heeft me diep geraakt'
7 spectrum
Zaterdag 27 maart 2010
Lonink spreekt de vaststelling van de recht
bank dat de gemeente Checkpoint de in
druk heeft gegeven dat ze rustig konden
doorgroeien, nadrukkelijk tegen. „Die con
clusie is puur gevoed door de verdediging
van de coffeeshop. Vanaf 2005 heb ik ge
poogd het drugstoerisme terug te dringen
en de exploitant erop gewezen dat hij zich
op de lokale markt diende te richten. Niet
lang daarna hebben we het gespecialiseer
de bureau Intraval gevraagd onderzoek te
doen naar de mogelijkheden het drugstoe
risme terug te dringen. Met dit soort feiten
materiaal had ik mezelf graag verdedigd
voor de rechtbank. Wij waren geen partij
in deze zaak, maar in de hele procedure
leek het wel alsof het de gemeente was die
in de beklaagdenbank zat. Hadden wij een
ruime toelichting op het gevolgde beleid
kunnen geven, dan had de rechtbank mo
gelijk genuanceerder over onze rol geoor
deeld."
Driftig bladert hij in het dikke dossier.
Pakt er notulen van het periodiek overleg
van de 'driehoek' (burgemeester, officier
van justitie en politiechef) bij en stelt vast:
„Kijk, als de rechtbank volledig was ge
weest in het aanhalen van citaten uit de
driehoek, dan had je ook gezien dat ik op
een gegeven moment heb gevraagd of we
niet naar een nulbeleid moesten. Daarop
lieten politie en het Openbaar Ministerie
een duidelijk 'nee' horen, omdat de ver
wachting was dat de overlast zich dan
weer op andere manieren zou manifeste
ren. Toen is de optie van verplaatsing van
Checkpoint naar het buitengebied aan de
orde gekomen."
Ook dat plan werd door politie en
OM niet erg enthousiast ontvan
gen. Het was inderdaad een mo
gelijkheid, maar dan niet direct aan de
grens. Dat zou door buurman België im
mers kunnen worden uitgelegd als een ex
portbevorderende maatregel. Ook Meddie
Willemsen van Checkpoint had z'n beden
kingen, maar dat vooral uit een oogpunt
van veiligheid. Uiteindelijk kon het ver
huisplan de prullenbak in; de definitieve
sluiting van Checkpoint en de duimschroe
ven die Miami werden aangedraaid, ble
ken toereikend. De overlast nam ziender
ogen af en is nu, zegt Lonink met enige
trots, minimaal. Immers, aan de voordeur
van Miami melden zich nu dagelijks nau
welijks nog 500 klanten. Die komen niet
binnen zonder een vingerafdruk en mo
gen niet meer dan drie gram wiet kopen.
Een voorbeeld voor de mogelijke aanpak
in andere grensgemeenten.
Hij vindt het beeld dat nu, mede door het
vonnis, landelijk is ontstaan over 'de groot
ste wietsupermarkt van Europa' en de faci-
literende rol die de gemeente Terneuzen
daarin speelde dan ook volkomen mis
plaatst. Een 'mistig beeld, neergezet door
de advocaten van de verdediging en over
genomen door de rechtbank'. „Wij heb
ben juist altijd voorop gelopen in de strijd
tegen de dubbele bodem in het drugsbe
leid en het zo veel mogelijk beteugelen
van de overlast. Ik durf hier keihard vol te
houden dat er tot nu toe niet één gemeen
te is geweest, die ons in deze materie is
voorgegaan. Nee, ze volgen juist ons voor
beeld."
Hij roept de landelijke politiek, mede naar
aanleiding van het vonnis, op het drugsbe
leid nu snel op de agenda te zetten en mee
te nemen in de verkiezingsstrijd.
Lonink en de gemeentelijke juristen rich
ten zich nu helemaal op de bestuursrech
ter. Op 26 mei behandelt die het beroep
van Checkpoint tegen de sluitingsmaatre
gel, die Lonink nam na de eerste inval in
2007 (een half jaar sluiting), in mei 2008,
na de tweede inval, gevolgd door het in
trekken van de gedoogvergunning. Dan
krijgt de gemeente immers wel de gelegen
heid z'n verhaal te doen. „Ik ben blij dat er
nu een einde is gekomen aan de strafrech
telijke procedure, dat duidelijk is wat wel
en niet geoorloofd is. Het zal toch wel dui
delijk zijn dat, als de gemeente tot sluiting
over gaat, je toch bepaald niet kunt zeggen
dat wij de coffeeshop omarmen. De hele
problematiek is de afgelopen jaren een be
proeving geweest, niet alleen voor mij,
maar voor alle burgemeesters van grensge
meenten."
Een beproeving. Heeft hij aan zichzelf ge
twijfeld? Aan zijn aanpak, zijn optreden?
Voelt hij zich beschadigd?
T k heb nooit getwijfeld of het idee ge-
I had dat ik in deze kwestie zwak in
A mijn schoenen stond. Ik was me er
wel steeds van bewust dat ik vooraan
stond. Er is heel erg op de man gespeeld,
veel meer dan dat het over de inhoud van
de zaak ging. Ik realiseer me dat een burge
meester veel wind vangt. Maar dat ook
mijn integriteit ter discussie is gesteld,
heeft me diep geraakt. Voor ons als ge
meente is dit vooral een strijd geweest te
gen de overlast en illegaliteit. Zelfs een
strijd tegen Den Haag: Pas het beleid aan!
Die strijd ben ik steevast aangegaan, in alle
openheid. De integriteit van een bestuur
der staat pas werkelijk op het spel, zodra je
je op een hellend vlak begeeft. Ik vind dat
daarvan absoluut geen sprake was. Laat
het duidelijk zijn, alle besluiten zijn geno
men met instemming van de gemeente
raad en het OM. Daar kan dan achteraf kri
tiek op zijn, maar dat zijn dan de lessen
waarvan je kunt leren."
