Stapje terughoe bevalt dat? Van 'op kamers' naar het eerste koophuis. Van de eengezinswoning naar een bungalow met grote tuin. In een bepaalde levensfase zijn mensen geneigd steeds groter te gaan wonen. Eigenlijk ook wel logisch als het gezin zich uitbreidt. Maar er komt ook een tijd, waarin het weer prettig is kleiner te gaan wonen. Hoe is het om deze stap te zetten en wat kom je zoal tegen woensdag 31 maart 2010 8l 08 door Moniek Hüsken foto's Bert Beelen Klein maar fïj n 'ALS IK ZO MOET GAAN WONEN, TEKEN IK ERVOOR' Naam: Mia Donders en Tom de Lange. Van: Twee grote vrijstaande huizen met dito tuinen. Naar: Riant penthouse. 1. Tom: „Wij waren weduwe en weduwnaar toen we een relatie kregen. Al gauw waren we het erover eens dat als we samen wilden gaan wonen, dat niet in een van onze eigen huizen zou zijn. Een van ons zou zich dan altijd gast voelen." Mia: „Ik was ooit in dit huis op visite geweest bij een van de le den van mijn boekenclub. Toen ik thuiskwam, zei ik tegen mijn (inmiddels overleden) echtge noot: 'als ik zo moet gaan wo nen als ik ouder word, dan te ken ik daarvoor'. Twee jaar later overleden de bewoners. Pas drie jaar later kwam het huis te koop. Heel toevallig waren wij toen net op zoek naar een wo ning." 2. Tom: „Mia had net nieuwe meubels gekocht. Een binnen- huisarchitecte heeft onze inrich ting gefotografeerd in onze oude huizen. Aan de hand van die fo to's hebben we gekeken wat bij elkaar paste. De rest van de in boedel is naar de kinderen, naar kennissen en naar de kringloop gegaan." 3. Mia: „Ik woon hier heerlijk en heb helemaal niets te klagen. Als ik toch iets moet noemen, is het dat ik niet even de tuin in kan lo pen. Ik vond het heerlijk even buiten rond te scharrelen." 4. Tom: „De voordelen zijn dat we dicht bij het centrum van de stad en dicht bij het winkelcen trum wonen. Ook de openbaar- vervoervoorzieningen zijn goed. Een klein nadeel is dat ik veel boeken heb moeten wegdoen. Al is hier ruimte genoeg, we wil den geen studeerkamer volge bouwd met boekenkasten." 5. Tom: „Dit is een appartemen tencomplex. Dat betekent dat je lid bent van een Vereniging van Eigenaren en bepaalde dingen niet zijn toegestaan. Ik zou ieder een die naar een appartement gaat, willen adviseren goed te kij ken wat in het huishoudelijk re glement staat. Het is ook verstan dig te vragen naar de jaarreke ning en het onderhoudsplan." 'MIJN DOCHTER WAS BLIJ MET HET OVERTOLLIGE LINNENGOED' Naam: Van: Naar: Leni Lemein. Rijtjeshuis met vier slaapkamers. Appartement met twee slaapkamers. 1. Leni: „Mijn oude huis had een voor- en achtertuin. Ik ben wedu we, was alleen in dat huis. De tuin brak me op. Ik hield het alle maal trouw bij, maar kreeg proble men met mijn rug. De tuin werd mij een blok aan het been. Een paar jaar geleden was ik op visite bij iemand die hier woonde. Het appartement sprak me aan, ook omdat ik graag in de wijk wilde blijven. Ik heb me ingeschreven en was snel aan de beurt. Ik was nummer 2 en nummer 1 zag er van af 2. „Best wel, maar het is allemaal goed terechtgekomen. Het gereed schap van mijn man is naar mijn zoon gegaan. Mijn dochter heb ik blij gemaakt met overtollig linnen goed dat ik nog op zolder had lig gen. Ik deed altijd boodschappen in de supermarkt dicht bij een kringloopwinkel. Iedere keer als ik daar met mijn boodschappen- kar naar toeging, nam ik wat klein spul dat weg kon mee voor de kringloopwinkel. 3. „Eigenlijk nauwelijks. Wat er niet meer is, zijn bovendien geen onmisbare dingen. Zo weet ik niet meer wanneer de post komt, omdat de brievenbus beneden zit. Af en toe loop ik een keer voor niets. En ik kan de was niet meer buiten hangen. 4. „Het is hier fantastisch. Een groot voordeel is dat alles gelijk vloers is. Ik zit op een gezellig punt en heb een mooi uitzicht. De winkels zijn dichtbij, net als de bushalte. Nadelen kan ik niet noemen. Ik wilde hier natuurlijk ook zelf graag wonen. 5. „Ik denk dat het belangrijk is dat je precies weet waar je naar toe wilt. Dit appartement was de enige plek die voor een verhui zing in aanmerking kwam. Daar bij heb ik goed gelet op verbindin gen met het openbaar vervoer."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 30