'Bij ons komen ze
Als je niemand verwacht, doe
21
Hechtere samenwerking brandweer,
GGD en politie in veiligheidsregio
Een beetje
PZC
donderdag
De krant 5 weken voor 15 euro!
Overvallers komen steeds vaker gewoon aanbellen.
Waakzaamheid is geboden, zegt de politie. Bij de
familie Davidse zit sinds kort een ketting op de deur.
donderdag 15 april 2010
door Willem van Dam
De hele dag deint het
deuntje door mijn
hoofd: Een beetjever
liefd was je wel meer, me
neer, dat weet je/ je hart kwam wel
eens meer op een ideetje Dat speet je,
maar ach weet je soms vergeet je wel
een beetje gauw je eedje van trouw.
Ach ja, Teddy Scholten.
Op de voorpagina van de Volks
krant stond dinsdag een mooie
zwart-wit foto van haar. Kort ge
knipt koppie, ondeugende twinke
ling in de ogen, een feestelijke
jurk die tot over haar knieën reik
te, maar ruim zicht bood op een
fraai gevormd kuitenpaar - zo'n
kuitenstel, waarvan Godfried Bo-
mans zou zeggen: „Ach, had mijn
vrouw maar één zo'n been."
Elf was ik, toen zij het Eurovisie
Songfestival won en wat waren
we trots op onze Teddy. Eén dag
nadat ze zich in Cannes met haar
Een beetje naar de overwinning
had gezongen, liep het halve va
derland uit om haar op Schiphol
een warm welkom te bereiden.
1959. Dat was me het jaartje wel.
In Slochteren werd een enorme
gasbel ontdekt, de Euromast werd
gebouwd, Scheveningen kreeg
een nieuwe pier en als toefje op
de taart won Teddy het songfesti
val; Holland sprak een woordje
mee!
Ze werd 83 jaar, Teddy; begirt de
ze week werd zij gecremeerd. In
één van de necrologieën die in de
kranten verschenen, werd zij de
Nederlandse Romy Schneider ge
noemd. Dat gaat mij net iets te
ver: van Teddy Scholten droomde
ik nooit, van Romy Schneider
wél. Op de zondagmiddag, als
mijn vriendjes in het buurthuis
naar films met Rintintin, Lassie
of Roy Rogers keken, ging ik naar
de echte bioscoop, waar Sissi
draaide, met Romy Schneider in
de hoofdrol. Wat was ik verliefd
op haar! Alle Sissi-films had ik ge
zien. En 's avonds in mijn jongens
bedje droomde ik hoe ik haar uit
de armen van die misselijke Karl-
heinz Böhm rukte om samen
hand in hand op een wit paard
naar de horizon te galopperen.
Ik ben inmiddels bijna veertig
jaar gelukkig getrouwd. Maar op
Romy ben ik nog altijd verliefd;
Een beetje.
Voor meer columns: www.pzc.nl/columns
COLOFON
PZC
Park Veldzigt 35, Middelburg
Postbus 91, 4330 AB Middelburg
0118- 43 4000
Uitgever/directeur
Ad Verrest
Hoofdredactie
Peter Jansen pjansen@pzc.nl
Arie Leen Kroon (adjunct) alkroon@pzc.nl
Centrale redactie
T: 0118- 43 4010
E: redactie@pzc.nl
Redactie Walcheren
Postbus 91, 4330 AB Middelburg
T: 0118- 43 4050
E: walcheren@pzc.nl
Redactie Bevelanden-Tholen
Postbus 162, 4460 AD Goes
T: 0113- 31 5670
E: bevelanden@pzc.nl tholen@pzc.nl
Redactie Zeeuws-Vlaanderen
Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
T: 0115- 64 5740
E: zeeuws-vlaanderen@pzc.nl
Redactie Schouwen-Duiveland
Postbus 80, 4300 AB Zierikzee
T: 0111-45 4650
E: schouwen-duiveland@pzc.nl
Advertenties
VerkoooteamZeeland
T: 0118- 43 4070
E: teamzeeland@bndestem-pzc.nl
Business-to-business/de Ondernemer. Zorg
Onderwijs. Educatie. Onroerend Goed,
T: 076- 531 2277
E: segmentteam@bndestem-pzc.nl
Familieberichten: 088- 0139 999
Personeelsadvertenties: 055- 5388 000
Kleintjes: 0900- 6743 836
Krant niet ontvangen?
Wijziging van uw adresgegevens?
Gebruik maken van de vakantieservice?
Abonnement opzeggen?
Vul het formulier in op:
www.pzc.nl/lezersservice
of bel: 088- 013 9910
Toets 1: bezorgklachten (vanaf 07.00 uur)
nabezorging bij melding voor 12.00 uur
Toets 2: informatie over uw abonnement
Toets 3: informatie over abonneevoordeel
Maandag t/m vrijdag: 08.00 - 17.00 uur
Zaterdag: 08.00 - 12.00 uur
PZC Lezersservice
Postbus 3229, 4800 MB Breda
U kunt uw abonnement beëindigen tot uiterlijk
vier weken voor het einde van de betaalperiode.
