241 zeeland
De Leliestraat: trapjes
tegen wildparkeerders
Laatste dans op
DNA blijft moordzaak Toth beheersen
Vervanger gedenkplaat
Britannia in museum
Briljanten paar uit Westkapelle
VOLKSDANSGROEP Lessen stoppen door sluiting
donderdag 27 mei 2010
w
Parkeren in Middelburg: het is niet
altijd even makkelijk. Drukke we
gen, smalle straatjes en een centrum
dat geheel is omgetoverd tot betaal-
zone. Wat zijn de problemen? Wie
ondervindt er overlast? En welke op
lossingen worden aangedragenVan
daag deel 2 in de serie parkeerproble
men in Middelburg: De Leliestraat.
door Jens Pauw
De Leliestraat in
Nieuw-Middelburg is
een smal straatje. De
huizen staan dicht op el
kaar gepakt, voor de deur ligt een
stoepje van vier tegels breed. Het
is niet voor niets eenrichtingsweg.
Eigenlijk is de straat niet gebouwd
voor het moderne wagenpark van
de huidige Nederlander. Zeker niet
als de thuiswonende kinderen een
auto mogen uitzoeken, of de baas
een tweede auto in het vooruit
zicht stelt. Op auto's van werkne
mers uit het centrum zitten de be
woners al helemaal niet te wach
ten.
Al enige tijd kampt de Leliestraat
met parkeerproblemen. Willem
Vermeulen van nummer 9 - die er
al meer dan veertig jaar woont -
weet maar al te goed wat er mis is.
„Vanuit het centrum zijn we het
eerste straatje zonder parkeerbe-
perking. Hier geen vergunninghou
derzone of blauwe parkeerschijf-
streep. Werknemers uit het cen
trum zijn te beroerd om te betalen
voor een parkeerplaats. Ze draaien
de auto achteruit de straat in en
dan kunnen wij nergens meer
staan. Ik vind het een schandalige
In de smalle Leliestraat is het vaak lastig manoeuvreren. foto Ruben Oreel
vertoning." De parkeerproblemen
zorgen ook voor onderlinge span
ningen in de straat. Er zijn inmid
dels twee kampen ontstaan. Een
deel wil dat de straat een vergun
ningzone wordt, anderen peinzen
er niet over om te betalen voor
een plekje. „Ben je mal. Daar ga ik
echt niet voor dokken", zegt Jan
Dingemanse van nummer 26.
„Het probleem wordt te groot ge
maakt. Ik wil het niet bagatellise
ren, maar wij vinden eigenlijk al
tijd wel een plekje."
Toch lijken de meeste bewo
ners problemen te hebben
met die 'vreemde' auto's in
de straat. In de loop der tijd zijn
de meest creatieve oplossingen be
dacht om zeker te zijn van een par
keerplek voor de deur. Paaltjes,
trapjes en grote betonblokken wor
den neergezet als men even weg
DEN HAAG - De advocaat van de
Vlissinger (54), die is veroordeeld
tot twaalf jaar gevangenisstraf we
gens moord op Ilonka Toth, wil
een nieuwe beoordeling of de re
sultaten van eerder DNA-onder-
zoek juist zijn geïnterpreteerd.
„Het gaat niet om nieuw DNA-on-
derzoek maar om een review over
reeds beschikbare gegevens", zei
advocaat H. Dunsbergen gisteren
in hoger beroep bij het Haagse ge
rechtshof Die review zou nodig
zijn omdat de onderzoekers van
het Nederlands Forensisch Insti
tuut en Independent Forensic Ser
vices de minimale DNA-sporen
verschillend hebben geïnterpre
teerd.
De verdachte heeft de moord van
het begin af aan in alle toonaarden
ontkend.
De DNA-sporen zijn belangrijk be
wijs in de moord op de 42-jarige
moet. Ook Marijke Basie van num
mer 10 is creatief Als ze bood
schappen gaat doen met de cam
per - ze overwintert met haar echt
genoot in Zuid-Europa - zet ze er
een niet-werkende motor voor te
rug.
