ToiMAteMy niet Uv koelkast Het vijfde sntAAJczintuiy
dinsdag 2 maart 2010
foto's Lex de Meester
met de hand. Tomaholic teelt op duurzame
wijze tomaten. „Het concept dat hier in
Zeeuws-Vlaanderen is ontwikkeld sprak ons
aan. Voor de verwarming van de kas gebruiken
we restwarmte van Yara. Dat geeft ons
zekerheid over onze energiekosten, onze
grootse kostenpost."
Piet en Mare kennen elkaar al twintig jaar. „We
zijn als broers." Ze werkten samen in een
zaadveredelingsbedrijf Later begon Piet een
tomatenkwekerij in Nevele bij Gent. Daar heeft
hij een kas van anderhalf hectare. „Daar
konden we niet verder uitbreiden. Ook een
reden om naar Zeeuws-Vlaanderen te komen.
Met de meeste zonuren van Nederland is dit
gebied heel geschikt voor tomaten. En we
krijgen ook alle medewerking van de gemeente
Terneuzen, Zeeland Seaports en de opleidings
kas." De eerste mensen uit de regio die daar
zijn opgeleid om in de kassen te werken
hebben bij Tomaholic een baan gekregen. „We
halen geen Poolse werknemers, maar doen het
met mensen uit de streek."
Dat neemt niet weg dat je tijdens een rondgang
door de kas mensen van veertien verschillende
nationaliteiten tussen de tomatenplanten kunt
zien rondscharrelen.
Tot het personeelsbestand horen ook wat
nesten met hommels die de bloeiende planten
moeten bestuiven. De Power Bee, een
elektrisch treintje, heeft ook de kleuren van
een hommel. Op de vijf platte wagonnetjes
worden de werknemers in de pauzes naar de
kantine gereden. Geen overbodige luxe, van
het verste punt in de kas naar de kantine is het
vijfhonderd meter lopen.
„Ons leven staat in het teken van de tomaat, 24
uur per dag", zegt Piet. „Het bedrijf staat op de
eerste plaats. Als er iets mis gaat, en dat is
natuurlijk altijd 's nachts of op zondag, moet
alles wijken. Want dan hebben meteen
300.000 planten bijvoorbeeld geen water." Wat
vinden de echtgenotes daarvan? „Die kunnen
twee dingen doen, blijven of vertrekken. En
dan hebben ze geluk", grapt Piet. „Want er zijn
ook vrouwen die geen keuze hebben en alleen
maar kunnen vertrekken."
Eugène Verstraeten -tf- f
Veel mensen bewaren tomaten in de groen-
tenla van de koelkast. „Nooit doen", zegt
tomatenkweker Mare Temmerman. „Je krijgt
onherroepelijk smaakbederf en het is funest
voor de kwaliteit van de vruchten. Jazeker,
vruchten, want dat zijn tomaten. Geen
groenten. Je legt toch ook geen sinasappels in
de koelkast?" De beste plaats om tomaten te
bewaren is volgens Mare gewoon in een schaal
op tafel in de keuken. „Beter bewaren bij een
temperatuur van twintig graden, dan bij vier
graden in de koeling. Mensen klagen wel eens
dat tomaten zo weinig smaak hebben, maar
daar hebben ze zelf schuld aan."
Zin in een bijzondere tomaat? Probeer dan
eens de Flandria Sweet Pink, een roze tomaat.
Kweker Piet De Schepper had er drie jaar
geleden de Europese primeur mee. Niet alleen
met de opmerkelijke kleur, maar ook met de
smaak. „Hij prikkelt het vijfde smaakzintuig",
zegt Piet. „En iedereen moet maar uitmaken
wat dat vijfde smaakzintuig dan is." In culinaire
kringen wordt het vijfde zintuig, naast zoet,
zuur, zout en bitter, 'umami' genoemd.
Bedacht door een Japanse professor na het
proeven van een bouillon op basis van zeewier.
Umami betekent gewoon 'lekker'. Verantwoor
delijk voor de smaak is de stof mononatium-
glutamaat. Dat wordt nu in de Aziatische
keuken veelvuldig gebruikt als smaakverster
ker. Het zit bijvoorbeeld in vetsin. Maar dus
ook op natuurlijke wijze in de roze tomaten
van Piet De Schepper. Ze hebben een zoete
smaak met daarbij dus dat andere mysterieuze
smaakje. De Sweet Pink wordt voorlopig niet
geteeld in Terneuzen, maar in de kas van Piet
De Schepper bij Gent.
De roze tomaten zijn in verschillende super
markten verkrijgbaar en in ieder geval bij
winkels van Delhaize.
