giro d'italia 113
Arrivo
Finish
vrijdag 7 mei 2010
Dick Heuvelman (rechts naast de paus) met de delegatie uit Groningen op audiëntie in het Vaticaan. foto Han de Graaf
de Giro om de plannen kenbaar te maken
en wat cadeaus uit te delen. De lobby
kreeg daarna nog meer vorm. Ik kwam de
Girobaas minstens vier keer per jaar tegen,
in de Giro, in Tirreno, de Ronde van Lom-
bardije, op het WK. Het werd vooral be
langrijk om het vuurtje smeulend te hou
den en te wachten op het moment dat de
Italianen het verlossende woord uitspra
ken."
De Girodirecteur bracht in 1999 een eerste
tegenbezoek aan Groningen en toonde
zich onmiddellijk onder de indruk door
het enorme aantal fietsen dat hij in de stad
zag. Heuvelman: „We presenteerden ons
met een paar speerpunten die veel indruk
maakten. De introductie van de euro, de
geplande etappes door de EU-landen Ne
derland, Duitsland, België, Luxemburg en
Frankrijk voordat het peloton naar Italië
terugkeerde, een symbolisch schema dus.
We lieten de imposante Italiaanse architec
tuur en culturele invloeden zien aan Castel-
lano. En Groningen was toevallig net uitge
roepen tot fietsstad van Europa."
Volgens Heuvelman was Zomegnan, toen
nog hoofd van de sportredactie van de Gaz-
zetta dello Sport, niet zo gecharmeerd van
een start in het buitenland. De huidige
baas spreekt dat tegen. „We hebben hem
kunnen overtuigen", verzekert Heuvel
man. De definitieve toewijzing kwam in
2001 bij de start in Pescara.
„Voor mij was het na vijfjaar lobbyen niet
alleen een prachtig moment. Ik voelde me
ook zeer gevleid, omdat Castellano op de
persconferentie, met veel Italiaanse en bui
tenlandse journalisten, naar mij wees en
zei: die meneer heeft mij tot in alle hoeken
van Italië achtervolgd om onze ronde naar
Nederland te halen."
Toen alle twijfels weg waren genomen,
riep Jack Wallage, die tussentijds als burge
meester was aangetreden: „We gaan de ge
weldige uitstraling van Groningen aan de
wereld laten zien." Dick Heuvelman: „Je
moest eens weten hoe beduusd hij was
toen ik hem voor het eerst ging vertellen
over de plannen. Ik zei: meneer Wallage,
de Giro wil naar Groningen komen. Hij
reageerde: de giro, de giro, dan moeten we
het postkantoor toch wel veel groter ma
ken? Hij dacht dat het over de postgiro
ging-"
De Ronde van Italië heeft de nuchtere Gro
ningers in een roes gebracht. Het inferno
van Dante, waarover Hein Verbruggen
sprak, bracht 800.000 mensen op de been.
„Het was één groot feest van sport, mode,
cultuur en muziek, met een ongekende
media exposure",-verzekert Heuvelman.
„De NOS deed weliswaar niet mee, dat
was een tegenvaller, maar we hadden Eu-
ropsport, de Belgische en Duitse tv. Dui
zenden mensen kochten op het parkoers
een pakketje voor vijf euro met een banda
na van Pantani, een t-shirt, een klokje en
een zonnebril. Heel Groningen en omge
ving beleefde een geweldige dag."
De niet al te bekende Spanjaard Juan Car
los Dominguez won de proloog, een dag
later was Michael Boogerd op een kilome
ter van de aankomst in Munster betrokken
bij een massale valpartij. Hij werd naar een
ziekenhuis in Keulen gebracht, maar kon
toch nog starten. De sprinter Mario Cipolli-
ni mocht na die eerste twee dagen de roze
trui aantrekken.
De Groningers, met Dick Heuvelman voor
op, bleven achter met een voldaan gevoel.
„Die happening bij ons heeft het voor an
deren gemakkelijker gemaakt om een gro
te ronde naar hier te halen. Voor dit jaar
heeft de Giro zichzelf als het ware aangebo
den, omdat het succes bij ons zo groot
was."
„Mijn ultieme droom was nog niet verwe
zenlijkt na die Giro. Ik liep met nog meer
plannen rond. Eigenlijk wilde ik alle drie
de grote ronden naar Groningen halen,
maar door het tekort van 400.000 euro
haakte de stad af. Voor de Vuelta ben ik in
gesprek geraakt met Assen, dat wel graag
wilde organiseren met een proloog op het
TT-circuit. En ook dat is weer een succes
geworden."