„Ik vind dat ik dat recht heb, want
ik betaal er immers wegenbelas
ting voor", vertelt ze. „Niet ieder
een vindt dat leuk en dat leidt dan
weer tot spanningen. Het is hier
een drama met parkeren, gelukkig
hebben wij er de helft van het jaar
geen last van."
Met een drie vierde meerderheid
in de straat is het mogelijk een aan
een blauwe zone aan te vragen.
Willem Vermeulen ziet dat niet
op korte termijn gebeuren. „Ik heb
het voorgesteld in het bewoners
overleg, maar het haalt de meerder
heid niet. Voorlopig blijkt het af
zien in de straat, helaas."
vrouw, die op 5 juli 2008 op de
Noorderbegraafplaats in Vlissin-
gen om het leven is gebracht. Op
een marmeren staaf, die van een
graf afkomstig was, zijn bloedres
ten aangetroffen van de vrouw en
DNA, dat is gelinkt aan de verdach
te.
Hofaanklager M. van der Horst wil
wel dat het aangetroffen DNA op
nieuw wordt onderzocht met be
hulp van de nieuwste technieken.
door Carla van de Merbel
Wisselpas, stap,
zij en tik; wissel
pas, stap, zij én
voor en tik."
Docent Martha
Gunter leidt haar dames door een
dans. Het is donderdagmiddag,
volksdansles op de zolder van Mol
straat 13 in Middelburg.
Helaas, vandaag voor het laatst.
Het pand wordt gesloten voor al
die zeshonderd mensen die er via
Stichting Welzijn Middelburg in
diverse soorten activiteitengroe-
pen gebruik van maken. Het ge
bouw voldoet niet meer aan de
veiligheidsnormen die de brand
weer stelt. De gemeente Middel
burg wil daarom dat de activitei
ten verhuizen naar andere wel-
zijnsaccommodaties in de stad.
Maar de volksdansdames zien dat
niet zitten.
Dus stoppen ze ermee.
Zo komt er ook voor Martha Gun
ter, na 35 jaar, een einde aan het
lesgeven.
„Dit is een dans met vier wissel-
passen. We oefenen even droog",
kondigt Gunter aan en zet de mu
ziek even stil.
Na de oefening klinkt gegiechel
en begint het kletsen weer. Zoals
na elke dans. De vijftien vrouwen
van de volksdansgroep - aan man
nen is dit blijkbaar niet besteed -
komen behalve voor de dans ook
voor de gezelligheid. Het is in de
loop der jaren een hechte groep
geworden. De vrouwen weten
veel van elkaar en bespreken alles.
Maar over verhuizing naar een an
dere locatie in de stad konden ze
het niet eens worden. De één wil
niet het kanaal over naar de ruim
te in zorgcentrum Rustenburg, de
ander ziet een wekelijkse tocht
naar Hof van Buren in de Oranje
laan niet zitten.
En veel van de vrouwen op leef
tijd - het gemiddelde ligt boven
de tachtig jaar - vinden dit daar
om het moment een punt achter
hun lessen te zetten.
„Mensen houden niet van verkas
sen", zegt Martha Gunter (72).
Ook voor de docente uit Vlissin-
gen is het mooi geweest. Al heeft
ze het al die 35 jaar met veel ple
zier gedaan, eerst in het Schutters
hof, de laatste twintig jaar in de
Molstraat. „Ik ben gek van volks
dansen." Op haar twaalfde zag
ze het voor het eerst, bij een be
zoek aan haar tantes op Texel.
Tijdens haar lessen worden wei
nig Nederlandse dansen gedaan.
„Die oubollige boerendansen
zijn niet favoriet."
Joegoslavische, Duitse, Ameri
kaanse en Engelse volksdansen
zijn populairder. „Vooral Ameri
kaanse. Die zijn haast altijd vlot.
En al zijn de mensen nog zo
oud, het liefst dansen ze vlot."
