spectrum 8
Zaterdag 29 mei 2010
'Ik zou bijna willen dat
er zo'n filmpje was'
Eerst was er, eind mei 2009, het
telefoontje van een verontruste
ouder. Daaruit kon het vermoe
den ontstaan dat hun jongste
dochter, Hincke, was aangerand
door Benno L. Aan eerder misbruik, van
de oudste dochter, Jenthe, tijdens de
zwemlessen bij Benno hadden Anja en
Alex tot dat moment nog nooit gedacht.
De gruwelijke waarheid trad woensdag
morgen 17 juni aan het licht. Anja: „De
avond ervoor waren we op uitnodiging
van Justitie naar de informatiebijeenkomst
geweest in hotel Vught. Daar vertelde een
mevrouw van de GGD over symptomen
die kinderen vertonen na misbruik. Ik
dacht: jee, dat is onze Jenthe! Ouders kre
gen een tip mee: als je met je kinderen
wilt praten, moet je vertellen dat er leuke
geheimpjes zijn en ook vervelende. De vol
gende ochtend waren we heel vroeg klaar
met wassen, aankleden en ontbijten, dus
om tien voor acht zaten Jenthe en Hincke
al op de bank. Toen ben ik begonnen over
die geheimpjes: dat het die zondag Vader
dag zou zijn en dat het cadeautje dat ze op
school voor papa hadden gemaakt een
leuk geheimpje was, maar dat dat geheim
pje zondag voorbij zou zijn. Andere ge
heimpjes gingen niet zo snel voorbij, verve
lende geheimpjes. Toen zei Jenthe ineens:
'Bedoel jij Benno?' Ik dacht dat ik door de
grond zakte. Toen vertelde ze dat L. altijd
aan haar voorbillen zat, zo noemde ze dat.
In eerste instantie zei ze nog: 'Hij is mijn
meester, hij mag dat toch?' Ik zei: niemand
mag dat, wij niet eens."
Uit het dagboek dat Anja op advies van de
politie sindsdien bijhield: 'Jenthe vertelde
ook dat hij aan haar piasgaatje zat en daar
op hard duwde en rondjes draaide. En ook
dat hij vaak aan haar achterbillen zat en
daar ook op en in duwde. Ze moest daarbij
huilen en zei ook dat ze het niet leuk
vond. De rest van de dag was ze helemaal
hyper en blij, alsof er een last van haar
schoudertjes was gevallen.' (17 juni)
Benno L. gaf zwemles in Vught, maar hij
sloeg zijn slag vooral in Sint-Michiels
gestel, in het zwembad van Viataal, waar
hij kinderen extra les gaf en doorgaans on
De ouders van de slachtoffertjes kiezen er bewust voor de publiciteit niet te mijden. Vader Alex (rechts): „Zwijgen heeft geen nut." Vader
Tejo denkt zelfs aan een boek over de affaire. „Het is van belang dat alles wordt opgeschreven." foto Mare Bolsius
Het gezin van Alex en Anja uit
Esch is meervoudig slachtoffer
van zwemleraar Benno L. Een
dochter werd kort, de andere
langdurig seksueel betast. Maar
de kinderen zijn door justitie van
de lijst met slachtoffers
geschrapt. Bij gebrek aan foto-
of filmmateriaal. Komende
maandag begint het proces tegen
Benno L.
door Henri van der Steen
gestoord zijn gang kon gaan. Daar ook
maakte hij de foto's en films waarmee hij
later tegen de lamp liep. Het ging zoge
naamd om promotiefoto's en -films voor
projecten in Kenia. Anja: „Hij had mij ook
gevraagd of hij foto's mocht maken van
Jenthe, maar ik zei: 'Maak haar eerst maar
eens watervrij.' Want dat lukte maar niet.
Jenthe is altijd al een angstig kind geweest,
maar ze huilde steeds vaker als ze naar die
lessen van L. moest."
Wrang genoeg vindt Jenthe zwemmen
heel leuk. „Elke zaterdagavond vroeg ze:
'Gaan we morgen zwemmen, pap?' Met
haar vader vond ze het heerlijk." Alex:
„Dan gooide ik haar de volgende dag zo in
het diepe, zonder bandjes. Dan zwom ze
hartstikke goed." Anja: „Bij een andere
zwemleraar haalde ze vervolgens binnen
de kortste keren haar diploma's."
