'Ik zat zwetend van de
gpiïSs
Hoek vol vertrouwen naar Dovo
361 sport
Na tien seizoenen moet Rogier Veenstra (22) vertrekken bij NAC. De
geblesseerde profvoetballer uit Middelburg heeft een pijnlijk halfjaar
achter de rug en in Breda lijken ze hem vergeten. „Dat valt vies tegen.'
zaterdag 27 maart 2010
ROGIER VEENSTRA
45
competitieduels speelde Rogier
Veenstra in de ere- en eerste divisie
voor NAC, Haarlem en Excelsior.
door Barry van der Hooft
MIDDELBURG - Een hernia. Meer
leek er afgelopen zomer niet aan
de hand met Rogier Veenstra. Een
pijnlijk half jaar verder heeft hij er
vrede mee dat op zijn 22e een car
rière als profvoetballer wellicht al
tot het verleden kan behoren. De
Middelburger werkt iedere dag
aan zijn herstel, met het doel weer
normaal te kunnen functioneren.
„Ik wil straks gewoon weer lekker
met mijn vrienden kunnen voet
ballen."
Tijdens de voorbereiding op dit
seizoen krijgt Rogier Veenstra
te horen dat hij zich bij NAC op
de positie van linksback moet
richten. De aanvaller gaat de uit
daging aan en het gaat best aar
dig. Tot hij eind juli tijdens een
wedstrijd met het tweede last
krijgt van zijn rug.
Rogier Veenstra: „Ik had een
slecht seizoen achter de rug, waar
in ik was verhuurd aan Excelsior
en Haarlem. Achteraf bleek dat ik
ook de ziekte van Pfeiffer had ge
had, maar ik heb gewoon doorge
speeld. Ik kwam terug bij NAC en
met Robert Maaskant was er een
nieuwe trainer. Ik kreeg twee op
ties. Opnieuw verhuurd worden,
want als linksbuiten had ik te veel
concurrentie. Of het als linksback
proberen. Ik wilde wel eens zien
hoe dat zou gaan. Op de trainin
gen ging het prima. Twee weken
na het trainingskamp in Zeeland
speelde ik met het tweede tegen
Jong RKC. Nu weer als linksbui
ten. In de rust had ik een beetje
een stijve rug. Toch heb ik die wed
strijd uitgespeeld."
„Toen ik de volgende ochtend wak
ker werd had ik last van mijn rug
en een trekkend gevoel in mijn
rechterbeen. Ik had moeite om
mijn sokken en schoenen aan te
krijgen. Ik stapte in de auto naar
Breda, maar had zóveel pijn. De fy
siotherapeut van NAC zag ook dat
ik heel veel last had. Train toch
maar mee, zei hij, en kijk maar
hoe ver je komt. In eerste instantie
leek het ook niets ernstigs. Het
werd wel met de dag erger, dat za
gen de mensen bij NAC ook. Ik
trainde apart van de groep, maar
kon op een gegeven moment niet
eens meer normaal dribbelen. En
als de fysio oefeningen met me
deed op de massagetafel, schoot ik
omhoog van de pijn."
Een mri-scan lijkt uitkomst te
bieden. Er wordt een kleine her
nia tussen twee ruggenwervels
geconstateerd. Hij hoeft niet in
paniek te raken, krijgt Veenstra
te horen. Hij krijgt drie opties.
„De eerste optie was lang rusten,
negen weken plat. Bij een profclub
is dat niet aan de orde. Opereren
kon ook, maar daar was ik volgens
de specialisten eigenlijk nog te
jong voor. De plek zou dan alleen
maar zwakker worden gemaakt.
De derde optie was om injecties
met ontstekingremmend spul te
krijgen. Op 8 augustus kon ik bij
een pijnbestrijdingteam in Ooster
hout terecht. Neem wel iemand
mee, want je kunt niet zelf terugrij
den, zeiden ze. Maarten van Rose-
velt, een van mijn beste vrienden
die ook bij NAC heeft gespeeld en
nu bij Kloetinge, is met me meege
gaan want mijn ouders waren op
vakantie. Door de injecties zou het
gevoel in mijn benen en voeten
even weg zijn. Ik ben niet bang
voor naalden, maar die deed zo
veel pijn. Ik werd helemaal misse
lijk. Als het maar helpt, dacht ik,
dan vind ik het prima. Een paar
uur later voelden mijn benen weer
goed. Ik kon thuis de trap weer op
en ben na een week rust weer
voorzichtig gaan trainen met de se
lectie."
