81 familie H Oud, maar Homoseksualiteiteen afwijking DENK maandag 8 maart 2010 mxmmmBmm door René Diekstra omoseksualiteit is een afwijking, statistisch gezien. Op dezelfde ma nier als waarop bijvoor beeld linkshandigheid een afwij king is. In beide gevallen gaat het om in belangrijke mate biolo gisch bepaalde, relatief uitzonder lijke kenmerken. Die komen voor al tot uiting in voorkeuren. De linkshandige heeft een voorkeur voor schrijven of wijzen met de linkerhand. Die voorkeur werd lange tijd niet geaccepteerd. Zo heeft in het onderwijs de opvat ting geheerst dat ieder kind met de rechterhand diende te schrij ven. De linkshandige voorkeur van sommige kinderen werd daar om onderdrukt, niet zelden met geweld. Het is de bron van veel kinderleed en onnodig slechte schoolprestaties geweest. Inmid dels zijn we wijzer geworden en wordt een linkshandige voorkeur niet meer afgestraft. Ze is alge meen geaccepteerd. Maar waarom werd indertijd linkshandigheid met emotioneel en fysiek geweld bestreden? De verklaring daar voor is niet simpelweg dat het een afwijking van de norm was. Er speelde nog iets anders een rol, te weten bijgeloof. Links is eeu wenlang, niet alleen in het chris tendom maar ook in andere cultu ren gezien als de kant van het kwaad, als de duivelse, de siniste re kant ('sinisteris' in het Latijn, en 'sinistrain' in modern Itali aans, het woord voor 'links' en in het Frans is 'sinistre' het woord voor 'onheil', 'ramp', 'ongeluk'). In allerlei voorstellingen werd de duivel als linksschrijvend afge beeld. Wat links werd geschreven, werd daarom niet zelden als on heilspellend beschouwd. Kortom, het onderdrukken van linkshan digheid was in de grond van de zaak een symptoom van angst. Vandaag de dag zal geen welden kend mens het meer in zijn hoofd halen linksschrijvende kinderen als beangstigende of onheilspel lende wezens te zien. Maar met die andere afwijking, homoseksualiteit, is het nog lang niet zover. Er zijn nog heel veel mensen, ook in ons land, die, meer of minder bewust, ho moseksualiteit als gevaar lijk, bedreigend en immo reel ervaren. Als een kwaad dat zoveel mogelijk uit hun midden ge weerd moet worden. Er zijn zelfs politieke partijen, ook in ons land, die vinden dat de overheid een taak heeft in het bestrijden of voorkomen van homoseksuali teit. Anderen, degenen met een heteroseksuele voorkeur, kunnen erdoor aangestoken worden. Daar door kan zich een soort van mo reel verval in de samenleving vol trekken. Kortom, net als linkshan digheid indertijd, wordt homosek sualiteit in deze tijd door velen nog altijd als iets 'des duivels' ge zien. Degenen die deze 'duivelse' voorkeur in zichzelf ervaren, heb ben daarom maar één belangrijke opdracht: er tegen vechten, de nei ging onderdrukken. Zolang ze dat doen, zolang ze hun voorkeur niet uitleven, zijn ze aanvaardbaar en worden ze getolereerd. Onder drukken ze hun voorkeur niet, ge ven ze toe aan de duivelse influis teringen, dan moeten ze zoveel mogelijk geweerd, geïsoleerd wor den. De afkeer van, de agressie te gen homoseksualiteit is daarmee, net als die tegen linkshandigheid indertijd, vooral een kwestie van bijgeloof. Het is zonder meer schokkend te constateren dat zulk bijgeloof wereldgodsdiensten als het christendom en de islam nog altijd in zijn greep heeft. Dat pries ters, niet op grond van geloof maar op grond van bijgeloof, ho moseksuelen die voor hun voor keur uitkomen, sacramenten wei geren. Zoals bij de onderdrukking van linkshandigheid speelt ook bij de onderdrukking van homo seksualiteit angst de hoofdrol. Re ligies die bang zijn voor de spelin gen, de afwijkingen, die de na tuur noodzakelijkerwijze kent en die bij het leven horen, kunnen maar op een manier worden gety peerd: als psychologisch onvol wassen. En minstens zo erg: als psychologisch beschadigend. Zo lang seksuele voorkeuren worden geleefd op manieren die geba seerd zijn op volwassen, vrijwilli ge, wederzijdse instemming van partners, komt niemand, ook geen religie, het recht toe daar over het oordeel goed of kwaad uit te spreken. Laat staan tot onderdrukking over te gaan. Wie dat toch doet, is vooral een bijgelovige angsthaas. door Anne Salomons IT e partner komt te overlijden, I je kinderen wonen ver weg I en je vriendenkring dunt lang- I zaam maar zeker uit. Ouder- dom