5 spectrum
De moerbeiboom staat er nog!
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
het ganse land
Marjan
Berk
Zaterdag 27 maart 2010
rerrassingen; ik ben er dol op! Zo'n tien
jaar geleden schreef ik samen met Gees
Bartels 'Literaire wandelingen in Over
ijssel', een verzameling verhalen over
de Kop van Overijssel, waar ik al sinds 1968 een
huis in Kalenberg bezit en sinds 1993 ben geves
tigd. Dat dorp was jaren geleden de woonplaats
van een van onze grote en veelvuldig gelezen
dichters Jacques Bloem en ik mag nog steeds
graag naar het kerkhof in Paaslo fietsen, waar hij
onder een grote witmarmeren steen rust, naast
zijn voormalige echtgenote Clara Eggink. Ooit
een met tussenpozen beleden verbintenis, die
Clara aan het eind van Bloems leven er toch toe
bracht hem tot zijn laatste snik te vergezellen!
Ik ken die Kop van Overijssel dus door en door.
Dacht ik. Maar steeds zijn daar weer verrassin
gen. Ik had jaren geleden op een schitterende
warme dag eind juli in het slaperige voormalige
Zuiderzeestadje Vollenhove een ontdekking ge
daan, die ik mijn 'literair moment' noem. In de
besloten tuinen van Marxveld, onderdeel van
een oude kloosterhof, staat een zeer oude moer
beiboom. Een bordje ernaast vermeldt: Moerbei
(morus-nigra), plantjaar 1750 -1800. Op het ogen
blik dat ik de boom ontdekte waren de vruchten
rijp, de grond onder de boom was bedekt met ge
vallen fruit. Ik voelde mij een stout kind in een
sprookje. Nadat ik mijn gulzigheid had bevre
digd maakte ik dat ik weg kwam!
Nu werd ik verwacht op Landgoed Oldruiten-
borgh, het oud-gemeentehuis van Vollenhove.
Hier zwaait sinds een paar jaar Chienus Schok
ker de scepter in dit aan het eind van de vijftien
de eeuw gebouwde kasteel, waar in 1809 de eer-*
ste Nederlandse koning Lodewijk Napoleon lo
geerde! Schokker is theoloog, zeg maar domi
nee, die tien jaar dat ambt uitoefende, waarna
hij zich bekeerde tot de hotellerie, en via Huis
Nieuw Rande in Diepenveen in deze magnifiek
gerestaureerde Overijsselse havezathe terecht
kwam. En toen ik aan de zuidkant van het huis
plotseling de oude moerbeiboom zag staan,
werd ik diep gelukkig! Hoewel Schokker weinig
enthousiasme toont voor de overvloedige oogst:
„Die moerbeien maken een enorme smerige
troep als ze op de grond vallen!" Roep mij Chie
nus, en ik kom ze rapen!
Het landgoed kent, behalve het hoofdgebouw,
ook een Oranjerie, een Koetshuis en het Bent
huis, van oorsprong ook een havezathe. En je
kunt hier op bed-and-breakfast voorwaarden lo
geren! Op deze eerste lentezondag was het de lo
catie van waaruit de derde wandeling, die het li
teraire beeld van Overijssel moest illustreren,
werd gehouden. Na de tocht werden de deelne
mers verwelkomd met krentenmik en koffie en
mocht ik ze bezighouden met mijn Overijsselse
avonturen. Hoewel mijn oude bloedvaten voor
een kwart zijn gevuld met woest Zeeuws bloed,
loopt er toch ook een flinke scheut 'Overiessels'
zuurstofrijk rood vocht doorheen. En daar de ge
schiedenis van Vollenhove qua sensatie en span
ning niet onderdoet voor die van de Zeeuwse
steden, loopt dat bloed ook prettig harmonisch
door elkaar. Ach... het is misschien wel gewoon
schrijversbloed, dat zich bij iedere aangename
ontdekking in ons land gretig vereenzelvigt met
het onderwerp.