Dat is te zien tijdens 'Lambeth
walk', een dans die in 1945 met
de Amerikaanse geallieerden
naar Nederland kwam.
De dames dansen enthousiast in
een kring en zingen stukjes mee:
'Allemaal naar buiten toe, alle
maal naar binnen toe, hoi!' en
kletsen op hun dijen.
Ondanks het enthousiasme in
de Molstraat: „Volksdansen
sterft uit", zegt Gunter. „Je ziet
nu veel meer linedancen."
Toch wordt er op Walcheren
nog op diverse plekken volks
dansles gegeven, zoals in Nieuw
en Sint Joosland, in de Vergulde
Baars in Middelburg, in
Oost-Souburg en in Vlissingen.
Sommige vrouwen van het
volksdansen in de Mol
straat gaan verder bij een
andere groep. Zo denkt Suus
van Nieuwenhuijzen (86) erover
voortaan in Nieuw- en Sint Joos
land te gaan dansen. „Daar ben
ik zo met de flets, vanuit Dau-
wendaele."
Suus van Nieuwenhuijzen zit al
25 jaar op volksdansles. „Het is
heel jammer dat het stopt hier.
Ik mis haast nooit. Het is altijd
hartstikke gezellig."
Ook lerares Martha Gunter zal
de wekelijkse bijeenkomsten in
de Molstraat gaan missen. En
ook het lesgeven, al zal ze dat
nog wel incidenteel blijven doen
als invaller bij de andere groe
pen op Walcheren.
Voor de vrouwen van de volks
dansgroep van de Molstraat is er
één troost: ze hebben met elkaar
afgesproken vanaf september
één keer per maand op donder
dagmiddag bij elkaar te komen
in de stad.
Zo blijven ze op de hoogte van
eikaars wel en wee.
door Raymond de Frel
NIEUWDORP - De originele gedenk
plaat uit hotel Britannia in Vlissin
gen is nog altijd spoorloos, maar
het Bevrijdingsmuseum in Nieuw-
dorp is ook blij met een vervan
gend exemplaar.
Zaterdag wordt de gedenkplaat op
verzoek van commandant Major
Joe Brown aan het museum over
handigd door Jan Wigard. Hij
zocht voor de Schotten lange tijd
naar het originele exemplaar.
Sinds de sluiting van Britannia
(tien jaar geleden) is de plaat ter
herinnering aan de slachtoffers
van de verovering van het hotel in
1944 door het 7th/9th Bataljon
Royal Scots spoorloos. De plaat
werd in 1969 door de Schotten aan
het hotel aangeboden.
De gemeente Vlissingen moest vo
rige maand een bevestiging van de
vondst van de plaat herzien.
Wigard: „De Schotten zijn vooral
teleurgesteld in het feit dat er zo
weinig historisch besef is. Die
plaat had bij de sluiting van Britan
nia meteen moeten worden veilig
gesteld. Om te blijven herinneren
dat bij de verovering van Britannia
en vervolgens Middelburg, twintig
soldaten zijn gesneuveld, schen
ken zij daarom nu een vervanger
aan het museum."
DOMBURG - Samen stampten ze in
Westkapelle camping De Boom
gaard uit de grond. Maar dat is al
weer bijna een halve eeuw gele
den. De afgelopen dagen vierden
Piet Verburg (87) en Neeltje Lous
(92) dat ze elkaar 65 jaar terug hun
jawoord gaven.
Ze ontmoetten elkaar in 1939 toen
hij, afkomstig uit Waarde, als
dienstplichtig militair in Westka
pelle verbleef Na de oorlog traden
ze in het huwelijk. Ze begonnen
een fruitteeltbedrijf Gaandeweg
veranderden ze hun boomgaard in
een camping. Tegenwoordig wordt
die gerund door de oudste van
hun drie zonen. Twee maanden te
rug verkaste het briljanten paar
van Westkapelle naar een zorgwo-
ning in Domburg.