U ontvangt een schriftelijke bevestiging.
Abonnementsprijzen
Maand 24,30 (acceptgiro n.v.t.)
Kwartaal 68,35 (acceptgiro €71,35)
Jaar €261,75 (acceptgiro €264,75)
Auteursrechten
Alle auteursrechten voorbehouden Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant, onderdeel van
Koninklijke Wegener NV.
Publicatierecht beeldende kunst via Beeldrecht.
Gegevensbescherming
PZC is een uitgave van Wegener NV. Wegener legt
van abonnees gegevens vast voor de uitvoering van
de abonnementsovereenkomst. Deze gegevens
kunnen gebruikt worden om u op de hoogte te
houden van interessante producten en diensten
van andere onderdelen van Wegener en zorgvuldig
geselecteerde partners. Indien u geen prijs stelt op
informatie van de PZC of indien u uw toestemming
voor het gebruiken van uw e-mail adres wilt intrek
ken, kunt u dit schriftelijk kenbaar maken bij PZC
Lezersservice. Zie ook het privacy statement op
www.pzc.nl
Ja, ik neem de PZC en ontvang*de eerste 2 weken gratis en neem aansluitend.
een doorlopend abonnement met automatische betaling van 68,35 per kwartaal (NA14)
een doorlopend abonnement met betaling per accept van 71,35 per kwartaal (NA14)
D ik neem een proefabonnement van 5 weken voor 15,-. Na deze periode stopt de bezorging vanzelf,
(ik heb de laatste 3 maanden geen proef gehad) (P5)
Stuur de bon naar: PZC, Afdeling Lezersservice, Antwoordnummer 54050, 5004 VB Tilburg.
Bellen kan ook: 088-013 99 10
Straat
Postcode
Woonplaats
Telefoonnummer
Emailadres -
Ik machtig de PZC om het abonnementsgeld van mijn rekening af te schrijven.
Rekeningnummer Handtekening
De PZC gaal zorgvuldig om met persoonsgegevens. In het colofon treft u nadere informatie
OVERVALLEN
door Nadia Berkelder
en Ondine van der Vleuten
Drietal overvalt bejaar
den in woning Renes-
se, luidde de kop boven
het krantenartikel dat
woensdag in de krant stond.
„Toen ik dat las, voelde ik me voor
het eerst oud", zegt de 75-jarige
mevrouw J. Davidse uit Renesse.
Oud, en kwetsbaar.
Voor de mannen die haar en haar
80-jarige echtgenoot maandaga
vond overvielen, was een mensen
leven overduidelijk niets waard.
„We waren varkens voor ze, oud
vuil", zegt mevrouw Davidse geë
motioneerd. Haar handen zijn één
en al bloeduitstorting. Haar polsen
dragen nog de sporen van het
snoer, waarmee de mannen haar
vastbonden. Ook haar echtgenoot
- groot van postuur, een oud-mare
chaussee - is flink toegetakeld. „Ik
had geen schijn van kans." Zijn
rechteroog is bloeddoorlopen, er
omheen is het dieppaars. Hij wijst
op zijn achterhoofd, dat gehecht
moest worden: „Ik had net de
klink beet, toen ze de deur open-
trapten. Iemand deed zijn hand
op mijn mond en begon te slaan.
Eerst met de vuist, daarna met een
hard voorwerp. Mijn hoofd begon
te bloeden. Alles zat onder."
Maandagavond rond half tien
kwam een vriendin van het echt
paar de straat inrijden. Halverwe
ge kwamen haar een paar donker-
geklede mannen tegemoet, die zo
te zien doelbewust ergens op aflie
pen. Ze kreeg er een unheimisch
gevoel bij. Even flitste het door
haar heen: zal ik de politie bellen?
Een rustige straat is het. Met aardi
ge, vrijstaande huizen en hier een
daar een bord: Zimmer frei. Ook
het echtpaar Davidse verhuurt een
kamer. „Misschien dat ze daarom
dachten dat we geld hebben", zegt
meneer L. Davidse. „Ze hadden
het steeds over een kluis. Geld, de
kluis, dat was het enige wat ze wil
den. We hébben een klein kluisje,
maar daar zitten alleen wat papie
ren in. Geen geld."
Kort nadat de vriendin het drietal
gezien had, belde een van de man
nen aan bij het huis van de familie
Davidse. Meneer Davidse zat, met
het licht aan en de gordijnen
open, voetbal te kijken. Zijn
vrouw had zich op de slaapkamer
geïnstalleerd voor het tv-program-
ma Memories. „Ik hoorde gemom
pel op de gang", zegt ze. „Ik ben
een beetje doof. De tv stond wat
harder. Ik dacht dat mijn man op
de hond aan het mopperen was.
Dat Bennie weer niet luisterde."
Op de gang was haar man tegen
de grond geslagen. Hij: „Handen
op je rug, zeiden ze tegen mij.
