niet stuk te krijgen koninginnedag 13 Om kwart over zes al bij de hekken Ontslag voor Beatrix Iedereen in Wemeldinge wacht geduldig in de regen zaterdag 1 mei 2010 door Cornelleke Blok foto Lex de Meester Genieten van de stoelendans met paarden. Het publiek was razend enthousiast. foto lex de Meester Samen met de kinderburgemeester op de dijk. foto Lex de Meester Even is er verwarring over de opsplitsing van het ge zelschap. ledereen loopt naar het ijsbaantje achter De Wemel, behalve prins Constantijn en prinses Laurentden, Bernhard en Christiaan en hun vrouwen. Maar zij mogen vanwege een allergie voor paarden niet bij het stoeltjesrijden komen. De rest van de familie ge niet van de hilarische momenten als de ruiters proberen een van de stoelen te bemachtigen bij het stoppen van de muziek door de Wemeldingse fanfare OKK. Natuurlijk is er telkens één te weinig en zodoende blijft uiteindelijk één winnares over: Carin de Cok uit Kapelle, die als belo ning wordt gejonast en vervolgens een kus van Pieter van Vollenhoven krijgt. De vier meiden van het Royal Zeeland Team (RZT), de vijfde ontbreekt wegens een verblijf in het Thailand van koning Bhumibol, staan aan de voet van de Daniëlstraat die in'Rue Daniël' is omgedoopt. De enorme erepoort in de vorm van de Are de Triomph en de Parijse cafénamen op de gevels geven deze hoek van Wemeldinge een Frans élan. „Het was de moeite waard om te komen", zegt Joyce van de Kasteele, een van de RZT-leden, als het gezelschap net is gepasseerd. Zangeres Albertina Klap en haar achttien dansende prin sesjes, alle meisjes van de Wemeldingse scholen, vertede ren zelfs de door de winter geverfde royalty-verslagge vers. Bij het Téélesteken (ringsteken in een kruiwagen on der een stellage met een teil vol water) doet prins Con stantijn een poging, maar hij mist de ring. Gelukkig krijgt hij geen nat pak; de mensen van museum 't Waskot heb ben oranje snippers in de teil gestopt. Alleen de demon stratie van gymnastiekvereniging WIK gaat niet door. En dan is alweer het einde van het bezoek in zicht. Het be zoek duurde ruim een uur, maar het was in één zucht voorbij. Op de Westhavendijk zwaait de koningin nog één keer naar Oranjedurp, om vervolgens met de bus naar Middelburg te vertrekken. Een half uur hebben ze staan kleu men in de regen. Het is tien uur en de bus is er nog steeds niet. „Als die bus er binnen een minuut niet is", zegt één van de wachtende ijspegeltjes. „Dan word Beatrix ontslagen als koningin!" Het maakt geen indruk, de koninklijke bus komt een stief kwartier te laat. En als de koningin dan uitstapt, en alle prinsessen er achteraan komen, en als die dan allemaal lieve woorden over hebben voor alle bloemenmeisjes, dan is de boos heid over de vertraging snel weer verdwe nen. Ze was helemaal niet zenuwachtig, straalt Kim Lamper, de kinderburgemeester van Kapelle. Zij niocht vandaag de bloemen aan koningin Beatrix geven. „Ze was heel aardig. Ze vertelde dat ze de kaart had ge kregen die ik haar had gestuurd, een kaart van Wemeldinge." Kim heeft geen tijd om verder te praten: de koningin moet verder en Kim mag met haar mee, heel Wemeldinge door. Yinthe Epker is één van de jongste bezoekers van Koninginnedag in Wemeldinge. Met een oranje speen in de mond en een rood-wit-blauw mutsje op hangt het twaalf weken oude meisje te vreden bij haar vader in de draagzak te wachten op de komst van de koningin. Met haar ouders Harry en Dingena is ze donderdagavond naar Wemeldinge geko men. Ze logeren bij de ouders van Dinge na. „Mijn vader en moeder zijn lang bezig geweest met de voorbereidingen voor van daag." Het geduld van Anne Marie Reijerse, die de hoorn speelt in showkorps Jonge Kracht uit Kapelle, wordt deze Koningin nedag wel op de proef gesteld. „We moes ten vanochtend om zeven uur verzamelen en om acht uur stonden we al klaar. In de regen." Ruim twee uur later kwam het ko ninklijk gezelschap aan in Wemeldinge en speelde Jonge Kracht het Weumeldinge lied, het Zeeuws volkslied en het Kapelse lied. Anne Marie Reijerse Kwart voor zeven. Het is vroeg en koud, maar op het Dorpsplein in Wemeldinge staan al een stuk of twintig mensen te blauwbekken bij de dranghekken. Een man leest rustig zijn krantje op een zelf meegebracht klapstoeltje. Andere mensen slur pen aan hun eerste beker koffie uit de thermoskan. Conny Vermare en Nelleke Lobbezoo uit Krabbendijke staan al een half uur te wachten, met Ralph (7) en Kim (6). „Nu de koninklijke familie een keer in Zeeland is, wil len we erbij zijn", zegt Conny vrolijk. „We hadden ge dacht dat het drukker zou zijn. Daarom zijn we zo vroeg." Ralph knabbelt aan een zakje paprikachips. Hij hangt om de haverklap reikhalzend over de hekken, en tuurt naar de lege straten. „Nog maar drie uur wachten", probeert Conny de stemming erin te houden. Kim zwaait met een rood-wit-blauw vlaggetje, dat non-stop het Wilhelmus speelt. Ze heeft een tekening gemaakt, vertelt ze. Die wil ze het liefst aan de koningin geven, en als dat niet lukt aan prins Willem-Alexander. Conny: „Ik heb haar naam en adres achterop geschreven. Wie weet krijgt ze een briefje terug." Het gaat steeds harder regenen. De paraplu's worden opengeklapt, en de capuchons gaan op. De oranje kuif van Ralph zakt langzaam in, en de verf loopt in straaltjes langs zijn gezicht. Hij blaast ongeduldig op zijn oranje toe ter, terwijl zijn lippen blauwer en blauwer worden. Er gaat een zucht van opwinding door het publiek, als de bus met de koninklijke familie de hoek om komt. De fan fare begint het Zeeuwse volkslied te spelen. Het publiek zingt uit volle borst mee, tot ze een glimp van de konin gin opvangen. „Ze is in het grijs!", roept Conny als eerste. De tekening komt de tas uit. Het moment supreme na dert. Kim strekt haar arm uit naar de koningin. En ja! Ze ziet het! Ze neemt de tekening aan, en lacht Kim vriende lijk toe. „Dankjewel hoor!" Conny schudt de hand van Willem-Alexander, die een praatje met haar maakt over het slechte weer. Zo gauw de koninklijke familie uit zicht is, stroomt het Dorpsplein leeg. Kim staart de stoet na, he lemaal in de wolken. Het wachten is niet voor niets geweest. Nelleke Lobbezoo (links) en Conny Vermare, Ralph en Kim. Harry, Dingena en de kleine Yinthe.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 75