ll
61
VILLA LOUISE
LoocUwMwnin^Ws
VILLA MARIA
VILLA BLANCHE
VILLA YVONNE
dinsdag 6 april 2010
i"\
7
i
Kirstin Eckhardt is er inmiddels wel aan gewend: gapende
mensen. Mensen die van de andere kant van de straat naar
haar huis wijzen, die foto's maken, die de vier schoonheden
bewonderen: villa Louise, villa Maria, villa Yvonne en villa
Blanche, waar het gezin Eckhardt woont. De vier huizen
werden ooit gebouwd voor de Belgische loodsen.
n Jarenlang was hier Hotel
Bos gevestigd. „In het
eerste pand zat de receptie,
met erboven hotelkamers.
Het tweede en derde pand
waren ook voor de
kamerverhuur. Toen wij hier in 2008 kwamen
wonen, zaten er twaalf wc's en twaalf douches
in, of zelfs nog meer. In het vierde pand was
het restaurant gevestigd."
Uit die tijd resteren enkel wat plaquettes met
'Hotel Bos', die op de gevels zaten. Nadat het
hotel zijn deuren sloot, stonden de Jugendstil
panden jaren te verkrotten.
Sinds Bart Eckhardt en zakenpartner Chris
McEvoy van ME Vastgoed de panden in oude
glorie herstelden, zijn het echte blikvangers.
Het zalmroze en geel van Hotel Bos is vervan
gen door historisch verantwoorde kleuren.
„Dit zijn monumentenpanden en dat betekent
dat er veel beperkingen zijn. Wij mogen
bijvoorbeeld geen dubbel glas plaatsen en
authentieke elementen in het interieur moeten
behouden blijven. Maar daar waren er weinig
van over. Toen we achter een tussenmuur een
De vier vrijstaande Jugendstil-panden aan de Spuistraat zijn in 1910 gebouwd.
Tot 1973 stonden er aan de overkant nog drie, aan elkaar gebouwd.
De Vlissingse architect Petrus Franciscus Smagge (1876-1939) tekende voor het ontwerp
De naam 'Belgische Loodsenhuizen' verwijst naar de Belgische loodsen C. Timmerman, J. Willems,
B. Maes en L. Timmerman, voor wie de huizen ontworpen werden.
De villa's dragen de namen van hun kinderen: Louise, Maria, Blanche en Yvonne.
originele schuifdeur tegenkwamen, was ik
dolblij."
Villa Blanche telt drie verdiepingen en een
kelder. Er zijn twee balkons aan de voorzijde en
één opzij, vanuit de woonkeuken op de begane
grond geven twee openslaande deuren toegang
tot de stadstuin, er is een dakterras.
Binnen is er dertienhonderd kuub ruimte: een
huis om in te verdwalen. „Echt verdwalen",
lacht Kirstin. „We hadden eens vrienden te
logeren. Toen iedereen naar bed was en ik in de
keuken stond op te ruimen, kwam er één de
keuken binnenlopen om te vragen waar zijn
kamer was. Hij kon hem niet meer vinden. De
derde keer dat ik hier kwam, ontdekte ik een
vergeten kamer. We hebben een aparte
garderobe-kamer, een logeerkamer, een kamer
die we maar tot rommelhok bestempeld
hebben."
Jongste zoon Stijn heeft vanuit het ronde raam
van zijn kamer op de derde verdieping het
mooiste uitzicht. Onder hem strekt zich het
nieuwe winkelcentrum van De Fonteijne uit.
In de kamer naast hem heeft broer Jens zijn
eigen balkon. Op de begane grond is de
speelkamer van de kinderen. „Daardoor zitten
wij ook bijna altijd hier beneden in de
woonkeuken en niet in de kamer en suite op de
eerste verdieping, de eigenlijke huiskamer",
verklaart Kirstin. De 'woonkeuken' is eigenlijk
een kamer die over de hele lengte van het huis
loopt, bijna rondom ramen, waarin een grote
eettafel en een kookeiland staan. Boven het
kookeiland hangen exclusieve lampen die
tegelijk dienst doen als afzuiginstallatie.
„Elke dag staan er mensen voor ons huis die
foto's maken", zegt de Vlissingse. „Mensen
vragen me hoe het is om hier te wonen, zeggen
dat ze zo graag eens binnen zouden willen
kijken. Maar dan zeg ik toch 'nee'. Dat is privé.
Sinds ons huis in de standswandeling is
opgenomen, staan er hele groepen te kijken.
Soms heb ik de neiging om me bij zo'n groep te
voegen, om te horen wat er over ons huis
gezegd wordt."
Ondine van der Vleuten
.It-ll- I X~T
f.1;
1. 11 1 1 ~r
i
n_
1 1 I II li I T 'T—
I I I I 1 i
r 11
T.I J.
Loodsenwoningen in Vlissingen
