55 reizen@wegener.nl reizen
Steeds meer Deense
eilanden zijn met
het vasteland
verbonden door
dammen, bruggen
en tunnels. Ten
zuiden van het
eiland Funen varen
nog veerboten.
Bert Sitters pakte
de fiets en ging
eilandhoppen.
|§g 024-3650360
IsTSi Zaterdag 10 april 2010
Funen ligt op ongeveer 750
autokilometers van Utrecht.
De CityNightLine biedt een
rechtstreekse treinverbinding
van Amsterdam, Utrecht en
Arnhem naar Odense: de
grootste stad van Funen. Voor
fieten moet gereserveerd
worden.
Meer informatie via de website
www.treinreiswinkel.nl
Op Funen kunnen fietsen mee in
de trein en in de bus, Maar ook
iedere taxi heeft een rek voor
twee fietsen.
De Cykelkort Fyn 1:100.000
bevat alle fietsroutes en. veel
praktische informatie.
In de gids Overnatning i det fri
staan natuurkampeerterreinen.
Visit Denmark heeft een
Nederlandstalige fietsbrochure
en biedt ook informatie over
fietsverhuur en accommodatie.
Meer informatie over
Denemarken via VisitDenmark,
telefoon 071-5211544.
www.visitdenmark.com
Noordzee
JUTLAND
V3
Kattegat
DENEMARKEN
Kopenhagen
Faaborg
Aeroskobmg
«Marstal
Avernako
Foto hierboven: De kust van Langeland. Kleine foto's linkonder: De hunebedden
Foto rechtsonder: Het Anton Pieckdorpje Lyo By.
van Lyo en het bij trouwlustigen geliefde Valdemarsslot.
foto's Hubertus en Bert Sitters
Vanaf de nationale fiets
route 8 komt de veer
boot in de haven van
het Zuid-Deense
Faaborg langzaam in
beeld. Al 45 jaar maakt deze ferry
trouw dagelijks de oversteek naar
de eilandjes Lyo en Avernako. De
meeuwen vliegen krijsend achter
het vaartuig aan. De heuvelachtige
kust is grillig en de luchten zijn
verrassend met een scherp con
trast. Ook al verdwijnt de zon ach
ter de wolken, het blijft helder.
Voor rustzoekers is Lyo een para
dijs. De bevolking telt slechts hon
derd zielen. Toch had het eiland
tot voor kort nog een eigen school
tje. De geschiedenis gaat terug tot
ver voor het begin van de christelij
ke jaartelling. Als bewijs liggen een
paar hunnenbedden in het land
schap, met op de achtergrond de
zee. Dit maakt het fietsen op een
klein eiland nu juist zo attractief
Altijd komt de zee weer in zicht
en over de zee zie ik weer andere
eilanden. De vorm van het eiland
is door de jaren heen nog nauwe
lijks veranderd. Diverse delen
langs de kust zijn gereserveerd
voor de vogels. Hier worden onder
andere zeldzame zeearenden ge
spot. Ze worden ook wel vliegen
de deuren genoemd, vanwege hun
indrukwekkende vleugelspanwijd
te van ruim 2 meter. Je zou ver
wachten dat het
eiland leeft van de visserij, maar
de agrarische sector is veel belang
rijker. De tractor is het meest ge
bruikte gemotoriseerde vervoer
middel, maar doorgaans zit ieder
een hier op de fiets. Over een kar
renspoor rollen mijn banden rake
lings tussen de loslopende koeien
'door. De wegen zijn smal, ook in
het kneuterige dorpje Lyo By. Het
Anton-Pieckachtige winkeltje is
meteen de kroeg. Op het terras
raak ik in gesprek met de postbo
de die na zijn ronde een biertje
drinkt. Trots vertelt hij dat zijn
postkantoor het kleinste van Dene
marken is.
