m
geest van
2/Wonen
Tussen tang en hark
wonen@wegener.nl
024-3650509
Nederlandse Eenvoud in Design, oftewel NED. Onder
i
die naam zetten interieurarchitect Bart Vos en het
bedrijf Kembo het gedachtegoed van Cispen voort in
de 21e eeuw. Dat lijkt aardig te lukken. Vier nieuwe
stoelen 'in de geest van Gispen' krijgen een kans om
in de NED-collectie opgenomen te worden,
door Renske Schriemer
Zaterdag 24 april 2010
Gispen
tweede bedrijf! Binnen Kembo
maakte Gispen opnieuw prijswin
nende meubelontwerpen: een se
rie gestoffeerde stoelen, maar ook
tafels van gebogen stafstaai. Maar
als Kembo verdergaat als projectin
richter en Gispen in de jaren zes
tig afzwaait, raakt de collectie op
de achtergrond, lammer, stelde al
gemeen directeur Alex van der
Klift tijdens de prijsuitreiking van
de Noordelijke Ontwerpprijs: „De
Triënnalestoel is in 1954 gemaakt,
maar nog steeds van een verbluf
fende eenvoud en tijdloosheid.
Jonge mensen zien het zelfs als
nieuw ontwerp."
Met NED by Kembo wil hij niet al
leen Kembo nieuw leven inblazen:
de ambities zijn groter. „We willen
met functioneel, eenvoudig, kwali
tatief hoogwaardig ontwerp ook te
genwicht bieden aan de enorme
stroom laagwaardig meubilair. Het
valt mij tijdens de inkoop in Mil
aan elk jaar op hoe veel slechte
meubels de eindstreep halen."
Dan is er nog een derde ambitie,
vult Vos hem aan. „Er is behoefte
aan een koppeling tussen jonge
ontwerpers en de industrie. NED
by Kembo wil ontwerpers aan
moedigen ontwerpen te maken in
de geest van Gispen. Dat is tenslot
te bewezen kwaliteit. Het is een
uitdaging om te zien wat ontwer
pers daar vandaag mee doen."
De verwachtingen voor de Noorde
lijke Ontwerpprijs waren hoogge
spannen, geeft Vos toe. Maar hij is
zeker niet teleurgesteld. Tientallen
ontwerpers leverden een prototy
pe af voor de Noordelijke ontwerp
wedstrijd. Uiteindelijk konden
drie stoelen meedingen naar de
ereplaatsen, naast een vierde waar
dering voor de winnaar van de pu
blieksprijs. Savina Radeva en )o-
chem Klok, studenten aan de ont-
werpopleiding Minerva, gingen er
met de eerste prijs vandoor. Zijn
technische oog en haar creatieve
kant leidden tot een even helder
als poëtisch ontwierp. Het frame
van wit gebogen metaal in een
vierkante vorm ondersteunt de
enigszins flexibele zitting en rug
leuning. Het plaatstaal van zitting
en leuning kreeg een bekleding
van een dun laagje hout voor com
fort en warmte. Heel origineel is
het los bijgeleverde stuk bekle
ding, dat als zitkussen voor extra
comfort zorgt. Radeva en Klok
gaan binnenkort in het Kembo-
hoofdkantoor in Veenendaal hun
ontwerp verfijnen.
Daar blijft het niet bij. Van der
Klift verraste ook de nummers
twee en drie en de publiekswin-
naar met een invitatie om over
productie van hun stoelen te pra
ten. Deze zomer staat in het teken
staan van schetsen, rekenen en
prototypes maken. „Vanaf septem
ber vullen we de NED-collectie
dan aan met nieuw, fris ontwerp."
www.kembo.nl
www.nedbykembo.com
Reageren?
redactie.wonen@wegener.nl
Cispen en Kembo
Willem Hendrik Gispen (1890-
1981is een van de eerste en be
kendste industrieel ontwerpers van
Nederland. Hij maakte faam met
zijn matglazen GlSO-hanglampen
(1926) en meubels van buisframe
(vanaf 1927), Zakelijk verging het
Gispen minder goed dan creatief.
Eind jaren veertig stapte hij uit zijn
eigen bedrijf: hij kon zijn creatieve
ei er niet meer kwijt.
In 1953 begon hij samen met Ru
Meijer een nieuw bedrijf: Kembo.
Dat staat voor: Kom Eerst Maar Bij
Ons (en dus niet bij het bedrijf Gis
pen). Gispen wilde weer mooie
meubels maken. En dat lukte. In
1954 bracht Kembo zijn 302 fau
teuil op de markt, een hit op de
Triënnale in Milaan en werd er di
rect bekroond. Na de 302 volgde
nog een serie stoelen en tafels, ge
maakt van stafstaai in speelse belij
ningen en in spannende kleuren.
