meningen 15
Lezersbrieven soms even in de wacht
Lammetjes
luiden het
voorjaar in
Waar is Marietje Minderhoud?
Even Edith
Cor de Jonge
30 APgIL
Postvak In
PAAR NA
zaterdag 27 maart 2010
RAMAKERS
De lezersredacteur is bereikbaar per
post op het adres van de
Centrale Redactie van de PZC,
ParkVeldzigt35,
Postbus 91
4330 AB Middelburg.
Telefoon: 0118-434005
E-mail: Lezersredacteur@pzc.nl
Het forum waarop lezers zich kunnen
uiten over actuele zaken is bereikbaar
via internet; www.pzc.nl
In de media doken deze week
overal verhalen, foto's en re
portages op over het voorjaar.
Wandelaars bewegen zich op
het strand tussen kinderen door
die met zand spelen; in de mode-
bijlage wordt de badmode onder
de loep genomen en op de autopa
gina staat de cabrio in de schijn
werpers.
Het blijft een leuk gezicht om een
foto van 'bokkende' koeien te
zien, die de lentekolder in hun
kop hebben, nadat ze eindelijk
weer gras voelen. Maar ook bij de
aankondiging van de Open Hui-
zen-route werd de lente erbij ge
haald. De makelaar verklaarde dat
de lente een goed jaargetijde is om
woningen voor de verkoop open
te stellen. Het zijn berichten waar
je goeie zin van krijgt. Met uitzon
dering van een rubriek over een
Vlissingse wijkagente, die somber
de dat met de lente het 'hangsei-
zoen' aanbreekt. Maar in het alge
meen wordt iedereen toch blij van
de overgang van winter naar lente.
Voor mij begon de lente veel eer
der. Begin februari al, toen het nog
guur was. Ik kreeg een telefoontje
van een kennis, die zei dat er twee
lammetjes waren geboren in een
afgelegen wei. De ooi had gelam
merd, maar de forse ram liet niet
toe dat de lammetjes bij moeder
gingen drinken. Het was een hels
kabaal van mekkerende beesten.
De ooi kon haar melk niet kwijt,
de kleintjes kregen geen melk en
de ram stond er gevaarlijk en nors
kijkend tussenin.
De kennis had het tafereel een tijd
je bekeken, maar kon de ram niet
pakken en apart zetten. Boven-
dien drong de tijd, hij moest nog
werken. En toen belde hij mij op,
of ik de eigenaar van de schapen
wilde halen. Die was thuis. Het
was een aandoenlijk gezicht om
de twee lammetjes bibberend en
dicht tegen elkaar in de openlucht
te zien liggen. Ik had er geen ver
trouwen in dat de twee het zou
den halen. Een week later liep ik
er weer voorbij en zag zwaaiende,
j vrolijke staartjes en een gelukkige
ooi. Dat was mijn vroege voorjaar.
I
Onderstaande e-mail is
nog niet geplaatst in
de PZC, noch heb ik
van u vernomen dat u
het stukje niet wilt plaatsen. Graag
reactie!" Deze mail ontving ik afge
lopen week en de reactie heeft de
ze Middelburgse abonnee inmid
dels ontvangen. Zijn briefis een
dag later gepubliceerd.
Af en toe wordt deze vraag door
brievenschrijvers gesteld. Terecht,
want van hen mag verwacht wor
den dat ze een vinger aan de pols
houden dat hun boodschap over
komt. Het is echter een misvatting
dat alle brieven direct de volgende
dag in de PZC verschijnen.
Dagelijks wordt gekeken welke
ruimte beschikbaar is voor de brie
venrubriek en wat het aanbod is
van reacties én het regionale
nieuws. Die zijn beide zeer wisse
lend. Soms past het aantal brieven
precies in de beschikbare ruimte,
maar vaak staan brieven 'enkele da
gen in de wacht'.
Met een obligaat berichtje dat we
de brief hebben ontvangen, willen
we niemand lastigvallen.
Net als de brievenschrijvers willen
ook de PZC-verslaggevers hun arti
kel snel geplaatst zien. In een over
leg tussen de chef nieuwsdienst en
de verslaggever wordt haast 'onder
handeld' over de ruimte. Het be
lang van snelle publicatie wordt ge
wogen en de verslaggever pleit er
voor om zijn verhaal in de krant te
krijgen. De chef moet de verslagge
ver af en toe teleurstellen. Grof
weg wordt dezelfde werkwijze ge
volgd voor de brievenrubriek. De
ze week mailde Annemary Mol uit
Nisse naar de krant. Zij schreef dat
ze een ontvangstbericht van de
krant had verwacht toen ze een le-
zersbrief stuurde.
In de zaterdagkrant van 6 maart
stond een artikel met de kop
'Dorpsraad Nisse wil de JOP (een
container waar jongeren elkaar
ontmoeten, red.) zo snel mogelijk
weg hebben'. Annemary Mol rea
geerde op dat artikel door enkele
pijlen af te vuren op vooral wet
houder Marga Vermue van de ge
meente Borsele. Zij schreef dat het
een enge en lelijke JOP-container
is, 'die verdekt opgesteld staat': 'Er
kan zomaar HOP! iemand vanach
ter de JOP tevoorschijn springen
en dat is erg bedreigend voor een
kind.' Haar brief kwam op 9 maart
bij de redactie binnen. Dat was in
een week met veel regionaal
nieuws en een opiniestuk voor de
rubriek Te Gast. De ruimte voor
de brievenrubriek stond onder
druk. Vijf dagen later werd haar
brief geplaatst. In de tussentijd wa
ren er twee follow-ups over de
JOP-container verschenen. Zij
vond dat het nu leek alsof ze op
het laatste stuk reageerde en de
JOP-jeugd 'afschilderde als een stel
potentiële aanranders'. „Het ging
mij er alleen maar om, om te wij
zen op het zoveelste gebrek aan
communicatie tussen de dorps
raad van Nisse en Marga Vermue."
Ze schrijft dat ze niet direct gerea
geerd heeft op het uitblijven van
haar brief, omdat zij geen abonne
ment heeft op de krant en die pas
een aantal dagen later leest. En ze
was ervan uitgegaan dat de brief
niet was aangekomen.
Wie weet wie er op
deze foto staan en
wie deze foto toebe
hoort? De redactie
kreeg onlangs van Tiny van Ber-
gen-Weel uit Krommenie deze fo
to toegestuurd. Mevrouw Van Ber
gen schrijft dat ze jaren geleden ge
correspondeerd heeft met een
meisje uit Zeeland. „Het is echt
lang geleden. Ik denk zo rond
1940,1941." Het 'Zeeuwse meisje'
stuurde deze foto mee bij een van
haar brieven. „Ik heb het altijd een
heel leuke foto gevonden." Me
vrouw Van Bergen wil nu de foto
teruggeven aan de eigenares. „Ik
zou het heel erg fijn vinden als dat
lukt."
Tiny van Bergen weet dat haar cor
respondentievriendin Marietje
Minderhoud heet en waarschijn
lijk uit Zierikzee komt. „Maar dat
weet ik niet eens zeker." Informa
tie hierover kan doorgegeven wor
den aan: lezersredacteur@pzc.nl
Mevrouw Van Bergen wil deze foto teruggeven aan Marietje Minderhoud,
met wie zij jaren geleden correspondeerde. Zij is haar uit het oog verloren.
