Kennelijk heb ik
een engelbewaarder
spectrum 2
Zaterdag 27 maart 2010
Met Uwe Kröger in Elisabeth.
Maike Boerdam
Geboren op 19 juli 1976 in Knokke.
Opgegroeid in Sluis.
Opleiding gevolgd in Brussel, Los An
geles en Gent.
Musicals: Assepoester (1999), Pinokkio
(2000), The Hired Man (2001), Ben
(2001), Elisabeth (2002-2003, 2005),
The Sound of Music (2003-2004), Best
of Musical Gala Tour (Duitsland/ Oos
tenrijk, 2x), Musicals in Ahoy (2006),
Rembrandt (2007), Into The Woods
(2007, 2008), Sunset Boulevard
(2008-2009), Evita (2008), Mary Pop-
pins (2010). In 2009 was ze ook te
zien in De geheime tuin, een productie
van M-Lab.
Televisie: Big en Betsy (2000), De wet
van Milo (2005), Vleugels (2006).
Prijzen: Pall Mali Export Prijs (2002).
Twee keer genomineerd voor Johnny
Kraaykamp Musical Awards.
Maike Boerdam trouwde in 2006 met
de Duitse muzikant Michael Strobel.
Ze hebben een zoontje: Luca (2).
Maike Boerdam, afkomstig uit
Sluis, is al jaren een
internationale musicalster.
Tegen- woordig is ze steeds
vaker in eigen land te zien, zoals
vanaf vandaag in Mary Poppins.
Haar eerste solo-album is net
verschenen.
door Rolf Bosboom
Het Fortis Circustheater in
Scheveningen laaft zich aan
de nog milde maartzon. Het
theater, bakermat van al zo
vele joop van den Ende-
musicalhits, oogt verlaten. Binnen heerst
echter de hectiek van een aanstaande pre
mière. De laatste hand wordt gelegd aan
wat een nieuwe kaskraker belooft: te wor
den: Mary Poppins. Maike Boerdam, die de
rol van Winifred Banks voor haar reke-
ning neemt, blaast halverwege de dag even
uit in haar kleedkamer, die ze deelt met
Marjolijn Touw (Juf Andrew).
Ze was een jaar of zestien toen ze zich rea
liseerde dat de musical haar wereld was.
„Ik zag Evita in Antwerpen en zei toen te
gen mijn oom, die naast me zat: dit wil ik
gaan doen. Ik wilde op de bühne staan,
daar al-mijn passie in steken. Ik besefte
toen ook pas dat het echt een baan is, iets
waarmee je je geld kunt verdienen. Tot
dan was het zo een ver-van-mijn-show."
Ze maakte haar ambities meer dan waar,
wat ze eens te meer besefte toen ze een
jaar geleden zeifin Antwerpen in de huid
van Evita mocht kruipen.
Maike Boerdam groeide op in Sluis, waar
ze regelmatig naar terugkeert en af en toe
zelfs meewerkt aan plaatselijke culturele
evenementen. „Je mag nooit verloochenen
waar je vandaan komt", zegt ze. „Het is
goed om daarop terug te kijken, want het
heeft je gemaakt wie je bent, uiteindelijk.
Ik vind het fijn dat de mensen in Zeeland
hard werken en nuchter zijn. Dat spreekt
me aan."
Dat ze nu een ster is, is geen status die ze
van jongs af bewust heeft nagestreefd. „Ik
heb nooit echt gepland, maar gewoon de
dingen aangenomen die op mijn pad kwa
men. Als je keihard werkt, kom je uiteinde
lijk altijd wel verder. Maar je moet ook
voor een deel geluk hebben. Kennelijk heb
ik een engelbewaarder gehad."
Die combinatie van een overdosis talent
en wat geluk bracht de inmiddels 33-jarige
zangeres al snel heel ver. Ze was pas 23 en
studeerde nog in Gent, toen ze de hoofd
rol in de musical Assepoester in Antwerpen
kreeg aangeboden. In de elf jaar die sinds
dien zijn verstreken, bouwde ze een impo
sante staat van dienst op in Europa, inclu
sief de titelrol in Elisabeth in Duitsland (zo
wel in 2002-2003 als in 2005) en in 2008
Evita in Antwerpen.
Dat ze zo internationaal aan de weg tim
merde - haar eerste grote prijs was de Pall
Mali Export Prijs - noemt Boerdam vooral
'een toevallige samenloop van omstandig
heden'. „Het is zo gelopen. Ik heb mijn op
leiding gedaan in Brussel, omdat er toen in
Nederland nog niet zoiets was." Na Asse
poester belandde ze van de ene rol in de an
dere, steeds over de grens. „Rembrandt is
eigenlijk de eerste Nederlandse productie
die ik heb gedaan. Toen - ik was 29 - be
gon ik pas in mijn eigen land echt te spe
len."
Hoe internationaal ze ook is georiënteerd,
ze hoeft niet per se naar Engeland of Ame
rika. „Ik heb niet de ambitie dat ik abso
luut op Broadway of West End wil staan,
want wat wij hier in Nederland doen is
van hetzelfde niveau of misschien zelfs be
ter. Ik wil vooral de rollen spelen die inte
ressant zijn en het maakt me niet zoveel
uit waar dat dan is."
Zonder aarzelen noemt Maike Boer
dam Elisabeth haar mooiste rol tot
nu toe. „Ik was pas 25 toen ik die
mocht spelen. Dat was zo ontzettend
vroeg. Ik was net een jaar afgestudeerd.
Het heeft voor mij zo veel teweeggebracht.
Die rol zou ik dan ook heel graag nóg een
keer willen doen. Maar ik was ook heel blij
met Evita. Die stond hoog op mijn verlang
lijstje."
Dat lijstje is overigens inmiddels aardig ge
slonken. „Ik hoop dat ooit nog The Wild
Party op de grote bühne komt. En als
Wicked in Nederland wordt gedaan, dan
zou ik daar ook wel graag in willen. Maar
er is niet meer zoiets als een Elisabeth of
een Evita waarvan ik tijdens de opleiding
al wist: die wil ik ooit een keer spelen. Dat
