Het mooie werk van de kilkepers
Binnenkort
kunnen de
pannen erop
W
llze Rike en haar gezin zijn
bezig met de het bouwen van
een eigen huis. In deze krant
doet zij regelmatig verslag van
wat daarbij komt kijken. In
deze aflevering schrijft ze over
de dakconstructie.
Het blad, van mijn esdoorn verkleurt snel
van rood naar wit en lijkt in te drogen.
Het blad van de planten in mijn vijverzoals
de waterlelie en krabbescheer, wordt rood.
wonen@wegener.nl y wonen
1 024-3650509
Zaterdag 29 mei 2010
De achterkant van ons huis. Nu
het metselwerk tot de nok toe
vrijwel klaar is, ziet het er heel
anders uit.
hoord. De website Bouwtrefpunt.nl ver
woordt duidelijk wat een kilkeper is:
een oplopende spant in een schuin dak
tussen daknok en goot op plaatsen waar
twee dakvlakken elkaar ontmoeten in
een naar binnen vallende knik. Met ons
dak met twee nokrichtingen en drie nok
balken kon Willem zijn lol op. Genoeg
kilkepers te maken.
Nadat de kilkepers en de ontelbare ande
re houtverbindingen hun plaats hadden
gekregen, konden we ook het officiële
hoogste punt vieren. De vlag wapperde
al sinds een stalen constructie voor de
dakkapellen was geplaatst. Maar wat is
echt het hoogste punt? De stalen con
structie reikte tot de nok, maar daar bo
venop kwam later ook nog een nokbalk.
De schoorstenen vormen straks het aller
hoogste stenen punt en de pijpen die
daar uitsteken, zitten al op hun plek. Ho
ger dan dat zal ons huis niet worden.
Dus was het, na de eerste paal, weer tijd
voor een klein feestje. Als verslaggeefster
was ik voor de k-ant al vaker naar dat
soort gelegenheden geweest, maar dat
waren grote bcwprojecten. Ik had geen
idee hoe dat bij huizen voor particulie
ren zou gaan. Eigenlijk net als bij grote
projecten, is het antwoord op die vraag,
maar dan met minder mensen. Dus ook
met (pannen)bier en hartige hapjes, en
velopjes met inhoud voor de bouwvak
kers en een bloemetje en een factuur
voor ons. En natuurlijk de gelegenheid
weer eens bij te praten met de aanne
mer zelf en zijn vader, die het familiebe
drijf ooit startte.
De rest van het werk vordert ook ge
staag. We hebben de kleur van de voe
gen gekozen voor de buitenmuren, de te
gels voor de badkamer zijn besteld en
we hebben de haard uitgezocht. En eer
gisteren heeft de keukenleverancier de le
ge ruimte opgemeten waar hij straks on
ze keuken mag neerzetten.
Inmiddels is er een einde gekomen aan
onze dakloze slaapkamers: de dakplaten
bedekken nu de door Willem en zijn col
lega's gebouwde houten dakconstructie.
Het duurt niet lang meer of de pannen
kunnen erop.
Reageren?
redactie.wonen@wegener.nl
De linkerbalk is een van de be
langrijkste kilkepers van ons
huis. foto's ID2 Media
illem meende het uit
de grond van zijn hart:
„Nu begint het écht
mooie werk. Dit is het
leukste om te doen".
Willem is de timmerman van de aanne
mer en degene die vrijwel elke dag op
de bouwplaats zorgt dat alles op rolletjes
loopt
De aannemer die ons huis bouwt, heeft
een klein familiebedrijf met niet héél
veel werknemers. Voor veel klussen
huurt hij onderaannemers in, vaklui
met wie hij in de afgelopen jaren een
goede band heeft opgebouwd. Mensen
als Willem zorgen namens de aannemer
met hun aanwezigheid en vakkennis
voor de continuïteit op de bouw
plaats. Dat hij daarnaast ook
nog sympathiek is en alles waar
wij als leken naar kijken gedul
dig uitlegt, is voor ons een zeer
prettige bijkomstigheid.
Het 'écht mooie werk' waar hij
het over had, was het maken
van de kilkepers. Nee, wij had
den er ook nog nooit van ge-
door Jan van Mullem
redactie.wonen@wegener.nl
024-3650509
Lezeres M. Esvelt heeft sinds vorig
jaar een Acer Palmatum (esdoorn) in
een bak op de noordwestzijde van
het balkon van haar appartement
staan. 'Hij krijgt bij zonsopkomst
even zon en tegen de tijd dat de
zon ondergaat nog een uur. Gelijk
nadat er bladeren kwamen, werden
de punten van die bladeren wit. Het
lijkt alsof ze indrogen. Dus van de
mooie, rode bladeren heb ik slechts
kort mogen genieten. Wat is er aan
de hand? Ik heb zelfde indruk dat
hij te veel in de wind staat.'
„Het lijkt op een combinatie van
wind en nachtvorst", zegt deskundi
ge Romke van de Kaa. „In dat geval
is er weinig aan de hand. Volgend
jaar beter. Toch zou het beter zijn
de esdoorn beschutting te bieden,
bijvoorbeeld door middel van een
rietmat. Ook te weinig water tijdens
het uitlopen van het blad leidt soms
tot indrogen. Een esdoorn moet ove
rigens wel een grote pot hebben,
wil hij daarin gelukkig kunnen zijn."
'Ik heb sinds enige jaren een mooie
tuin met een klein vijvertje', mailt le
zeres D. van Aalst. 'De vijver heeft
het altijd goed gedaan met mooie
planten, helder water en leuke vis
sen. Maar na deze winter zijn alle
bladeren van de planten die weer
uitlopen, zoals de waterlelie, rood.
Ook de krabbescheer, die het altijd
heel mooi heeft gedaan, wordt lang
zaam rood van kleur. Ik heb niets
aan het water gedaan of toege
voegd. Wat is er aan de hand?'
„Volgens mijn niets verontrus
tends", zegt Romke van de Kaa.
„Waterlelies hebben altijd rood blad
als ze uitlopen. Pas later in het sei
zoen wordt dat groen. Ook de ver
kleuring van de krabbescheer kan te
maken hebben met het seizoen en
met de lage watertemperatuur. Als
het meer gaat om rode aanslag dan
naar rood verkleurend blad, dan kan
dat het gevolg zijn van ijzerhoudend
water. Maar ook dat is geen reden
voor ongerustheid."