Als Gispen in de jaren zestig af
zwaait als meubelontwerper, gaat
Kembo verder in de zakelijke
markt. De afgelopen jaren raakte
Kembo door de economische crisis
in zwaar weer, maar vorig jaar
maakte het bedrijf met een nieuwe
directie een nieuwe start.
De ambities zijn groot: interieur
ontwerper en woonwinkeleigenaar
Bart Vos maakt zich hard voor het
erfgoed van Gispen en investeert
samen met Kembo in de lijn NED
by Kembo. Daarin is sinds 2008
plaats voor de klassiekers van Gis
pen, door Bart Vos in nieuwe kleu
ren en stoffen gestoken én voor
ontwerp van (jonge) designers.
KE U K E N L. I J KE N
Ooit hip en veelgebruikt, nu afgedankt en zieltogend
in een hoekje van de kast: keukenlijken.
In deze aflevering: een 'warmeschaalvasthoudtang'.
door jan van Mullem
Soms kom je keukenhulpjes tegen die die
naam niet (meer) mogen dragen, zo om
slachtig, onhandig, ondoordacht en achter
haald zijn ze. Neem deze 'warmeschaalvast
houdtang', waarvan de uitvinder blijkbaar
van vóór het pannenlap- en ovenwanttijdperk stamt
óf bezig was met het ontwikkelen van tuingereed
schap toen hij 'even werd afgeleid'.
Van afstand is het makkelijk om iemands levenswerk
te bekritiseren. Maar dit 'ding', overigens ook zo on
eerbiedig getypeerd door eigenaresse Ans van Elde-
ren, had ons bespaard mogen blijven. Ik bedoel: had
niemand Tornado, de van oorsprong Nederlandse fabri
kant die toch ook veel nuttige keukenhulpjes heeft
voortgebracht, kunnen waarschuwen dit ding vooral
niét in productie te nemen? En waar was, toen dat
leed toch was geschied, de Youp van 't Hek van die
tijd? Iemand met charisma en een mond als een
scheermes die in 'Bucklerstijl' dit ding finaal had weg
geblazen? Helaas. Wim Kan of Toon Hermans heb ik
er nooit over gehoord, al moet ik daarbij wel aanteke
nen dat ik begin jaren zeventig, schijnbaar de 'hoogtij
dagen' van deze tang, nog meer van de Fabeltjeskrant
dan van de oudejaarsconference was.
Eigenaresse Ans van Elderen is zelf ook geen fan, leid
ik af uit haar e-mail. Lees mee (ingekort): 'Onlangs
kwam ik achterin een keukenla het bijgaande geval te
gen. Het leek een handig ding, maar gebruikt hebben
we het niet vaak. Want net zo snel had je de schaal
met een stel pannenlappen beetgepakt. Dit ding gaat
binnenkort naar de rommelmarkt.'
Voor wie nog gist naar de precieze functie van dit keu-
kenlijk: eerst maar eens de werking ervan bestuderen.
Ik tik 'Tornado en tang' op Google in, om wat officiële
fabrieksinfo te achterhalen. Foto's van allerlei keuken
hulpjes van het merk floepen op het scherm. Behalve
van deze. Een verkoopknaller zal het niet zijn geweest,
durf ik wel in te schatten. Als gaandeweg ook steeds
meer nijp-, waterpomp-, krul- en stijltangen de revue
passeren, geef ik de moed op. En vertrouw ik dus op
de 'gebruiksinfo' die de eigenaresse zelf geeft: 'met dit
ding kun je vuurvaste schalen pakken en vervoeren
van keuken naar eetkamer'. Zonder je vingers te bran
den natuurlijk, want je klikt de tang aan de rand van
een warme schaal vast. Aan elke willekeurige? Sorry,
geen idee.
Waarom Ans van Elderen het-toch heeft ge
kocht (of in ieder geval: bewaard), vraag ik
me af. Nou, gekocht is het verkeerde
woord. Ze heeft het gekrégen, maar
wel nadat ze er eerst om had ge
vraagd. Dat momentje van on
bezonnenheid was waarschijn
lijk te wijten aan de roes
waarin ze destijds verkeerde:
'het heeft op ons verlanglijst
je voor onze verloving of
bruiloft gestaan. Het leek ons
een handig ding...'.
Vanaf een roze wolk en door een roze
bril zal zelfs vulkanische as sprookjesachtig-prachtig lij
ken. Dus vast ook dit feitelijk zo onooglijke keukenlijk.
En misschien was het verliefde stel destijds wel zó vol
van het aanstaande huisje-boompje-beestje-ideaal, dat
de Tornado voor iets heel anders werd aangezien. In
derdaad, een tuinhark. Handig om die border bij dat
eerste huisje mee om te woelen.
Toch nog gecheckt, voor de zekerheid: Tornado heeft
geen tuinharkjes in het assortiment (gehad).
Ook een keukenlijk in huis? Mail info en foto van het
keukenlijk naar redactie.wonen@wegener.nl
