341 sport
ledereen ging bij de gevreesde
75 JAAR
Zijn schoten waren gevreesd, zijn kopstoten fameus. Rob Moens
stond een halve eeuw geleden binnen én buiten de provincie
synoniem voor doelpunten. Vandaag wordt hij 75 jaar.
Zelfs Abe kende Rob Moens
Hans de Meij nieuwe
trainer KV Ondo
De Ridder keert
terug bij WIK'57
Gesink fit genoeg
voor Tirreno-Adriatico
I seizoen wedstrijd
f x
zaterdag 6 maart 2010
„In de jaren zeventig speelde ik mee in een jubileumwed
strijd bij Walcheren. De club had voor die wedstrijd ook
Abe Lenstra gestrikt. Toen hij aankwamliep hij recht op
me af. Ik schudde hem de hand, zei mijn naam en toen zei
hij: Die naam is ook in Heerenveen bekend hoor."
door Rudy Boogert
Een karakteristiek beeld van Rob Moens: hoog boven alles en iedereen uit torenend,
gescoord met mijn hoofd dan met mijn voeten."
,lk denk dat ik meer heb
foto Jacqueline Midavaine
MIDDELBURG
Hans de Meij, nu nog coach van
KV Atlas uit Ritthem, wordt de
nieuwe trainer van korfbalvereni
ging Ondo uit Sint Laurens.
Beide partijen gaan vooralsnog
voor een jaar met elkaar in zee,
maar wel met de intentie om er
een langere periode van te maken.
Ondo speelt in de zaal in de derde
klasse en op het veld in de tweede
klasse.
De huidige trainer, Christian Hoef-
kens, stopt aan het einde van het
seizoen.
KERKWERVE
Zaterdagvierdeklasser WIK'57
heeft Jaap de Ridder vastgelegd als
trainer voor het komend seizoen.
De trainer uit Arnemuiden start in
het seizoen 2010-2011 aan zijn der
de ambtstermijn bij de club uit
Kerkwerve. WIK-voorzitter Steef
van der Wekken noemde De Rid
der een logische keuze. „Een aantal
oudere spelers stopt en wij willen
onze jeugd een kans geven. Jaap is
daarvoor de aangewezen man." De
Ridder is dit seizoen jeugdtrainer
bij 's-Heer Arendskerke.
Najaar 1963. Crisis in
Vlissingen. De plaat
selijke trots lijkt het
voetballen verleerd.
De gevreesde aanvals-
machine van de VCV is defect.
Het dieptepunt is een schandalige
9-0-nederlaag tegen Helmond. De
beul van Vlissingen is de zeven
tienjarige Willy van der Kuijlen
die er zeven inschiet. PSV weet
niet hoe snel het 'Skiete Willy' -
nog altijd topscorer aller tijden in
de eredivisie - moet inlijven.
Vlissingen had tot dat seizoen zijn
eigen Van der Kuijlen. Maar na
drie doelpuntrijke en succesvolle
seizoenen in het rood-wit had
Rob Moens op z'n 28e een punt
achter zijn loopbaan gezet. „Van
wege mijn werk", verzucht hij.
„Voor Rijkswaterstaat zat ik door
het hele land. Soms was ik veer
tien dagen van huis, van Gronin
gen tot Culemborg. Met twee kin
deren thuis was het niet meer te
doen."
Keepers en verdedigers konden op
gelucht ademhalen. De grootgrut
ter in doelpunten sloot zijn winkel
tje. NAC-doelman Stan de Rijk zal
niet getreurd hebben. Moens
schoot hem ooit met bal en al over
de doellijn. En de keeper van Gilze
kreeg letterlijk een handtekening
van Moens. „Het schot was zo
hard dat zijn duim afscheurde. La
ter kwam ik hem nog 's op de
boot tegen." Ondeugend: „Hij was
me niet vergeten."
„Mensen vonden me een luie
spits. Tja, ik liep niet op alles. We
hadden bijvoorbeeld Ko Huser,
echt een werkpaard. Die zwoegde
negentig minuten lang van links
naar rechts. Waar haal je de moed
vandaan. Tegen Middelburg had ik
een keer 85 minuten twee, drie
man op m'n vel. Ik had geen kans
gehad. Maar toen kwam die ene
voorzet, ik zweefde boven alles en
iedereen uit en het was gebeurd.
Dat was specifiek Rob Moens."
„Ik kon best hoog springen. Dat
heb ik van nature. In militaire
dienst sprong ik over 1.75 meter.
