2
Rpfwtsiuckt
Iedereen ziet en hoort ze af en toe overvliegen, de kleine
toestellen die rondvluchten maken over Zeeland. De weidse
vergezichten zijn prachtig voor de passagiers, maar ook voor
piloot Enno Belderok zelf. Vanuit de lucht ziet hij zijn provin
cie op haar mooist.
dinsdag 18 mei 2010
De piloot zet zijn headset
Dop en zoekt contact met
de verkeerstoren. „Een
hele goede morgen Mid
den-Zeeland, vandaag
een rondvluchtje met drie
personen."
De motor draait dan ai een tijdje warm, want
het is een koude ochtend. De ruiten zijn gron
dig schoongemaakt met Glassex. Als de vlucht
is aangemeld, gaat Enno Belderok verder met
de standaardprocedures op zijn checklist.
„Deuren en ramen... dicht."
De PH-HLF, een Cessna 182, is gereed voor
vertrek van Vliegveld Midden-Zeeland.
Sterker, de PH-HLF is al vertrokken, meldt
Belderok. „We hangen, geniet van het uit
zicht!" Zo soepel kan opstijgen dus ook gaan.
Niet ongemakkelijk achterover gedrukt in een
krappe stoel, zoals in een groot passagiers
vliegtuig, maar in een vloeiende beweging en
comfortabel.
„Dit is een ideaal toestel om mensen van hun
vliegangst af te helpen", zegt Belderok. „Het is
veel prettiger dan ze verwachten."
De 45-jarige Zeeuws-Vlaming organiseert de
rondvluchten via zijn bedrijf Cess Air. Dat
heeft vijf vliegtuigjes waarmee tochten kun
nen worden gemaakt, van twintig minuten
tot een uur. „Zeeland is daar een prachtige pro
vincie voor. De herkenbaarheid is groot. Het
Veerse Meer, de Deltawerken, de boulevard
van Vlissingen, je weet meteen wat je ziet."
Veel mensen willen ook eens over hun huis
vliegen. „En boeren zien graag hoe groot hun
land is vanuit de lucht."
Nadeel van Zeeland is wel dat er te weinig
klanten wonen. „Ik kan er niet van leven", zegt
Belderok eerlijk. Doordeweeks werkt hij in
zijn bouwmaterialenhandel in Oostburg. „Dat
is mijn boterham."
De PH-HLF is ondertussen over het Veerse
Meer gevlogen en hangt boven Middelburg.
Vlissingen is vlakbij. Miniatuurschepen trek
ken witte sporen over de Westerschelde. In de
verte is Oostende te zien.
Het toestel vliegt op een hoogte van zeshon
derd meter. De snelheid bedraagt meer dan
tweehonderd kilometer per uur. Daar is weinig
van te merken, want Walcheren trekt in slow
motion voorbij. „Die weidsheid maakt dit zo'n
prachtig vak", vertelt Belderok. „Je hebt vanuit
de lucht alle tijd om alles te bekijken. Kijk,
daar komt Veere alweer in zicht. Dat is ook een
mooi stadje, hoor."
Belderok lijkt zijn vliegtuig te besturen met het
gemak waarmee een ander in een auto rijdt.
„Vliegen is altijd en overal hetzelfde, of je nu
in een Boeing zit of in een Cessna. Het is niet
zo moeilijk. Wat het ingewikkeld maakt, zijn
alle andere dingen die je tegelijkertijd moet
doen. Contact onderhouden met de verkeers
toren, gegevens interpreteren, alles komt op je
af Je moet heel veel vlieguren maken om die
processen te leren beheersen."
Voorop staat altijd het respect voor de natuur.
„In de kleine luchtvaart zijn we heel afhanke
lijk van de elementen. Als je het weer niet ver
trouwt, stijg je niet op. Soms moet je daarom
mensen teleurstellen die zich al weken hebben
verheugd op hun vlucht. Maar veiligheid gaat
voor."
Veilig en wel maakt de PH-HLF even later een
zachte landing op het gras. De verkeerstoren
laat voor de laatste keer van zich horen. „Be
dankt weer en een fijne dag nog."
Sven Remijnsen
Enno Belderok is piloot geworden uit passie voor de luchtvaart. De Nederlandse regelgeving
ontneemt hem echter steeds meer het plezier. Als bedrijfvoor rondvluchten moet Cess Air aan
dezelfde eisen voldoen als de KLM. „Dat is idioot geregeld", vindt Belderok. „De administratieve
ballast die er daardoor aan hangt, is enorm. In België en Duitsland heeft men een aparte regeling
getroffen voor de kleine bedrijven, hier niet. Ik voldoe aan alle Nederlandse en Europese regels en
daar ben ik trots op, maar het wordt me wel steeds moeilijker gemaakt. Het is dat het vliegen zelf
nog zo de moeite waard is, anders hadden ze het allang kunnen bekijken."
