in Goes
uit!15
beoordeling
donderdag 3 juni 2010
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
Prijs-Kwaliteit
Goed eten met een Belgisch en nostal
gisch tintje, maar ook met een min
puntje voor het voorgerecht. We be
taalden iets meer dan tachtig euro
voor twee.
Entourage
Lekker ongedwongen, een restaurant
om met een grote club goede vrien
den te eten.
Bediening
Kordaat en behulpzaam: prettig.
Conclusie: Brasserie D'Anvers is voor
al heel erg gezellig. Een beetje grote
stad in het centrum van Goes.
Het is heel even schake
len: van een mooie
stille Zeeuwse zomer
avond naar Brasserie
D'Anvers in Goes. Je ziet het
niet vaak in Zeeland: maar dit
restaurant bruist. Dit is een plek
waar gesprekken gonzen, waar
je met een grote groep vrienden
ongegeneerd de slappe lach
kunt krijgen, waar mensen aan
de bar staan te wachten op een
tafel en waar je gerust je kinde
ren mee naar toe kunt nemen.
Ook als ze een beetje onrustig
zijn.
„Wat een herrie!", roepen we naar
elkaar bij de begroeting aan tafel.
„Leuk!" We hebben een klein tafel
tje bovenin gekregen, bij de bank
langs de muur. De buren zitten
dichtbij, en dat verhoogt de sfeer;
de brasserie doet de naam eer aan,
al heeft ze meer weg van een eet
tentje in Parijs dan van een restau
rant in Antwerpen. De tafels en
stoelen zijn bruin, er is veel don
ker hout, er hangen oude
zwart-wit foto's van de Meir en
het station in Antwerpen, grote
kroonluchters, ouderwetse indus
triële lampen en een indrukwek
kend trappenhuis dat het pand
echt allure geeft.
We krijgen een gazet op tafel: een
krant met een foto op de voorpagi
na en met het menu binnenin. Uit
de gazet kiezen we toch een beetje
Belgisch, als je witlof, asperges,
beenham en stoverij tenminste
een nationaliteit kunt toekennen.
De gekarameliseerde witlof met
beenham die ik voor mijn neus
krijg, is meteen het dieptepunt
van de avond. De gebakken witlof
ligt in een grote plas honing, zodat
het lekkere bitter van de groente
volledig wordt overstemd door het
zoet. De beenham is gegrild en
daar is hij eerlijk gezegd niet beter
van geworden: de ham smaakt pre
cies zo als de ham onder een uit
smijter. lammer. De pittige moster-
dressing combineert trouwens
goed met het vlees.
Mijn overbuurvrouw is wel tevre
den met haar aspergesoep - de
soep van de dag - waar stukjes
zalmfilet en croutons in drijven.
Voor erbij krijgen we een papieren
zak op tafel waar vier sneetjes
brood in blijken te zitten: twee
witte en twee bruine. Een beetje
merkwaardig, vind ik: in een res
taurant in een zak zitten graaien
op zoek naar een broodje, maar an
ders dan anders is het in ieder ge
val wel. En het brood is lekker.
Brasserie D'Anvers in Goes heeft meer weg van een eettentje in Parijs dan van een restau
rant in Antwerpen. foto's Willem Mieras
gelukkig onderkend dat én asper
ges én ei én gekookte aardappelen
samen misschien een oppepper
kunnen gebruiken, in de vorm
van met een uitje kort gebakken
pittige lamsoren.
Intussen komt er steeds wel ie
mand vragen of we nog iets willen
drinken en of het allemaal in orde
is, zonder vervelend te worden. En
dat is erg prettig: we hoeven ons
niet in te spannen om de aandacht
van de bediening te krijgen en we
worden toch niet te veel lastig ge
vallen.
We vallen tot slot voor de ouder
wetse toetjes: ik eet chipolatabava-
rois - een vage herinnering uit de
jaren zeventig - met rode bessen
sap, ook jeugdsentiment: lekker
hoor. En aan de overkant klinkt
een zucht van genot: mijn gezel
schap geniet van haar rijstepap die
wordt opgediend als een
crème-brülée: compleet met knap
perig suikerlaagje. Ze krijgt er een
kletskop met kaneelijs bij. Koffie
en thee worden vervolgens ge
bracht op een dienblad met een
klein glaasje slagroom. Minpuntje:
de thee zit in zo'n eng hip roer
staafje van aluminiumfolie met
gaatjes erin: daardoor moet je een
eeuwigheid roeren voordat de
thee klaar is.
Brasserie D'Anvers, Magdalenastraat
7, 4461 AL Goes, telefoon: 0113
251365. Geen e-mail en geen website.
Reserveren is niet mogelijk.
Geopend op dinsdag tot en met
zondag van 16.00t tot 22.00 uur.
Een plek waar gesprekken gonzen...
De stoverij van mijn tafelgenote -
het hoofdgerecht - wordt gebracht
in een oranje ieniemienie-gietijze-
ren pannetje, compleet met kabou
terdekseltje. Het vlees is niet hele
maal volgens grootmoeders stan
daard, zegt ze. „Maar het is wel
heerlijk mals en de saus is erg lek
ker." Naast het pannetje liggen dik
ke Belgische frieten; ze krijgt er
ook nog een losse salade bij.
Mijn asperges worden klassiek ge
serveerd: gekookt met twee halve
eitjes, ham, krielaardappeltjes en
een botersaus. De asperges zijn
perfect gaar gekookt, lekker dik en
heerlijk zacht. En ze hebben hier
