Bloemetjesjurk zonder reclame
29
Heden lelijke citroenen te koop
koopwaar
woensdag 14 april 2010
Ze maken geen reclame, hoeven niet snel te groeien, houden niet van dure kleren en staan nog steeds op de
Noordermarkt in Amsterdam. George Cramer en Ann Berlips, de gezichten achter het succesvolle modemerk
King Louié, hebben eigenzinnige opvattingen.
door Marja Boonstra
Modemerk King Louie, vooral be
kend vanwege de vrolijk ge
bloemde jurkjes en rokjes, be
staat dit jaar 29 jaar. Veel vrou
wen vallen voor de opvallende prints, sim
pele modellen en de redelijke prijs. Oprich
ters George Cramer (55) en Ann Berlips (51)
kennen elkaar al van de middelbare school
in Amstelveen. Toen al waren ze geïnteres
seerd in mode. George zat achter de naaima
chine, Ann kan nog steeds precies vertellen
wat ze droegen bij welke gelegenheid.
Na de havo ging Ann naar de sociale acade
mie en deed George hbo jeugdwerk. Daarna
begonnen ze naast hun baantjes samen een
handeltje in tweedehandskleding op de
Noordermarkt in Amsterdam. Cramer: „We
verkochten vooral jurken en jassen uit de fif
ties." Omdat ze het zat werden iedere keer
opnieuw alle spullen van de zolder naar de
markt te slepen, huurden ze een pandje in
de Jordaan. Zo ontstond hun eerste winkel
tje en hun bedrijf Exota.
Hun eerste eigen kledingstuk was een zwart
katoenen coltruitje. Het werd een enorm
succes. „Dat was in 1985. In die tijd droeg ie
dereen een 501 spijkerbroek, met een brede
riem en zo'n zwart truitje." Ze leverden aan
ketens als Sissy Boy en er volgde al snel een
witte variant. Vanaf dat moment begonnen
ze steeds meer zelf kleding te ontwerpen.
Ze bedachten de naam King Louie, een
merk uit hun tweedehandsverleden. „Het
heeft dus niks te maken met King Louie uit
de Disneyfilm Jungle Book", bezweert Cra
mer. De winkel verhuisde van de Jordaan
naar de Hartenstraat, een van de beroemde
'9 Straatjes', Amsterdams hipste winkel-
buurt. Onlangs openden ze er tegenover
een tweede zaak. Ze verkopen er niet alleen
King Louie, maar ook andere merken. Intus
sen staan ze nog steeds op de Noorder
markt. „Met kleding met productiefoutjes,
retouren of spullen uit oude collecties. We
knippen het merkje er uit."
Cramer en Berlips ontwerpen na al die ja
ren nog steeds samen de collectie. „We kie
zen samen de stoffen, de prints, de kleuren
en de modellen. We houden allebei van
bloemen en kleuren. Onze inspiratie halen
we uit het straatbeeld. We willen vooral vro
lijke kleren waarin je je lekker voelt."
Ze maken iedere keer een grote collectie,
met dertig verschillende prints in drie kleu
ren en zes modellen. Dat verkleint de kans
dat je steeds hetzelfde tegenkomt in de win
kels.
Sinds september zijn King Louie en het kin-
dermerk Petit Louie ook te koop in een web
shop op het internet. De verkoop in de web
shop gaat 'supergoed', ook al hebben ze er
geen reclame voor gemaakt. Cramer: „Wij
doen niet aan reclame. Uit principe niet.
Wij willen dat anderen zeggen dat we leuk
zijn, dat gaan we zelf niet doen. Bovendien
willen we niet te snel groeien. We hoeven
geen dikke auto's en ook niet meer eigen
winkels. We werken om te leven en willen
niet meer stress."
De kleding van King Louie wordt al jaren
door dezelfde producenten in Turkije en
Hongkong gemaakt. „Zo houden we de kwa
liteit constant. Dat is voor ons belangrijker
dan dat het ergens anders goedkoper kan."
Er is wat hen betreft ook geen leeftijdsgrens
voor de dragers. „Wij zijn van de generatie
die zich niet meer in ouden-van-dagenkle-
ding laat hijsen. King Louie en Petit Louie is
voor mensen van 0 tot 70."
Behalve het coltruitje hebben ze nog zo'n
klassieker: het coljack. Dat maken ze ook al
weer zo'n twintig jaar. Je ziet het veel op tv,
maar ook de mannen van popgroep De
Dijk dragen het. Trouwens, de jurkjes van
King Louie komen ook regelmatig voorbij
op televisie. In tv-series, maar ook in recla
mefilmpjes. En ze worden erg vaak geleend
voor modepróducties in tijdschriften. Cra
mer: „Dat vinden wij dan weer heel fijn, dat
is allemaal gratis reclame."
www.kinglouie.nl
I reageren?
consument@wegener.nl
reageren?
