221 zeeland
PZC
Twee jaar gevangen
Mededeling
D66: Openluchttheater
in Spuikom Vlissingen
Opnieuw probleem met kunstwerk
www.deltaride
Fortheroses.nl
Route Domburg vaak afgesloten
ons mee!"
"Fiets met
Zaterdag 1:
juni 2010
DAGBOEK
Van 1943 tot 1945 zat Ad Verhulst in een krijgsgevangenen
kamp in Duitsland. Hij kreeg er weinig te eten en had niets
te doen. Zijn dagboeknotities zijn gebundeld in een boek.
5 jaar garantie
Gebruiksklare oplevering
Bijna 40 jaar ervaring
34 filialen in Nederland
CBW-erkend
dinsdag 4 mei 2010
w
l.v.m. bevrijdingsdag verschijnt er morgen 5 mei geen krant.
Tevens zijn lezersservice en de webwinkel telefonisch niet
bereikbaar.
vlissingen - Een openluchttheater
in combinatie met een gesloten
theater in de Vlissingse Spuikom.
Met dit voorstel komt de Vlissing
se D66-fractie.
Het initiatiefvoorstel is een reactie
op het voornemen van de coalitie
om een onderzoek te beginnen
naar een nieuwe functie voor het
gebied. Daarbij wordt vooral ge
dacht aan een stadspark. Fractie
voorzitter Niek Peters vindt echter
dat Vlissingen al genoeg gebieden
heeft waar gewandeld kan wor
den.
Hij stelt dat het gebied nu bij cultu
rele evenementen al zijn waarde
bewijst. „De gemeente moet daar
op voortborduren. Het kan in rela
tie met de bioscoop het cultureel
centrum van de stad worden. Mijn
idee is om samen met een particu
liere investeerder een openlucht
en een gesloten theater te realise
ren, met een enorme groene uit
straling waar wandelaars dag en
nacht van een stukje groen kun
nen genieten."
Volgens hem kan het de plek wor
den waar concerten en voorstellin
gen gegeven worden, zowel in de
zomer als in de winter. „Een mooi
vormgegeven theater dat tijdens
het filmfestival ook gebruikt kan
worden en het festival nog meer al
lure kan geven. We kunnen daar
dan ook de gasten van het filmfes
tival met alle egards ontvangen."
1
DELTA
Ride for the Roses
Ca.
niOi
i in samenwerking met PZC
Inschr'
jven:
ten behoeve van f'iUJ
DOMBURG - Brassband Apollo uit
Domburg moet uitkijken naar een
ander plekje voor de organisatie
van het Veers Muziekfestival. Het
was de bedoeling daar op zaterdag
5 juni een tent, podium en stoelen
voor te plaatsen op de Markt.
Maar dat kan niet doorgaan. Burge
meester en wethouders hebben er
een stokje voor gestoken omdat de
doorgaande verkeersroute ervoor
zou moeten worden afgesloten.
Het college wil het afsluiten van
de route door Domburg tot een
door Selma Osman
minimum beperken, omdat een
goede omleidingsroute ontbreekt.
De route wordt dit jaar al veelvul
dig afgesloten voor andere evene
menten, zoals Jazz by the Sea, de
seizoenmarkt, het ringrijden, een
skeelerevenement en een oldtimer-
rit. Daar komen dit jaar ook nog
een bij: de doortocht van de Giro,
de Giro-wielertocht en de schil
dersweek ('Mont Martre').
De brassband praat komende
week met de gemeente over een
andere plek.
De laatste aantekening in
zijn dagboek maakt Ad
Verhulst op 4 mei 1945:
'Het dorp heet hier Soch-
witch'. De jonge Zeeuw is bezig
aan een enerverende terugreis, na
twee jaar als krijgsgevangene opge
sloten te hebben gezeten achter
prikkeldraad.
Vermoedelijk lift hij met een le
gertruck mee naar Luxemburg en
reist hij van daar uit op eigen gele
genheid naar huis. „Nederland
deed niks om zijn mensen terug te
halen", zegt Annette Verhulst 65
jaar later. Samen met broer Karei
is ze drie jaar bezig geweest om
haar vaders dagboek te ontcijferen.
Van het bestaan wisten ze al hun
hele leven. Pas na zijn dood dook
de verzameling schriftjes, kladblok
jes en tekeningen op. Diep wegge
stopt in een doos.
Ad Verhulst - grondlegger van de
Ronde van Midden-Zeeland - over
leed in 1973 op 54-jarige leeftijd.
„Hij is er zelf niet aan toe geko
men om zijn dagboek uit te ge
ven", vermoedt Karei. Tussen tallo
ze in keurig handschrift volgekrab
belde velletjes papier trof hij een
boekomslag aan. Die had Verhulst
in het kamp laten tekenen.
