spectrum 6
Meike Schulte en
_L
Zaterdag 29 mei 2010
Playboymodel Meike Schulte aan het werk als ontwikkelingswerker in Uganda.
Met humor, zelfspot, maar ook een kri
tische blik beschrijft Schulte in haar
boek de dagelijkse strijd om het be
staan in ontwikkelingsland Uganda.
Haar wieg stond 29 jaar geleden in
Sint Jansteen, waar ze ook opgroeide. Studie bracht
haar vervolgens naar Antwerpen. Inmiddels is ze
voor de liefde naar Brussel verhuisd. Sinds enige tijd
heeft ze namelijk een relatie met de Belgische prof
tennisser Kristof Vliegen.
Ze is als gezegd een vrouw van tegenstellingen. Haar
werkkring is het middelpunt van decadent, Westers
materialisme, want behalve als model verdient ze de
kost als serveerster in de mondaine discotheek La
Rocca, in Lier nabij Antwerpen.
Twee naaktreportages in Playboy bezorgden haar pre
cies de bekendheid die ze nodig had om de aandacht
te vestigen op het leed in de Derde Wereld. Ruiter
lijk geeft ze toe dat ze haar westerse omgeving graag
gebruikt als podium voor dat doel.
„Toch is het absoluut niet mijn bedoeling om men
sen met een schuldgevoel op te zadelen", vertelt
Schulte. „Ik wil enkel dat mensen zich bewust wor
den van wat er zich elke dag afspeelt in de 'vergeten
wereld'. Veel mensen beseffen niet hoe ernstig de si
tuatie in een land als Uganda nog steeds is. Ik wil en
kel ogen openen. Daarnaast plakt er hier in het wes
ten ook nog steeds een stigma op hiv en aids. Veel
mensen zouden liever zeggen dat ze kanker hebben,
als ze seropositief worden bevonden. Stigmatisatie is
een vorm van discriminatie en een gevolg van ge
brek aan kennis. We denken in deze maatschappij
alles te weten. Alle denkbare informatie ligt binnen
bereik van een muisklik. In de praktijk is dat niet al-
Playmate van het jaar 2007
Meike Schulte toont zich als
schrijfster opnieuw
verrassend van een andere
kant. Eerder rekende ze
als ontwikkelings
werker af met het
glamoureuze imago
van het chique naakt
model. Recent verscheen haar
eerste boek; 'Een rugzak vol
condooms, stories van een
bimbo in de bush'.
door Harold de Puysseleijr