komt niet alleen met ge breken, je wordt er ook steeds een zamer van. Eenzaamheid onder ouderen is een serieus probleem. Het langlo pende onderzoek Longitudinal Ageing Study Amsterdam (LASA) toont aan dat zo'n 20 procent van de ouderen van 65 tot 75 jaar 'ma tig' eenzaam is. Daarnaast is nog eens ongeveer 10 procent sterk een zaam. Onder de 75-plussers loopt dat nog eens flink op naarmate ze ouder worden. Dit komt onder meer omdat familiecontacten met broers, zussen, nichten en neven wegvallen en omdat er nog zelden vrienden op bezoek komen. Met het ouder worden vallen steeds meer leeftijdsgenoten weg. Nu steeds meer ouderen alleen wo nen, minder kinderen hebben en er ook steeds meer oudere, alleen staande mannen bijkomen, neemt dit probleem slechts toe. Wat is eenzaamheid eigenlijk? Pro fessor dr. Jenny Gierveld, emeritus hoogleraar Faculteit Sociale Weten schappen van de Vrije Universi teit, deed jarenlang onderzoek naar eenzaamheid bij ouderen. Zij benadrukt dat eenzaamheid sub jectief is. Als je weinig vrienden hebt, wil dat nog niet zeggen dat je automatisch eenzaam bent. Gier veld: „Iemand is eenzaam als hij minder contacten heeft dan hij zou wensen. Dat geldt ook wan neer iemand de kwaliteit van zijn contacten onvoldoende vindt." Het gaat dus om het verschil tus sen wens en werkelijkheid. Je kunt nog zoveel leuke kennissen heb ben of honderden Hyves-vrien- den, toch kun je je behoorlijk een zaam voelen. De belangrijkste fac- Alleen achter een raam met als enige gezelschap een treurige geranium. Dit cli chébeeld van ouderen die hun laatste jaren in een zaamheid doorbrengen, is helaas maar al te waar. Pro fessor dr. Jenny Gierveld, emeritus hoogleraar Facul teit Sociale Wetenschappen aan de Vrije Universiteit, ha mert op het instandhouden van een breed sociaal net werk. „Zoek eens een vroe gere vriend op." toren die een rol spelen, zijn vol gens Gierveld een slechter worden de gezondheid en het wegvallen van een partner, iemand met wie je een intieme relatie deelt. „Je hebt allemaal tenminste twee of drie goede contacten nodig, men sen waar je lief en leed mee deelt." Maar dat is volgens Gierveld lang niet het enige. „Om eenzaamheid te voorkomen, is het belangrijk dat je je sociale netwerk niet verwaar loost. Laat contacten niet wegglip pen." Dat geldt ook voor oudere mensen. „Eenzaamheid gaat over sociale contacten. Daarom is het van groot belang dat je een breed en vooral gevarieerd sociaal net werk hebt, anders heb je meer kans te vereenzamen." Niet alleen familiebezoek is belang rijk, ook contact met vrienden, oud-collega's, kennissen en de mensen met wie je een kopje kof fie gaat drinken. Met verschillende typen contacten kun je veel uiteen lopende dingen delen. Met een zus deel je een levenslange geschie denis. Dat is een heel andere rela tie dan iemand met wie je gaat schilderen, maar beiden zijn be langrijk. Ook de vrienden van Bang voor de duivel. foto ANP Zen-medidatie zorgt voor een dikkere hersenschors Mensen die regelmatig Zen-medi tatie beoefenen hebben een dikke re hersenschors, met name in de hersengebieden die betrokken zijn bij het ervaren van pijn. Hoe dikker de schors, des te hoger is de pijndrempel. Dit concludeert J. Grand in het vakblad Emotion op grond van onderzoek bij 17 Zen-meditatoren en 18 mensen die nooit hadden gemediteerd. http://snipurl.com/ukrea Praattherapie helpt bij langdurige lagerugpijn Mensen die lang last hebben van lagerugpijn kunnen baat hebben bij cognitieve gedragstherapie ('praattherapie'). Hierbij krijgt de patiënt inzicht in de (negatieve) manier waarop hij tegen de rug pijn aankijkt en hoe hij ermee om gaat. Dat schrijft S. Lamb in het medisch tijdschrift The Lancet op grond van een vergelijkend onder zoek onder 600 patiënten. http://snipurl.com/ukt6v Inzicht in depressie met telefonische hulplijn Lusteloos, moe, negatieve gevoe lens? Wie wil weten of dit teke nen zijn van een depressie kan te recht bij de nationale Depressie test (0900-3377 377, 80 cent per mi nuut). In vier minuten krijgen bel lers anoniem inzicht of hun klach ten passen bij een depressie. De test wordt gevolgd door een ad vies, gebaseerd op de bestaande richtlijnen voor medici. http://snipurl.com/uktu6

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2010 | | pagina 8