kregen een
3 spectrum
Zaterdag 6 maart 2010
Koning Willem II (gespeeld door Dragan Bakema in de
leeftijd van 20-45 jaar) en Anna Paulowna (gespeeld
door Nanette Drazic in de leeftijd van 21-45 jaar).
Koning Willem II (gespeeld door Jeroen Willems in de leeftijd vanaf 45 jaar).
Regisseur Erik de Bruyn
leverde Beukenkamp een vrij anekdotisch script,
geïnspireerd op het boek Voor de troon wordt men
niet ongestraft geboren van onderzoeksjournalisten
Dorine Hermans en Daniela Hooghiemstra. De
Bruyn deed breder research, op zoek naar een ro
mantische lijn verweven in een familie-epos. „Wat
ik stiekem wilde, was een hart in die mensen breng
en, zodat het levendige, warme personages zouden
worden, geen zwart/wit figuren."
Zijn bevindingen sterkten hem in zijn aanvankelijke
insteek. „Feit was dat ze aan het Nederlandse hof tot
1840 Frans spraken. Dat zou de helft van de serie
zijn. Nou dat wilde de Avro als betalende omroep
vast niet. En ook als we al die kinderen van de drie
koningen in beeld hadden moeten brengen en daar
verhalen aan hadden moeten koppelen, was het één
grote warboel geworden. Met zes afleveringen moet
je indikken en keuzes maken. Nou, als ik die lijn
doortrek, kan ik er dus ook voor kiezen de acteurs ge
woon te laten spreken zoals wij nu doen." De Bruyn
was dus helder in zijn shooting-script, ofwel de
blauwdruk voor de serie: Het moest in de eerste
plaats een meeslepend familie-epos vol romantiek
worden.
Bovendien wilde hij er 'gepaste trots over onze eigen
geschiedenis' in verweven zien, met af en toe heroïs
che momenten en grandeur. Hij is blij met de vrij
heid en het vertrouwen die de producenten hem
hebben gegeven.
Zo had hij als regisseur ook de beslissende stem in
de casting. „Ik heb daar zeer levendige gesprekken
over gehad met Simone van den Ende, hoofd drama
van de Avro. Veel andere mensen gaan zich daar ook
mee bemoeien. Iedereen gaat plaatjes kijken, maar ik
wilde me niet vastpinnen op de realiteit. Ik cast van
uit een biografie, de acteurs moeten daar als het wa
re invallen. Dragan Bakema bijvoorbeeld had als de
jonge Willem II dat vurige, dat onverwachte. Dat
kunnen draaien in één seconde. Bij Willem III zag ik
zo'n grote man voor me die per ongeluk te veel wijn
drinkt, die vrouwen per ongeluk op hun kont slaat
en daar ook zelf om moet lachen. Zo'n personage uit
de serie Californication. Je vindt hem verschrikkelijk
irritant, maar je moet toch ook een beetje om hem
lachen. Ik moest direct denken aan Marcel Musters."
Welke van de drie Willems komt het dicht
ste bij Erik de Bruyn zelf? „Ja... dat is een
moeilijke. Het gekke was dat ik eigenlijk
in al die koningen wel iets van kleine autobiografi
sche elementjes kwijt kon. Ik vind het ook jammer
dat er in de aankondiging van deze serie alweer zo
pamfletterig geschreeuwd wordt over deze konin
gen. Ik heb geprobeerd er rijkere personages van te
maken. Er wordt gezegd: Willem I was een 'despoti
sche cententeller'Willem II hield van vrouwen én
van mannen en Willem III was seksverslaafd. Ze had
den ook andere kanten. Willem II bijvoorbeeld hield
van kunst, was een estheet, gepassioneerd, maar was
ook getormenteerd. Nou, misschien hebben we alle
maal wel eens last van tegenstellingen in onszelf. Ik
in elk geval wel. Het grappige is: dat dubbele zat ook
al een klein beetje in Leen, de hoofdpersoon in Wil
de Mossels."
Willem II en Willem III worden ieder door twee ac
teurs vertolkt, een jongere en een oudere versie. In
tensief schminkwerk zou te veel uren ten koste van
de toch al zeer krappe draaitijd hebben gevergd.
De Troon is grotendeels opgenomen in Hongarije.
„Het was er bloedheet afgelopen zomer, maar je
hebt er prachtige locaties. Je zit er als het ware in het
Nederlandse niet-herverkavelde akkerland, en aan
de andere kant kijk je naar de heuvels van Silezië of
Polen. Ook zijn er mooie paleizen."
Muziek speelt per definitie een belangrijke rol in het
werk van De Bruyn. Hij wilde er brutaal mee om
gaan. „In die muziek wilde ik per se wel anachronis
men. In aflevering 5 zingt de maitresse van Willem
III dan ook niet een lied van Purcell, zoals Ger voor
schreef, maar Love the one you're with van Stephen
Stills. En als je goed luistert, hoor je in aflevering 2
een bandje spelen als Willem II en Anna Paulowna
in Brussel aankomen. Dat is Nuff Said."
Bijna lyrisch wordt de regisseur als hij vertelt over
de het aandeel van de Engelse componiste Debbie
Wiseman. „Die vrouw heeft echt het beste voor de
ze serie gedaan. Ik wilde een grootse score met een
soort Angelsaksische grandeur, waarbij je als kijker
denkt: 'Oh, daar is het weer De Troon'. Zoals ik zelf
vroeger had bij de Onedin Line. Debbie Wiseman
heeft 120 tracks gecomponeerd voor deze serie en
haar werk tilt het helemaal op. Symfonische muziek,
maar er zitten ook dingen uit de 18e eeuw in ver
pakt, zoals een clavecimbel, maar op een gegeven
moment komt er ook een gitaar in die bijna een
bluesy solootje speelt. En er zit een Keith larrett pia
no in en Philips Glass-achtige sequence partijen.
Echt ontzettend geweldig."
Als jongen hield Erik de Bruyn al van grootscheepse
cinema: Jaws, Tommy, lesus Christ Superstar deden
zijn liefde ontvlammen. De kans die De Troon hem
bood, kon hij niet voorbij laten gaan.
Vanavond, Ned. 2, 20.15 - 21.15 uur.