Dan is er nog de andere, jongste dochter
Hincke, die extra zwemles kreeg. Het is be
perkt gebleven tot vier lessen, maar een
leerkracht van school informeerde Alex en
Anja op zeker moment dat Hincke op
sociaal-emotioneel gebied in korte tijd 'erg
achteruit' ging. Dat klopte met de ervarin
gen thuis: Hincke was van een vrolijk kind
veranderd in een zwijgzaam, huilerig
meisje.
Anja en Alex zijn geen mensen die de in
druk wekken graag in de belangstelling te
staan. Ze hebben lang getwijfeld of ze hun
verhaal moesten doen, voelen zich welis
waar geremd om redenen van privacy en
sociale controle, maar, zegt Alex: „Zwijgen
heeft geen nut." Anja: „We hoeven ons
nergens voor te schamen, al kan ik me wel
voor m'n kop slaan dat ik het niet eerder
heb gemerkt."
De openbaring van het schandaal begon
voor hen dus eind mei 2009, toen Tejo bel
de, wiens dochter Coco ook zwemles had
bij Benno. Tejo: „Het is puur toeval ge
weest dat we het hebben ontdekt. Marie-
José, mijn vriendin, had het badpakje van
Coco gewassen en aan de lijn te drogen ge
hangen, met een wasknijper in het kruis
van dat badpakje. Toen het droog was, pro
beerde ze met haar vingers de stof op die
plek weer glad te maken. Coco was er toe
vallig bij en zei: 'Dat doet Benno zo ook
bij mij.' Zo kwamen we er achter. Ik heb
Benno meteen per e-mail laten weten dat
we Coco terugtrokken voor verdere lessen.
De volgende dag heb ik Anja gebeld, om
dat Coco en Hincke vriendinnetjes waren
geworden tijdens die zwemlessen."
Anja: „Wij kenden Tejo helemaal niet. Hij
overviel ons met dat telefoontje. Alex had
zijn twijfels bij het verhaal, maar ik vond
Tejo wel heel nuchter en overtuigend klin
ken. Een aantal dagen later vertelde ik
Hincke dat de papa van Coco had gebeld
over rare dingen die Benno deed. Toen be
gon ze te huilen en vertelde ze dat Benno
dat ook bij haar had gedaan."
Anja en Alex deden aangifte toen ook
Jenthe slachtoffer bleek. Ze deden dat me
de op verzoek van de zedenpolitie, die in
middels op zoek was naar betrouwbare
aanklachten tegen L. Drie maanden gele
den arriveerde een brief van Justitie: het
gezin van Anja en Alex was van de lijst
met slachtoffers geschrapt. Justitie concen
treert zich op de gevallen waar foto- en
filmbeelden van zijn, dus op snoeihard be
wijs. Het gezin uit Esch wordt dus niet lan
ger erkend als slachtoffer, letterlijk niet, fi
guurlijk niet. Anja: „Het klinkt stom, want
je bent blij dat er geen film bestaat waarop
te zien is dat je kind wordt misbruikt,
maar nu zou ik bijna willen dat zo'n film
pje er wel was. Je zit in de shit, je kind
houdt drie jaar haar mond over misbruik
en dan word je van de lijst geschrapt om
dat er geen filmpjes van zijn."
Schade is er in elk geval wel. Jenthe gaat
(opnieuw) naar een psycholoog, maar
Slachtofferhulp heeft het gezin nu niet
meer te bieden dan het advies eventueel
zelf een advocaat in de arm te nemen.
Alex: „We hebben sinds dat schrijven van
Justitie niks gedaan, maar we moeten wat
doen. Stel dat over vijfjaar blijkt dat
Jenthe of Hincke nog problemen heeft
met deze affaire, dan wil ik niet dat ze ons
kunnen verwijten dat we niks hebben ge
daan."
Zo op het oog is er niks aan de hand met
Jenthe en Hincke. Anja: „Overdag gaan ze
naar school en spelen ze met kinderen.
Maar ik ben elke dag bang als het bedtijd
is. Jenthe durft niet alleen naar de wc, niet
onder de douche, niet alleen boven te blij
ven. Ik heb het idee dat er met haar nog
meer gebeurd is, maar dat ze dat nog niet
durft te vertellen."
reageren?
spectrum@wegener.nl
