media 39 Het sportgezicht van Eredivisie Live en SBS 6 is druk als een klein baasje, weet Monique Brandt. Hoewel hockeyjongen in hart en nieren, gaat Jan Joost van Gangelen (35) volledig voor voetbal. „Ik ben nog steeds zo blij als een kleine kleuter als er iets moois gebeurt in het stadion." Zaterdag 8 mei 2010 Het WK voetbal in Zuid-Afrika live bij wonen, zit er voor alsnog niet in voor Jan Joost van Gange- len. Niet dat het ge zicht van betaalzender Eredivisie Live en de voetbalwedstrijden die SBS 6 brengt, daar enorm mee zit. „Natuurlijk zou ik er liever bij zijn. Ik heb eerder twee EK's gedaan waarbij Jong Oranje Europees kam pioen werd. Zo'n toernooi, dat is het leukste wat er is. Destijds kon ook alles. Waren zij op de ene helft van het veld aan het trainen, mochten wij bij het andere doel penalty schieten. Maar als ik iets leuks kan doen in Zuid-Afrika, laat ik alles vallen en ga ik. Aan de andere kant, ik heb nu een goed excuus om een nieuwe tv te ko pen. Ga ik daar met een stel vrien den voor hangen zonder verder na te denken over wat ik na de wed strijd moet zeggen, ook leuk." Het zegt wel wat over de optimisti sche inborst van Van Gangelen. Hij blikt terug op de afgelopen ja ren, waarin hij van Studio Sport eerst overstapte naar Talpa en ver volgens bij RTL terechtkwam. Te genwoordig 'doet' hij het voetbal bij SBS 6 in combinatie met elk weekeinde Eredivisie Live, waar hij voor het oog van de inmiddels ruim 450.000 abonnees zijn twee de seizoen volmaakt. „Eredivisie Live was best een risico, het stuk lopen van Sport 7 bewees destijds dat Nederlanders niet graag beta len voor televisie. Mijn moeder vroeg me: 'Kan ik je dan nog wel op tv zien? Toen hebben mijn broer en ik maar een abonnement voor haar aangevraagd. Het gaat goed met de zender. We horen er zo langzamerhand echt bij. Men sen die ik erover spreek, zijn tevre den. We moeten er nog een beetje in slijten, maar volgens mij maken we gewoon iets goeds." Spijt dat hij niet bij WK-rechten- houder NOS is gebleven, heeft hij totaal niet, zo verzekert hij. „Ik heb inmiddels zo veel leuke din gen gedaan die ik nooit had kun nen doen als ik daar was gebleven. Ik denk heus wel dat ik kansen had gekregen, maar minder dan die ik nu heb gehad en heb gegre pen. In principe hou ik erg van vas tigheid. Toen Talpa me vroeg, was dat in een lastige periode, ik was net gescheiden. De knoop was niet zomaar doorgehakt. Iedereen zei: 'Zou je het wel doen, jij bent toch een soort van kroonprins?' Slapeloze nachten had ik ervan." Voor zijn tv-carrière was hij leraar. Maar de tv had altijd al getrokken. Een Jules Unlimited-achtig pro gramma of Klokhuis, dat was zijn droom. Bij Studio Sport begon hij uiteindelijk als redactieassistent die koffie mocht halen, faxen stu ren en titels maken. Tot die ene presentatorpost vrijkwam. „In het holst van de nacht werd ik ergens in 2001 op de zender gedropt met een samenvatting van het WK voor spelers onder de 20. Met een braaf jasje, een stropdas en heel kort haar. Als ik die beelden terug zie, moet ik weer zo hard lachen: het zweet gutste van mijn voor hoofd, doodsbang was ik dat ik fouten zou maken." Nu maakt hij 'waanzinnig veel vlie guren'. Improviseren, live verslag geving, hij is er in gegroeid. „'Soe pele show Joossie', als ik dat hoor ben ik nog steeds net zo blij als de eerste keer dat iemand dat tegen me