Toen sleepten ze me naar de slaap
kamer."
Een van de overvallers ging op het
voeteneind van de totaal verraste
mevrouw Davidse zitten. „Me
vrouw", zei hij, „dit is een overval.
Als u nu niet schreeuwt en niets
doet, doen wij u niets. En anders
pakken we uw man."
Mevrouw Davidse bleef rustig. „Ik
zei: jongen, wat doe je nou? Doe
dat toch niet. Ik ga niet schreeu
wen, want ik ben niet bang en ik
vind je zelfs aardig. Tegen een an
der zei ik: jongen, jongen, ga toch
naar huis. Wat doe je hier?"
Ze moest naar boven, naar de
kluis. Met vastgebonden handen
duwden ze haar de trap op. „En
toen werd ik emotioneel. Als dat
gebeurt, speelt mijn ziekte op en
val ik flauw. Ik heb de Ziekte van
Menière. Ik viel achterover de trap
af en ze lieten me gewoon vallen.
Op de grond kwam ik weer bij. Ik
dacht, ik hou me maar voor dood.
Ze hebben me toen aan mijn voe
ten de slaapkamer in gesleept en
zijn weggegaan." Mevrouw David
se wist haar handen los te krijgen
en bevrijdde haar man.
Om hen heen staat het vol bloe
men. De VW bracht een groot
boeket. Familie en kennissen lo
pen af en aan. Zij: „Slachtoffer
hulp wilden wij niet. Wij voelen
ons geen slachtoffers. Dit kan ie
dereen overkomen. Nooit eerder
hebben wij zoiets meegemaakt.
Nu was het gewoon onze beurt."
Hij: „Maar zomaar binnenkomen
bij ons, dat doen ze niet meer. Ik
heb er een ketting op gezet."
Alleen met een niet afla
tend wantrouwen is een
overval in je woning mis
schien te voorkomen. Deur op
slot, ketting erop, spionnetje erin
en voor niemand meer open doen
als het donker is. De politie staat
in feite machteloos tegen dit soort
geweld, want de daders handelen
vaak in een opwelling.
„Het gaat vaak om relatief onerva
ren overvallers", zegt lelie Egas,
woordvoerder van het Nederlands
Politie Instituut. Dat heeft één
voordeel: ze zijn nog snel af te
schrikken. Het helpt dus echt om
een kettinkje aan de deur te mon
teren, er een spionnetje in aan te
brengen of een automatische lamp
op te hangen.
„En als je 's avonds niemand meer
verwacht, doe dan ook niet zo
maar open. Als je ze hindert, is dat
voor een impulsovervaller vaak
een net iets te hoge drempel. Hoe
simpel het allemaal klinkt, het is
effectief"
„Die overvallen op woningen ver
ontrusten ons", vertelt Egas. „Het
is een heel ingrijpend delict en
een heel smerig en schrijnend de
lict. Na zo'n overval voelen men
sen zichzelf niet meer beschermd
door Marcel Modde
MIDDELBURG - De Veiligheidsregio
Zeeland (VRZ) wordt ingrijpend
gereorganiseerd. De bestuurlijke sa
menwerking met de politie wordt
hechter, met het oog op een even
tuele verdere samenvoeging in de
toekomst. Daarnaast verdwijnt de
laag 'kringmanagers' bij de brand
weer en komen de lokale comman
danten direct onder de centrale lei
ding te hangen.
De aanleiding voor de reorganisa
tie is de vorming van één Zeeuws
brandweerkorps onder de vlag van
de Veiligheidsregio. Gekozen
wordt voor een meer door de prak
tijk aangestuurde directie. De regio
naal commandant wordt gelijk
ook de nieuwe directeur, met de
directeur Publieke Gezondheid als
adjunct. Huidig algemeen direc
teur Frans Captijn wordt tijdelijk
aangesteld als projectleider voor
de nieuw te bouwen organisatie.
Dat 'huis' moet uiterlijk juli vol
gend jaar staan, is eind vorige
maand afgesproken op een bijeen
komst met alle Zeeuwse burge
meesters in Zierikzee.
Voor de brandweervrijwilligers
verandert er in de dagelijkse prak
tijk niets, zegt VRZ-voorzitter Jan
Lonink. De binding met de lokale
posten blijft gehandhaafd. De bur
ger zal er in die zin volgens hem
weinig van merken. Lonink: „Ons
oorspronkelijke organisatiemodel
was afgeleid van Rotterdam-Rijn
mond. De ervaring heeft geleerd
dat onze problematiek wel gelijk
is. Zeeland is met z'n industrie en
scheepsvaart de tweede regio in
Nederland met hoogste risicopro
fiel. Maar tegelijkertijd is de schaal
en omvang niet vergelijkbaar."
De ideale situatie is volgens Lo
nink één hechte organisatie samen
met de politie. „Dat komt ten goe
de van de kwaliteit van de inzet
van mensen die uiteindelijk alle
maal met hulpverlening bezig
zijn."