Wc
George Cramer en Ann Berlips, de gezichten achter modemerk King Louie.
foto Patrick van der Wal/GPD
door Wouter Klootwijk
Het komt weinig voor dat super
marktbazen aan een journalist
toegeven dat ze inferieure waar
verkopen. Kom eens praten, had
de directie van Plus-supermarkten gezegd.
Er zijn 270 Plusmarkten in Nederland. Ze
willen de boer dichter bij de burger breng
en. Dan moet je ze beter betalen, schreef de
journalist. Prompt werd hij uitgenodigd
voor een gesprek en het werd nog gezellig
ook. Dat de prijzen van tuinbouwproduc
ten in de winkel veel hoger zijn dan wat de
tuinder er voor krijgt, ligt niet aan de win
kelier, moeten we geloven, maar aan de tus
senhandel. Goed, dan schakelen we die uit.
Aldus werd besloten.
Overmoedig na dit succesje - journalisten
zijn niet gewend dat kruideniers naar ze
luisteren - begon uw verslaggever over oud
zeer. Elk jaar opnieuw die hemeltergend be
roerde perziken. Supermarkten kopen ze in
op uiterlijk. Elk jaar opnieuw laat je je ver
leiden, zo prachtig rood en geel als ze zijn.
En laat je je, stom genoeg, niet afschrikken
door de lage prijs. Goedkope perziken zijn
niet te eten. Onrijpe tennisballen zijn het.
Of meelperen. En dure zijn niet te koop.
Lekkere, sappige, rijpe perziken moet je ver
zoeken, de grens over. Of zelf een boompje
planten. Zo ging de verslaggever tekeer in
het Pluskantoortje en toen gebeurde het.
De directie gaf hem zonder omhaal gelijk.
Plus schaamt zich voor zijn perziken. Doe
er dan wat aan, greep de journalist de
macht. De Plusbazen timide: dat gaan we
proberen. Echt, we beloven het.
Daarna was het doorzetten, ze lagen onder.
Citroenen! Wat doen we daar verkeerd aan,
vroeg de directie. Niks ernstigs, maar er
zijn heel goede op de markt, die niet alleen
lekkerder zijn, maar ook een geurige schil
hebben, die je gerust gebruiken kunt in je
taarten en in je cocktails. Bijna alle citroe
nen op de wereldmarkt worden in de was
gezet en niet alleen om ze mooi te laten
glimmen. In de was kan een schimmelrem-
mend middel zitten. Dat maakt de citroen
schil ongeschikt voor consumptie. Ook het
schijfje in je witbier, het schijfje in je thee
en het sliertje in je plak cake kunnen.gif be
vatten. Niet zoveel dat je na een slok en
een hap niet meer weet wie je bent, maar
waarom zou je gif innemen als het ook zon
der kan?
In enkele gebieden in Italië worden schone
citroenen geoogst, die niet in de was gaan
en er gaat geen bestrijdingsmiddel over
heen. Het worden biologische citroenen ge
noemd. Er is niet mee gerotzooid. Je hebt
er bij die we hier lelijk zouden noemen. Su
permarktcitroenen zijn keurigjes, allemaal
paaseigroot en geen puisten. Er zijn ande
re, met uitstulpingen en soms een vlek.
Nadia Zerouali - veelzijdig culinair publicis
te, mobiele topkok, Marokkaanse Neder
landse die plat Achterhoeks kan praten, ge
boren in Winterswijk, schrijfster, samen
met Merijn Tol, van het schitterende kook
boek 'Arabia', met recepten uit landen rond
de Middellandse Zee (uitgeverij Kosmos) -
gaf me een paar jaar geleden een schijfje te
proeven van een grote, ruige citroen van Si
cilië. Er was olijfolie over gesprenkeld en
zout op gestrooid. Ik was verkocht en ging
naar de citroen op zoek in Nederland. Moei
lijk te vinden.
Dat vertelde ik de mannen van Plus en ik
vroeg ze de biologische citroenen voor mij
van Sicilië te gaan halen. Ik bedacht alvast
een tekst voor ze, waarmee ze straks in de
ze krant kunnen adverteren: 'De lelijkste ci
troenen liggen bij Plus.' Een groente- en
fruitspecialist die dit leest, is mogelijk de
super te snel af. Pik hem dan gerust in,
mijn tekst.
reageren?
consument@wegener.nl
