'Dit is gewoon mijn ding'
media
rcï
39
Bij SBS reist ze deze
weken voor Hart in
aktie stad en land af
om mensen uit de
problemen te helpen.
Tegelijkertijd
probeert ze op RTL 4,
samen met John
Williams, ruzies te
slechten in Bonje met
de buren. Natasja
Froger legt aan
Monique Brandt uit
waarom ze de
nationale reddende
televisie-engel is.
heimwee tv
j kd media@wegener.nl
024-3650570
Zaterdag 6 maart 2010
M
idden in de
straat staat een
camper gepar
keerd. Een voor
bij wandelend
gezin gluurt
nieuwsgierig naar binnen. De ver
bazing is groot als de voorbijgan
gers daar op het bankje in de cam
per zomaar Natasja Froger zien zit
ten. „Verrek, een BN'er in onze
straat", mompelt de vader en
drukt zijn neus nog maar eens blij
verrast tegen het raampje.
Het rustig wijkje in Hilversum is
'plaats delict' in de dezer dagen te
filmen aflevering van het RTL-pro-
gramma Bonje met de buren. Hierin
bemiddelen Natasja Froger en
John Williams bij soms al jaren sle
pende kwesties. Of het nu gaat om
oud zeer, zoals die al jaren bevoch
ten boom op de tuingrens, of een
kersverse vete over een nieuwe
schutting. Het duo komt langs,
hoort de details aan, bekijkt het
probleem van alle kanten en
draagt oplossingen aan. Natasja
Froger: „Afgelopen week kwam
René thuis met een verhaal over ie
mand die heel wat had meege
maakt. Ik zeg tegen hem: 'Elk ver
haal heeft twee kanten'. Zegt hij:
'Ik kan wel merken dat je met dat
programma bezig bent. Ga je nu
mijn verhalen alleen nog maar vol
ledig neutraal beluisteren?"'
Inderdaad ontpopt Natasja Froger
zich langzaam maar zeker tot de
nationale reddende tv-engel. Nog
tot eind april trekt ze voor RTL
van Leiden naar Brabant en van
Het Gooi tot het noorden voor het
hulpprogramma dat sterk in de
lijn ligt van Hart in aktie, waarmee
ze wekelijks bij concurrent SBS is
te zien. Wat haar betreft blijft ze,
als Hart in aktie doorgaat, als free
lancer voor beide zenders werken.
„Dit is nu eenmaal gewoon mijn
ding", aldus Froger. „Tv waarbij ik
mensen kan helpen, past bij mij.
Ik vind het echt onwijs leuk een
avondje te gast te zijn bij Ik hou
van Holland, maar dat is echt een
malig. Ik wil het verschil maken
met wat ik doe. In een programma
als Bonje met de buren kan ik mijn
ziel en zaligheid kwijt. Hart in ak
tie, hetzelfde verhaal. Per seizoen
krijgen we negenduizend mails en
brieven, bizar. Mensen spreken me
op straat aan voor hulp, ze komen
aan de deur. Ik snap dat wel. Als je
met je rug tegen de muur staat,
grijp je alles aan. Er is echt behoef
te aan dit soort programma's. Ik
ben blij dat ik zo een hand kan uit
steken."
De burenruzie waarvoor ze deze
dag opdraaft, lijkt voor een leek
simpel en vooral overkomelijk.
Buurvrouw Joyce heeft last van de
herrie van twee andere buurvrou
wen. Dat moet toch op te lossen
zijn. „Ik denk dat dit de lastigste
zaak is die we tot nu hebben ge
had", zegt eindredacteur Wilma
Westrus. „Vergis je niet, dit soort
zaken duurt soms al jaren", waar
schuwt Froger vervolgens als erva
ringsdeskundige. „Vorige week, in
Nijmegen, merkte ik ook weer dat
er veel leed naar boven komt als
we eenmaal aan de gang gaan.
Dan denk je de ene dag dat het
goed komt, maar als mensen na
een nachtje malen weer bij je ko
men, ben je nog verder van huis."
Toch zijn al heel wat zaken wél op
gelost, aldus Westrus. De gedreven
heid van Natasja Froger is echt en
dat voelen mensen, zegt de eindre
dacteur. „Daarom werkt dit. We
komen mensen tegen die al jaren
bezig zijn met instanties. Flet ver
trouwen daarin is weg. Vertrou
wen dat er wél is als Natasja en
John voor de deur staan. Het zijn
wel échte mensen die écht naar je
luisteren. John en Natasja hebben
dat allebei. Ze geven je het gevoel
dat ze naast je staan."
De voor het hulpprogramma
broodnodige klik met John, die is
er, zegt Froger. „Hij is net als ik, ie
mand die oprecht in mensen is
geïnteresseerd. Ons geheime wa
pen is dat we het met z'n tweeën
doen en we allebei willen dat onze
missie slaagt, al lukt dat echt niet
altijd. Dat pretenderen we ook
niet. Soms krijgen we zelf haast ru
zie als we elk voor onze eigen men
sen opkomen.
