binnenland 15
Koos H. blijft spoor
van leed trekken
de hele tijd maar stil zijn'
jaar
Porno kijken in de tbs-kliniek, mag dat?
Vrouw door misdrijf
om leven gekomen
Spiegels van vijftig
auto's vernield
Politie zoekt
drenkeling in Rijn
Klimster gered van
Nieuw-Zeelandse berg
Grote zoekactie naar
weggelopen jongetje
dinsdag 6 april 2010
28
Koos H. kreeg in 1982 levenslang voor marteling,
seksueel misbruik en moord op drie meisjes.
'Een lustmoordenaar die in zijn cel
pornobandjes kijkt. Hoe gek moet
het worden in Nederland.'
WD-Kamerlid Fred Teeven
foto GPD/beeldbewerking CRW
Tot op de dag van vandaag
brengt de naam van serie
moordenaar Koos H. (6o)
een siddering teweeg bij de
genen die zijn pad in de ja
ren zeventig kruisten.
door Gerard den Elt
Onder de nabestaanden
van slachtoffertjes van
onopgeloste moorden
en verdwijningen uit
de jaren zeventig stijgt de span
ning weer nu de sadistische lust
moordenaar kennelijk een aantal
gruweldaden heeft toegegeven te
genover een jeugdvriend.
Zo krijgen de nabestaanden van
de Marjo Winkens uit het Lim
burgse Schimmert, vermoord in
1975 na een bezoek aan de kermis
in Sittard en nooit meer terugge
vonden, mogelijk uitsluitsel over
haar lot. Hetzelfde geldt voor ande
re onopgeloste kindermoorden uit
de jaren zeventig, zoals die op Ani
ta Pothuis, die in 1972 dood werd
gevonden nabij luchthaven Zes
tienhoven. Of Riky Bartels uit Vier
lingsbeek, die in 1977 dood werd
gevonden op een vuilnisbelt in
Wanroij.
Als misdaadverslaggever Peter R.
de Vries woord houdt, zal de tot le
venslang veroordeelde nachtclub
portier lang na de verjaringster
mijn voor de verborgen camera be
kennen de dood van nog enkele
kinderen en jonge vrouwen op
zijn geweten te hebben. De sadisti
sche lustmoordenaar wordt in ver
band gebracht met elf moorden,
waarvan hij er drie bekende. De
voormalige nachtclubportier werd
tot levenslang veroordeeld voor de
moorden op Tialda Visser (12) uit
Den Haag, Edith Post (11) uit Was
senaar en Emy den Boer (18) uit
Schiedam.
Lang voordat de naam Mare Dut
roux het wereldnieuws haalde,
richtte de portier in zijn woning
aan de Haagse Zuidwal een folter
kamer in. De naam van die straat
is de titel van boek dat journalist
Sytze van der Zee eind jaren ne
gentig over de zaak schreef
Een destijds bij het onderzoek be
trokken politieman zette Van der
Zee op het spoor van deze Neder
landse Dutroux, louter om aan te
tonen dat de gruweldaden van de
Belg in Nederland eerder al min
stens waren geëvenaard.
Zo sloot H. de door hem ontvoer
de Schiedamse Emy den Boer (18)
op in de geluiddichte folterkamer,
waar zij werd geketend. Toen de
studente aan de Academie voor Li
chamelijke Opvoeding daar om
hulp riep, terwijl Koos H. met zijn
vriendin een verdieping lager lag
te vrijen, schoot de nachtclubpor
tier haar met twee schoten dood
en zette de vrijpartij onbewogen
voort. Zijn vriendin vertelde hij
dat hij twee doffe klappen had uit
gedeeld om zijn hond stil te krij
gen. Het lichaam van de jonge
vrouw dumpte hij daarna in de
bossen bij Nistelrode.
Koos H. groeide voor galg en rad
op in de Haagse Schilderswijk. Ge
boren in het woonwagenmilieu,
met zestien broers en zussen, een
drankzuchtige vader en een moe
der die als schoonmaakster in bor
delen werkte, raakte hij al vroeg
betrokken bij jeugdbendes.
Wapens, verdovende middelen,
overvallen, inbraken, schietpar
tijen en verkrachtingen, al op jon
ge leeftijd was zijn strafblad zo dik
als een telefoonboek. Hij werd ver
oordeeld tot jeugd-tbs. Toen hij na
behandeling vrij kwam, werd hij
portier bij seksclubs en raakte be
trokken bij tal van schietpartijen
en andere misdrijven. Herhaalde
lijk werd hij gesignaleerd bij cam
pings, zwembaden en scholen in
de buurt van Uden en Lunteren.
De vraag hoe hij zijn slachtoffers
ongemerkt kon oppikken, beweert
Peter R. de Vries de komende we
ken te onthullen. Dat wil zeggen:
als de rechtbank in Amsterdam de
privacy van de lustmoordenaar
niet zwaarder laat wegen dan de
gemoedsrust van nabestaanden.
De vraag of de tot levenslang veroordeelde seriemoordenaar Koos H. over
pornofilms mag beschikken in zijn cel in Vught, is volgens het ministerie van
Justitie niet eenvoudig te beantwoorden.
Formeel mogen zedendelinquenten tijdens hun tbs-behandeling geen por
no in hun cel hebben, in tegenstelling tot andere gedetineerden. In die zin
zou de lustmoordenaar Koos H. ten onrechte hebben beschikt over seksfilms
met jonge vrouwen.
