanvankelijk
geen deel uit van de plannen.
Maar nadat de koeien verdwenen
waren van zijn boerderij, stond
een aantal gebouwen leeg. Bizons
blijven namelijk het hele jaar door
buiten. Van de gebouwen werden
vijf vakantiewoningen gemaakt
met in totaal 67 bedden.
In 1997 kwam er een ontvangstcen
trum bij en werd begonnen met
bizontours. Bezoekers nemen daar
voor plaats in een huifkar die ach
ter een tractor langzaam tussen de
bizons doorrijdt. Te voet het gras
land inlopen zou, anders dan bij
Coco, levensgevaarlijk zijn. De
zwaargewichten beschermen hun
jongen tegen indringers. Wie op
de bizonhorens wordt genomen,
heeft weinig kans te overleven.
Terwijl via een audiogids van alles
wordt verteld over de dieren, rijdt
de tractor steeds dichter naar de
kudde. De bizons zijn gewend aan
het tractorgeluid en blijven rustig
doorgrazen. Met een beetje fanta
sie voel je je hier een indiaan of
cowboy op de prairie.
Bij mooi weer kan na een bezoek
aan de bizons op het terras iets ge
dronken worden. Het decor is als
in een oude western: houten hui
zen, stallen en een saloon, die bij
nadere bestudering uit niet meer
dan losse gevels blijken te bestaan.
De bezoekers worden gezelschap
gehouden door Coco, die hier zijn
eigen kleine, omheinde piste
heeft. Bezoekers kunnen hun hon
ger stillen met een bizonsteak, een
bizonburger of een bord van de
sheriff Het magere vlees smaakt
naar een wildversie van goed rund
vlees.
Wie het restaurant en het winkel
tje inloopt, ziet enkele imposante
bizonkoppen en schedels aan de
wand hangen. „De voorvader van
vrijwel alle bizons in Europa",
zegt d'Hoffschmidt en wijst op
een schedel. Boven het restaurant
is het indianenmuseum waar on
der meer een tipi, handgemaakte
indianenkleding en een opgezette
bruine beer te bewonderen zijn.
Eén weekeinde per jaar, dit jaar op
zaterdag 10 en zondag 11 juli, lijkt
de bizonboerderij zelf een india
nenreservaat. Dan trekken drie
honderd 'indianen', 'cowboys' en
'pelsjagers' uit Nederland en Bel
gië in vol ornaat naar Recogne
voor het Indianen Festival. Ze zet
ten hun tipi's op in een weide
naast de bizons en twee dagen
gonst het van de activiteiten. Be
zoekers worden vermaakt met on
der meer een parade, indiaanse
muziek, oude ambachten en een
nagespeelde aanval op een fort.
Op het podium spelen country
bands en natuurlijk kan iedereen
meedoen aan linedancing. Op het
festivalterrein is ook een monu
ment ter nagedachtenis van de in
dianen die op deze plek, vechtend
in het Amerikaanse leger tijdens
de Tweede Oorlog, naar hun eeu
wige jachtvelden werden gestuurd.
Reageren?
redactie.reizen@wegener.nl
NEDERLAND
FRANKRIJK
ARDENNEN
Recogne