„Ik heb genoeg aanbiedingen voor
andere programma's gehad, maar
als ik daarmee niets kan doen voor
een ander, dan zeg ik nee. En als
ik ergens voor ga, ga ik ook all the
way. Ik heb het thuis te leuk en te
druk en ik heb mijn goede doelen.
En ik ben vooral ook moeder."
De confrontatie tussen klaagster
en medeflatbewoners Renate en
Désirée, deze middag gefilmd in
een belendend buurthuis, belooft
niet echt een snel happy end, on
danks de inspanningen van de ta
feldame en -heer. Uit het gesprek
tussen Joyce, die als diabetes
patiënt soms aan fikse en luidruch
tige stemmingswisselingen lijdt en
haar buurvrouwen, ontstaat een
heel ander verhaal dan dat waar
voor John en Natasja oorspronke
lijk kwamen opdraven. De buur
vrouwen blijken schappelijk en
toegankelijk, het probleem lijkt te
liggen bij de bordkartonnen mu
ren en bij Joyce zelf Als ze er echt
niet uitkomen, of als blijkt dat al
leen die ene bemiddelingspoging
van de tv-makers niet genoeg is,
wordt een mediator aangeboden.
„Wij doen dit echt vanuit ons
hart. Maar als het nodig is, halen
we er deskundigen bij. Dat is wel
zo netjes. We maken niet alleen te
levisie, we werken met mensen!"
U-l Hart in aktie, elke woensdag,
SBS 6,21.30 uur.
Bonje met de buren, elke donder
dag, RTL 4, 20.30 uur.
w Reageren?
redactie.media@wegener.nl
M*A*S*H
In de serie Heimwee TV worden elke week
tv-series uit het verleden belicht die de
geur van nostalgie ademen.
M
foto CPO
*A*S*H is een van
de meest bekroon
de en invloedrijk
ste televisieseries al
ler tijden.
Deze comedy over een mobiel
veldhospitaal Mobile Army Surgi
cal Hospital) is gebaseerd op de ge
lijknamige speelfilm van regisseur
Robert Altman uit 1970 en liep
van 1972 tot en met 1983. Centraal
staan de belevenissan van het per
soneel van de MASH-eenheid
4077 in de Koreaanse oorlog
(1950-1953). Het mobiele zieken
huis is niet meer dan wat armzali
ge barakken, beschermd door een
hoge berg en een mijnenveld en
ligt vlak bij het front. De chirur
gen verrichten er onder erbarmelij
ke omstandigheden hun kunsten.
In de serie is dat vooral de verdien
ste van twee chirurgen: kapitein
Benjamin Franklin Pierce (Alan Al-
da), bijgenaamd Hawkeye, een bril
jante chirurg, vol grappen en grol
len voor wie geen enkele verpleeg
ster veilig is, en zijn maat 'Trap
per' John Mclntyre (na het vierde
seizoen opgevolgd door B.J. HUnni-
cutt). De twee zijn toegewijde art
sen, die tegen hun zin zijn opge
roepen voor militaire dienst. Ze
hebben lak aan militaire discipline
en drijven iedereen in het hospi
taal tot wanhoop en razernij. Bui
ten 'kantooruren' brengen ze hun
tijd door met het zuipen van zelf-
gestookte gin, rokkenjagen en
vooral met het maken van (seksis
tisch) plezier. Gemakkelijk doelwit
is de sullige dokter Frank Burns,
die een hartstochtelijke verhou
ding heeft met hoofdzuster ma
joor Margaret 'Hot Lips' Houlihan
(Loretta Swit). Onvergetelijk zijn
verder korporaal Walter 'Radar'
O'Reilly en de hartveroverende tra
vestiet korporaal Max Klinger, die
zich gedraagt als een krankzinnige,
maar toch niet met een S5-verkla-
ring naar huis wordt gestuurd.
Het bijzondere aan M*A*S*H is
dat de show ook nü gedraaid had
kunnen worden, in een militair
ziekenhuis in bijvoorbeeld Afgha
nistan of Irak. Het zou geheid
weer een knaller zijn, want de gal
genhumor uit de serie doet het in
elke oorlog goed. Door heel de se
rie loopt een ragfijne scheidslijn
tussen komedie en drama, die
door schrijver Larry Gelbart vak
kundig en smaakvol wordt gekoes
terd. M*A*S*H is een regelrechte
aanklacht tegen de waanzin van ie
dere oorlog. Die aanklacht wordt
verpakt in cynische, zwartgallige
woordgrappen en personal jokes,
waarmee de hoofdrolspelers zich
in hun bloederige omgeving staan
de proberen te houden. René Vlems
Natasja Froger (links) en John Williams bemiddelen voor het programma Bonje met de buren bij langlopende buren
ruzies: „Soms krijgen we zelf haast ruzie als we elk voor onze eigen mensen opkomen." foto Nick van Ormondt