Maar de nachtclubportier valt in strikte zin niet onder het tbs-regiem. Hij is in
1982 veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Eind jaren negentig leg
de hij een volledige bekentenis af voor de moorden op de drie meisjes, opdat
hij een tbs-behandeling kon ondergaan en uitzicht zou krijgen op vrijlating.
Volgens justitie is Koos H. daarom formeel geen tbs'er, maar heeft hij een uit
zonderingspositie die bezit van porno niet uitsluit.
WASSENAAR
In een woning in Wassenaar is gis
termiddag een vrouw dood gevon
den. Zij is door geweld om het le
ven gekomen. De 49-jarige bewo
ner van het huis is aangehouden
op verdenking van betrokkenheid
bij de dood van de vrouw. De poli
tie gaat uit van een misdrijf in de
relationele sfeer, aldus een woord
voerder.
BREDA
Vandalen hebben in Breda de spie
gels van ongeveer vijftig auto's ver
nield. Dat maakte de politie giste
ren bekend. De vernielingen wer
den zaterdagochtend al aangericht.
Agenten maakten een rondje nadat
een bewoonster in de buurt had ge
beld over het vandalisme. De poli
tie heeft nog geen idee wie de spie
gels heeft vernield.
ARNHEM
De politie zoekt in de Rijn bij Arn
hem met behulp van met sonar uit
geruste boten naar een onbekende
man die zondagnacht te water is
geraakt. Dat meldde een woord
voerster gisteren. De man is waar
schijnlijk omstreeks half een in het
water terechtgekomen.
WELLLINGTON
Een 18-jarige Nederlandse klimster
is in de nacht van zaterdag op zon
dag gered, nadat zij vast kwam te
zitten op de top van de 2200 meter
hoge berg Ngauruhoe in
Nïeuw-Zeeland. Door een verzwik
te enkel kon ze niet meer afdalen.
DORDRECHT
In Dordrecht is zondagmiddag met
man en macht gezocht naar een
6-jarig jongetje dat van huis was
weggelopen. Het jongetje ver
dween rond drie uur. De politie gaf
kort na de melding van de vermis
sing een sms-alert uit. Het kind
werd spelend in een woning in de
buurt aangetroffen.
pogingen bij zijn 'zwaar katholiek
opgevoede vrouw', die niet al zijn
verhalen geloofde. En toen hij zon
dagavond zijn zoon vertelde dat
hij maandag naar een bijeenkomst
ging voor misbruikte mannen bin
nen de kerk, antwoordde deze dat
hij er niets van wilde weten,
luist daarom is Albert blij dat hij
zijn verhaal nu wel kwijt kan bij
lotgenoten. Zo'n twintig mannen,
twee vrouwen en een enkele part
ner van de slachtoffers zijn afgeko
men op de bijeenkomst die is geor
ganiseerd door de stichting Man-
nenhulpverlening na seksueel mis
bruik. „Wij doen wat de katholie
ke kerk had móeten doen", ver
klaart organisator Peter John
Schouten. Hij is boos op de katho
lieke kerk die geen spoortje spijt
lijkt te hebben van de misstanden
die de afgelopen weken aan het
licht zijn gekomen.
Dat de samenkomst desondanks
in een kerk plaatsvindt - in de re
monstrantse Geertekerk in
Utrecht - is volgens hem louter
toeval. Schouten woont er naast
en de ruimte was nu eenmaal be
schikbaar. Toch heeft dat er som
migen juist van weerhouden te ko
men. De kerk is te beladen, snapt
ook Albert. Ziet hij een pater, dan
geeft hij die het liefst een dreun,
geeft hij toe. Maar vandaag kan hij
zich daar overheen zetten. Hij wil
praten, waar maakt niet uit. Voor
het gemak heeft hij alles wat hem
dwars zit op een papiertje geschre
ven. Want er was meer dan alleen
die hand in zijn broek. Zo durfde
hij op het internaat ook niet te
plassen of te douchen. „Overal en
altijd stond iemand toe te kijken,
altijd te gluren. Ik weet wel waar
om." Eén voor één vertellen de
slachtoffers hun verhaal, aan wie
het maar horen wil. Sommigen
vanaf een podiumpje met een mi
crofoon middenin de kerk. Ande
ren alleen in kleine groepjes. Maar
de kern is steeds hetzelfde: alle
maal zijn ze misbruikt onder de
vleugels van de katholieke kerk,
bijna iedereen voelde zich jaren
lang zelf schuldig. Dan de psychi
sche problemen, angst voor herha
ling, het jarenlange zwijgen, de
angst erover te praten. Daarbij de
teleurstelling dat toen die barrière
eenmaal was doorbroken, nie
mand wilde luisteren. Of zoals een
van de sprekers het zei: „Ik moest
de hele tijd maar stil zijn.'"Vier
therapeuten heeft Dré gehad. „Al
le vier wisten ze niet wat ze met
me moesten. Ze geloofden me
niet, begrepen me niet. Nadat de
vierde mijn verhaal had aange
hoord, zei hij: 'Zo erg was het dus
niet'. Ik heb mijn jas gepakt en
ben weggegaan." Dré besloot het
zelf op te lossen. Hij schreef een
boek dat nog geen uitgever wilde
publiceren. 'De mensen geloven
het vast niet', werd hem verteld.
Albert kwam nog jaren in de kerk.
Hij trouwde in de kerk en maakte
er als fotograaf regelmatig huwe-
Misbruikslachtoffers bijeen in de
Geertekerk.
lijksreportages. En dan deed hij als
of er niets aan de hand was. „Ik
kan heel goed toneelspelen."
De naam van Albert is om privacyre-
denen gefingeerd.