zei. Net zoals ik blij ben als een kleine kleuter als er in het sta dion iets moois gebeurt." Wat stijl betreft, voelt hij zich het meest verwant aan Jack van Gel der. „Dat losse en het ouwehoe ren, in de goede zin des woords. Ie dereen denkt altijd dat ik maar wat doe, maar het is altijd wel een soort georganiseerde losheid. Men sen zien me sowieso als zondags kind, een vrijbuiter. Dat relaxte komt echter juist voort uit het feit dat ik voor mezelf een soort veilig kader creëer waarin ik mijn din gen kan doen. Ik zorg dat ik bij al le vergaderingen ben, al is het vaak te laat, heb mijn yaste ge woonten. Eerst mijn computer aan, dan naar de schmink en daar na pas naar de geluidstechnicus. Als een voetballer die elke wed strijd eerst zijn linkersok aandoet." Reageren? redactie.media@wegener.nl VRIENDEN VOOR HET LEVEN In de serie Heimwee TV worden elke week tv-series uit het verleden belicht die de geur van nostalgie ademen. ff Een comedy zonder een stumperende oen is om te huilen. Geen kluns, geen lach. Zo simpel is dat in de jungle van de humor. Elke succesvolle comedy in de bioscoop, op tv of op toneel moet een vent hebben, die gekke bekken trekt, scheel kijkt, constant struikelt over eigen woorden en be nen of het liefst in zeven sloten te gelijk dondert. En altijd moet die oelewapper later natuurlijk wel op zijn pootjes terechtkomen. De comedyhistorie is vergeven van de minkukels die ons laten schaterlachen. Buster Keaton, Charlie Chaplin, De Dikke en de Dunne, Monsieur Hulot, Swieber- tje. Allemaal deden ze onze bui ken schudden en gaven ze ons even het gevoel dat we het nog niet zo slecht met onszelf hadden getroffen. Trilt onder het dunne laagje beschaving dat we in duizen den jaren op onze ziel hebben ge lakt, niet ons grootste vermaak: leedvermaak? Dankzij Eddy Veen- stra, zowat de aandoenlijkste Hol landse oen ooit, werd de comedy Vrienden voor het leven een door slaand succes. Van 1991 tot en met 1995 was Eddie met zijn vrouw El len (Mary-Lou van Steenis) de spil van deze succesvolle polder slapstick, die in totaal 65 afleverin gen kende. In 1991 kregen de Veen- straatjes en hun familie en kennis senkring zelfs de Televizier-Ring voor het beste tv-programma. De titelsong van de serie, gezongen door Danny de Munk, werd boven dien een hit in de Top 40. Eddie Veenstra werd gespeeld door Peter Lusse. 'Ed' is een on handige, onnozele knul, die bij de uitvoering van zijn grote plannen altijd wel iets mis ziet gaan. Lusse heeft goed zijn ogen de kost gege ven bij zijn slapstickvoorgangers, die door 'overacting' de lachers op hun hand weten te krijgen. Dus kijkt Ed net iets te lang scheel of doet juist die dingen fout waarvan je denkt: 'nee, dat zal toch niet mis gaan'. Een kluns heeft ook altijd ie mand nodig die hem van de af grond wegduwt en de bananen schillen verwijdert vlak voordat de antiheld erover uitglijdt. Ellen is die reddende engel, die Eddie nuchter en met komische, 'bitchy' reprimandes op zijn nummer zet. En dan is er nog grootvader De Bie, ook wel Oop genoemd. Oop houdt van stevige feestjes, doet aan extreme sporten en heeft nog al eens dames over de vloer. Oop zeikt Ed op droogkomische toon af als die weer eens om advies komt vragen. Met voorsprong de grappigste figuur. Ray Simoen media@wegener.nl 024-3650570 voetballerij

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 135