Toch krijgt Veenstra snel weer
pijn, deze keer aan de linker
kant. Overbelasting misschien?
Hij weet het niet, maar de pijn
wordt erger en erger. Het voelt
precies hetzelfde als de eerste
keer, maar er lijkt veel meer aan
de hand dan een hernia.
„Ik werd er 's nachts wakker van
en kon me niet eens fatsoenlijk
aankleden. Ik zat echt zwetend
van de pijn in de auto. Voetballen
ging op zich nog wel, het leek wel
of alles dan een beetje los kwam.
Maar als ik daarna drie minuten
op een stoel zat, kon ik niks meer
doen. Het kostte veel energie.
Toen heb ik een nieuwe mri-scan
aangevraagd, bij een onafhankelij
ke neuroloog die geen banden met
NAC had. Ik moest me uitkleden
en hij zei meteen dat die hernia
uitpuilde. Volgens hem zat er een
scheurtje in een wervel. Hij zei:
'Dat moet toch wel heel veel pijn
doen. Ik vind het ongelofelijk dat
je daar nog mee hebt gevoetbald'.
Over een operatie hoefde ik niet
na te denken. Het was de enige op
tie."
Veenstra gaat half november in
Breda onder het mes. Op vrijdag
de 13e.... De operatie zal onge
veer drie kwartier duren, maar
dat wordt uiteindelijk twee uur.
„Toen ik wakker werd had ik een
vreemd, tintelend gevoel in mijn
benen en billen. Ze vertelden me
dat de operatie zwaarder was ge
weest dan verwacht en dat ze ook
extra verdoving hadden moeten ge
ven. In mijn rug zag het er heel on
rustig uit, vertelde de arts, met ont
stekingen en zenuwen die klem za
ten. De hernia hadden ze nauwe
lijks weg kunnen halen. Ik heb het
gevoel dat het tijdens die operatie
niet helemaal is gegaan zoals de be
doeling was."
„Op zaterdag moest ik van de arts
een beetje lopen. Dat kan niet,
dacht ik, ik voel niets in mijn be
nen. Toen ik eenmaal achter zo'n
Met fysiotherapeut Anton Engels (rechts) werkt Rogier Veenstra meerdere dagen per week hard aan zijn herstel.
door Jan Dagevos
Jan Verdegem
HOEK - De zwakke ree-ks van Hoek - negen pun
ten uit de laatste zeven wedstrijden - heeft bin
nen de gelederen van de Zeeuws-Vlaamse
hoofdklasser niet tot paniek geleid. „We heb
ben genoeg potentieel", meent trainer ]an Ver
degem, „en de spelers willen zich graag bewij
zen. Er is heel goed getraind."
Hoek reist vandaag naar Veenendaal af voor de
uitwedstrijd tegen Dovo. De tegenstander zit
in zwaar weer en strijdt tegen degradatie. „Het
zal heus niet gemakkelijk worden", weet Verde
gem, „maar in de laatste fase van de competitie
is er niet één wedstrijd makkelijk. We moeten
van onze eigen kracht uitgaan. We hebben met
de technische staf naar oorzaken gezocht, maar
het is moeilijk om aan te geven waarom het nu
ineens stroever draait bij ons. We scoren niet
zo gemakkelijk meer ja. Belangrijk is in elk ge
val om rustig te blijven en dan zal de omme
keer er komen. Daar ben ik van overtuigd."
De cijfers uit het verleden bieden Hoek niet al
te veel houvast. De Zeeuws-Vlaamse hoofdklas
ser won nog nimmer op sportpark Panhuis.
„Statistieken zijn er om verbroken te worden",
meent Verdegem. Eerder dit seizoen zegevier
de Hoek op eigen veld wel over Dovo. Het
werd 2-1. De zege kwam niet zonder slag of
stoot tot stand. Pas in de laatste minuut velde
Hoessein Bouzambou het vonnis over Dovo.
Bij Hoek ontbreken vandaag Regilio Pinas (ge
blesseerd) en lurgen Landuyt (geschorst).