Hij was 24 toen hij in 1943 werd
opgeroepen om zich te melden
voor krijgsgevangenschap. Duits
land kampte met een groot tekort
aan arbeidskrachten en dacht met
het oproepen van dienstplichtige
militairen in één klap 150.000
man aan het werk te zetten. De
groep van '43 leverde uiteindelijk
'slechts' 9000 krijgsgevangen op.
De rest kon aantonen dat zij in ei
gen land onmisbaar waren.
Verhulst dacht dat dat laatste hem
ook zou lukken. Kort na zijn aan
komst in kamp Mühlberg, bij Dres
den, schreef hij: „Toen ik woensdag
21 juli uit Middelburg vertrok, ver
keerde ik in de vaste overtuiging an
deren daags te zullen terugke
ren."(27-07-1943)-
Beeldend beschrijft hij de lange,
vermoeiende treinreis die daarop
volgt: Er wordt ondanks brandge
vaar en een uitdrukkelijk verbod
flink op los gerookt. Is er buiten iets
te zien, dan verdringen de mannen
zich voor de kleine getraliede luikjes.
Ook in het drukbevolkte kamp
gaat hij door met schrijven. Hij
schrijft over Britse Indiërs met
hun tulbanden, het stoffige kamp
terrein ('er is geen grasprietje te be
kennen'), ruilhandel, driehoog ge
stapelde kribben in de barak, ande
re Zeeuwen die hij ontmoet en lan
ge dagen vol verveling. Kamp
Mühlberg is een kleine stad achter
prikkeldraad, bevolkt door tiendui
zenden soldaten van allerlei natio
naliteiten. Op enig moment wor
den er 1900 Nederlanders geteld.
Ellende over honger, verzwakking
en ziektes die in de barakken uit
breken, wisselt hij in zijn dagboek
af met humoristische beschrijvin
gen van sportwedstrijden en an
der vermaak. „Het cabaret op don
derdagavond was weer knal. Een
Fransch mussetteorkest verleende
zijn medewerking en was buitenge
woon goed. (16-10-1943)"
Al gauw wordt Verhulst voor de le
zer een persoon van vlees en
bloed. Zo schrijft hij onbevangen
dat de vriendschap met Jan Langer-
aar hem de keel uithangt: „Steeds
maar iedere dag hetzelfde. (,.)Smeer-
de ik dik boter, dan smeerde hij auto
matisch ook dik. (20-10-1943)" Maar
ook over de brok in zijn keel als
hij aan thuis en zijn verloofde Rie
denkt.
„Het uiten van die gevoelens trof
mij. Als ik las dat hij had zitten
huilen en het heel erg moeilijk
had, had ik het er zelf ook een
paar dagen moeilijk mee", bekent
dochter Annette.
Karei vond vooral het moment
van de bevrijding heel spectacu
lair. „Het viel mij op hoe snel die
berichten het kamp binnenkwa
men."
Waar wij reeds maanden op zitten
te wachten is vandaag gebeurd: inva
sie! Sinds vanmorgen 10.00 uur drup
pelen de berichten binnen. Thans
moeten wij wèl gelooven dat dan ein
delijk hetfeit waar wij eiken dag
naar gesnakt hebben, plaats vond.
Welke gevoelens het onder ons te
weeg gebracht heef, is moeilijk te
zeggen. Zelfben ik de heele dag
ongedurig en heb qeen rust.
(6-6-1944)
Moe en mager keerde Ad Verhulst
uit het krijgsgevangenenkamp te
rug. Annette: „Mijn moeder zei:
'Het is nooit meer dezelfde man
Ad Verhulst schreef bijna dagelijks over het kampleven in Mühlberg aan de
Elbe, waar hij van 25 juli 1943 tot 30 april 1945 gevangen zat.
MIDDELBURG - Het heeft de laatste
dagen hard geregend, maar daar
door is het drijvende kunstwerk
Straat niet half gezonken. „Het
was voor Koninginnedag al mis",
zegt kunstenaar Edwin Zwakman.
Hij vermoedt dat het kunstwerk -
een replica op schaal van de hui
zen langs de Stadhouderslaan in
Middelburg - lek is. „De detaille
ring bij de deurtjes was erg kwets
baar." Vandaag zal Zwakman het
kunstwerk uit de watergang halen
en meenemen voor reparatie.
„Dan zal het wel enkele weken
niet te zien zijn." Het is sinds de
onthulling op 9 april al de tweede
keer dat het weg moet voor repara
tie. Eerst was er iets mis met de
balast die het in balans moet hou
den. foto Kees van der Endt
Goes, Marconistraat 34,
Telefoon 0113-246080
www.brugman.nl KEUKENS BADKAMERS