Maar op het koppen zelf heb ik
veel getraind. Bij Vlissingen had
den we bijvoorbeeld een kopgalg.
Een hele training moest je dan
springen. Soms moest ik zelfs ge
wichtjes meedragen en zo hoog
mogelijk springen. Maar het werk
te wel. Ik denk dat ik meer heb ge
scoord met mijn hoofd dan met
mijn voeten."
Die doelpunten kan Vlissingen in
het najaar van 1963 goed gebrui
ken. Na drie wedstrijden heeft de
kampioen van 1962 nog geen punt
gepakt. Het gemor aan de Irislaan
zwelt aan. Als een naderde zwerm
bijen zoemt steeds harder de
naam Moens, Moens, Moens. Op
de tribune wordt elke gemiste
kans, elk tegendoelpunt en elke ne
derlaag gekoppeld aan de afwezig
heid van 'Die Lange Zwarte'.
Eén van die trouwe tribuneklan
ten is Wim Kodde. Hij zorgde er
voor dat Rob Moens dik twee jaar
eerder aanmeerde in Vlissingen.
Moens had zijn sporen inmiddels
verdiend bij Aardenburg, Goes en
Hulst. In zijn geboorteplaats Aar
denburg was hij op z'n vijftiende
begonnen met voetballen. Eerder
mocht toen nog niet. Al snel haal
de Goes, waar Robs oudere broer
Omer al speelde, de tiener naar de
overkant.
„Ik ging op de fiets van Aarden
burg naar Goes. Met de boot naar
Vlissingen en dan over de oude
weg langs Arnemuiden en Nieuw-
dorp. Ja, dat kostte wel een paar
uur. En het eerste jaar kreeg ik niet
eens overschrijving. Ik heb wel re
gelmatig gespeeld. Mijn broer kon
niet altijd meedoen en dan speel
de ik onder zijn naam. Tegen
Hulst schoot ik er een keer vier of
vijf in. De voorzitter van Hulst zei:
Die moeten we hebben."
In 1959 kregen ze hem. Het kostte
de club wel een NSU-motor. „Dan
hoefde ik niet meer op de fiets.
Maar ik reed er nooit mee. Vanuit
Aardenburg gingen er altijd men
sen mee naar Hulst en daarom
huurden we een taxi. Ik heb een
geweldige tijd in Hulst gehad. Het
klikte onderling. Ook in het veld.
Zeker met Leon van Dorsselaer. Ik
heb met veel rechtsbuitens ge
speeld, maar nooit één met zo'n
voorzet."
Hulst maakte furore in de KN-
VB-beker door de semi-profclubs
Dosko (4-0) en RBC (4-3) uit te
schakelen. „RBC was op z'n
dood", weet Moens nog „Ieder
een ging bij de gevreesde Rob
staan. Op alle foto's zie je me tus-
RIJSWIJK
Wielrenner Robert Gesink gaat vol
gende week woensdag van start in
de Tirreno-Adriatico. De klimmer
van Rabobank is opgeknapt nadat
hij twee weken geleden een trai
ningskamp vanwege ziekte moest
afbreken. Voor erkende klimmers
als Gesink liggen dit jaar in de Tir-
reno geen hoge cols te wachten.
Toch wil de troef van Rabobank
graag de Italiaanse rittenkoers rij
den. Gesink krijgt in de Tirreno on
der meer hulp van Nick Nuyens, Sé-
bastian Langeveld en Oscar Freire.
Evenwichtige topper
Hoek en IJsselmeervogels zijn de laatste jaren
aan elkaar gewaagd. Vijf van de laatste zes
ontmoetingen eindigden in een gelijkspel.
Het zesde duel werd gewonnen door Hoek,
onder meer door drie goals van Sam Ysebaert.
uitslag
Doelpuntenmaker(s) Hoek
09/10
Hoek-IJsselmeervogels
0-0
geen
08/09
IJsselmeervogels-Hoek
1-1
Ferry Alfons
Hoek-IJsselmeervogels
1-1
Stijn Mahieu
07/08
IJsselmeervogels-Hoek
2-4
Sam Ysebaert (3), Jeroen van de Broeke
Hoek-IJsselmeervogels
2-2
Ferry Alfons, Sam Ysebaert
06/07
IJsselmeervogels-Hoek
3-3
Istvan Bakx, Ferry Alfons (strafschop),
Niels Dominicus
Felix Binicewicz bron Rudy Boogert
.-(ij■•'■Vi yü*
