Djenné kan weer 1 spectrum 2 Zaterdag 5 juni 2010 Onlangs kreeg Pierre Maas een telefoontje: het regenseizoen is begonnen, één van de kamers van het pas voltooide guesthouse lekt. Geen paniek. In Djenné is een beetje water binnen niet het grootste probleem. Er gaan pas alarmbellen rinke len als het hele huis dreigt weg te spoelen. Djenné ligt in Mali, West-Affika. Sinds 1988 staat de stad op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Alle huizen en palei zen zijn er van leem. De honderd jaar oude moskee is de grootste lemen constructie ter wereld. Zowel bouwste nen, mortel als pleisterwerk worden van leem gemaakt. Een bouwwijze die bekend staat als de Malinese leemar- chitectuur. Traditioneel, maar ook vergankelijk. Gebou wen moeten elk jaar weer besmeerd worden, omdat ze an ders tijdens het regenseizoen beschadigd raken. Architect Pierre Maas (i960) is verbonden aan het Zeeuw se bureau Rothuizen van Doorn 't Hooft. Hij was van jongs af aan gefascineerd door Afrika. Tijdens zijn studie aan de Technische Universiteit in Eindhoven kon hij die liefde vormgeven. In 1982 reisde hij in het kader van een studieproject voor het eerst naar Djenné. Tien jaar later promoveerde hij op de traditionele leemarchitectuur. „Ik was meteen helemaal gegrepen. De stad is organisch ge groeid, niet ontworpen. Alles klopt." Sindsdien heeft Djenné hem niet meer losgelaten. Vanaf 1985 waren vele gebouwen in verval geraakt. Door armoe- Djenné in Mali is een lemen stad. Mooi maar kwetsbaar. De in Zeeland actieve architect Pierre Maas is al ruim een kwart eeuw betrokken bij restauratie en behoud. Fotograaf Ruden Riemens verruilde op zijn uitnodiging Middelburg tijdelijk voor Djenné. Op deze pagina's het beeldverhaal van een lemen erfgoed in West-Afrika. door Jan van Damme

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 50