Avernako biedt hetzelfde rustige
beeld. In plaats van koeien kijken
geiten mij links en rechts van de
weg aan. Het blijkt dat alle geiten
op het eiland van één eigenares
zijn: Gitte. Op het eiland staat zij
bekend als Gitte Geit. De vriende
lijke geitendame ontvangt mij in
haar rustieke huisje. Jarenlang was
zij wijkverpleegkundige, maar na
een burn-out kwam zij hier weer
tot zichzelf De geiten zorgen voor
haar inkomsten. In haar winkeltje
met geitenproducten verkoopt zij
onder andere huiden, maar ook ijs
gemaakt van geitenmelk. Volgens
Gitte zijn geiten fantastische die
ren: niet al te groot en uitstekend
in de omgang met mensen. Wil je
het eiland goed leren kennen, dan
moet je met Gitte een rondtocht
maken. Dat is inclusief een lunch
met dagelijkse producten uit Aver
nako, zoals versgebakken brood.
Behalve de geiten vallen mij ook
de grote hazen op, die hier minder
snel het hazenpad kiezen dan ik
als Nederlandse fietser gewend
ben. Ook deze dieren lijken beïn
vloed door de ontspannen sfeer.
Kjeld en Anika genieten eveneens
van de rust in de natuur. Bij een
strandje hebben zij hun tentjes op
gezet. Hun kinderen spelen veilig
in het kalme en ondiepe zeewater.
Dit is i det fri, een simpel kampeer
terrein in de vrije natuur, waarvan
Denemarken er veel telt.
Aero is een wat groter eiland. Hier
is ook autoverkeer. Ik heb de
keuze tussen een bewegwijzerde
fietsroute aan de noordkant of een
aan de zuidkant van het eiland.
Mijn keuze voor het zuiden blijkt
de juiste. De strandjes zijn smal,
maar wel hagelwit en het water is
kraakhelder. Voorbij Voderup
moet ik even aanzetten voor een
heuveltje, maar daarna heb ik uit
zicht over de kliffen van Voderup
Klint. Het geheel doet Zuid-Euro
pees aan.
Echt Deens is het sprookjesstadje
Aeroskobing. Sinds de zeventiende
eeuw is er niet veel veranderd. Tot
1952 was er zelfs geen waterlei
ding. De zeshonderd inwoners van
de oude stad kregen hun water uit
de pompen voor het stadhuis. De
piepkleine, pastelkleurige huisjes
zitten allemaal keurig in de verf.
Bouwvallen komen hier niet voor
want de Deense welstandscommis
sie is streng.
Tussen de Hans-en-Grietjehuisjes
valt onmiddellijk het statige heren
huis aan de Vestergade 44 op. Ooit
was dit een woonhuis van belang
rijke mensen uit de scheepvaart.
Nu is het een riante bed and break
fast met een heerlijke tuin. In de
tuinkamer zijn in 1974 opnamen
gemaakt voor de film Effi Briest
van Fassbinder. In 2002 ontving
Aeroskobing de Europa-Notsta-
prijs voor het bestbewaarde cul
tuurerfgoed in Europa.
Aeroskobing is de hoofdstad van
het eiland, maar de grootste stad is
Marstal. De bevolking van deze
plaats voelt zich al eeuwen verbon
den met de zee. De studenten aan
de zeevaartschool komen uit heel
Denemarken. De havenstad heeft
ook de meeste zonuren van Dene
marken. Zelfs tropische planten ko
men hier tot bloei, maar ook el
ders fleurt een bloemenpracht het
landschap op. Aan bramen, fram
bozen en bessen is onderweg geen
gebrek. De zoveelste veerpont
brengt mij naar Langeland, maar
door de brugverbinding met Tasin-
ge is dit geen eiland meer. Voordat
ik terugkeer naar Funen voert de
fietsroute mij vanaf de kust door
de poort van het uitgestrekte Val
demarsslot met maar liefst vier ver
schillende musea. De Romaanse
kapel is een gewilde trouwlocatie:
wellicht een leuk einddoel van een
fietstocht.
Tf Reageren?
redactie.reizen@wegener.nl
