'De pmiSl varen
door mijn bloed'
spectrum s
Zaterdag 10 april 2010
Bij de bouw van de schepen wordt zo weinig mogelijk gebruikgemaakt van
spijkers en elektriciteit.
De oude maritieme tekeningen van de rede
van Vlissingen, die zijn er van Makassar ook.
Alleen dan met palmbomen. Maar de
vestingmuren, de bastions en zelfs de
schepen zien er hetzelfde uit. Al eeuwenlang
gebruiken de Sulawese scheepsbouwers de
oude VOC-schoeners als voorbeeld. Het zit
in hun hoofden, maar vooral in hun hart.
door Wendy van den Hurk
Op het hagelwitte strand
van Bira, in het zuidoos
ten van Sulawesi, waait
een warm briesje. Hoog
in de lucht bewegen de
bladeren van palmbomen kalm heen en
weer en de zee gooit met regelmaat gol
ven richting het land. Een exotisch beeld-
zoals je dat kent uit vakantiebrochures.
Maar niemand die verkoeling zoekt in
het water. Niemand die zijn hond laat
rennen, geen vlieger, geen zandtempel,
nog geen kind dat speelt met een bal.
Nee, op dit strand wordt gewerkt.
Tik, tik, tik, tik. Bzzzzzzzzz
In Bira klinkt het zoals het in Vlissingen
ook eeuwenlang heeft geklonken. Het
ruikt naar hout en houtsnippers. Vis, niet
te vergeten. De werf is de wereld. En zon
der de zee ben je nergens. De archipel telt
immers zeventienduizend eilanden.
Pinisi-schepen bouwen ze hier. De lin
guïstische gelijkenis met de oude pi
nas-schepen van de VOC is niet toevallig.
De Sulawezen moeten het hebben afgeke
ken van de Hollanders, toen die Makassar
passeerden op weg naar het Molukse krui
denparadijs. Dat wordt zelfs hier met
trots erkend.
Het waren de Konjo, een van de vier be
volkingsgroepen in het Indonesische ei
land, die de royale tweemaster ontdek
ten. Later waren het vooral de Bugis en
de Makassaren die er mee op uit gingen
om handel te drijven. De hoogtijdagen
PZC-verslaggeefster Wendy
van den Hurk reist zeven
weken door Indonesië. In het
kader van een door Free Voice
georganiseerde uitwisseling
helpt ze journalisten daar met
multimediaal werken - voor de
krant en voor de website.
Daarnaast bezoekt ze
Zeeuwen in de Oost.
De pinisi zijn een bekende verschijning in Sunda Kelapa, de oude haven in het Batavia-gebied van Jakarta.
