winterspelen j 27
troostprijs
[elfde doelen richting Sotsji
JU
Friesinger overleeft rit in 'achtbaan'
Goud voor Canada
Eindstand
Tuitert rockt in
Heineken House
QQQ
Rochette en Majdic
krijgen Fox-award
Kramer en Blokhuijsen
niet op NK allround
'Nederland is klaar om
Spelen te organiseren'
Finse ijshockeyers
pakken brons
maandag 1 maart 2010
De Canadese schaatsers hebben zaterdag goud gewonnen op de ploegachter
volging. Mathieu Ciroux, Lucas Makowsky en Denny Morrison waren in de eind
strijd in de Richmond Olympic Oval net wat sneller dan de Amerikanen Chad
Hedrick, Brian Hansen en Jonathan Kuck: 3.41,37 om 3.41,58.
door Johan Stobbe
VANCOUVER - Vier keer was de Ne
derlandse mannenachtervolgings-
ploeg sinds de invoering van het
nummer in 2005 wereldkampioen.
Dat is echter geen garantie voor
olympisch succes. Net als vier jaar
geleden in Turijn lag er in Vancou
ver slechts brons klaar voor de
mannen. Jan Blokhuijsen en Si
mon Kuipers waren nog wel blij
met hun eerste olympische medail
le, maar voor Mark Tuitert en
Sven Kramer maakt het niet uit
hoe lang ze poetsen. Dit brons
gaat nooit glanzen.
Het beeld was treffend. Terwijl de
Canadezen, Noren en Amerika
nen zaterdag gezamenlijk aan het
warm rijden waren, schaatsten de
drie Nederlandse troeven ver van
elkaar afzonderlijk op de inrij-
baan. Volgens Control-coach Jac
Orie volkomen logisch, omdat alle
drie de rijders uit een andere
ploeg komen en hun eigen war-
ming-up hebben. Maar het was te
kenend voor het Nederlands team.
Het was geen eenheid.
Doodzonde, want Nederland
heeft de beste schaatsers tot zijn
beschikking voor dit onderdeel,
maar voor de tweede keer liep het
olympisch avontuur uit op een de
ceptie. Miscommunicatie op het
ijs en een overenthousiaste jonge
ling lagen daaraan ten grondslag.
Blokhuijsen schaatste vrijdag een
half rondje te lang op kop, waar
door Nederland twee keer vaker
van kop moest wisselen. „Daar
door kon Sven niet op kop sleuren
en ging het mis", analyseerde
TVM-coach Gerard Kemkers.
Het was een gelegenheidsteam dat
bondscoach Wopke de Vegt opstel-
Ploegen achtervolging:
1Canada
2. Verenigde Staten
3. Nederland
4. Noorwegen
de. Hij kon niet anders. Na het
olympisch kwalificatietoernooi
van december kon er een streep
door zijn ideale samenstelling, de
TVM-trein die al jaren goed ftinc-
tioneerde op internationaal ni
veau. Een gevolg van de eigen kwa-
lificatieregels. „Als wij twee van de
tien plekken reserveren voor de
achtervolging, ben je al een stuk
verder", wist De Vegt. Hij had
graag Carl Verheijen of Wouter Ol-
de Heuvel speciaal voor de achter
volging meegenomen in plaats
van sprinter Ronald Mulder. De in
ternationale schaatsbond ISU ver
bood dat. Dat De Vegt al jaren
voor de TVM'ers kiest, ligt bij Con
trol ook niet goed. „Ik heb altijd ge
kozen voor jongens die de zware
omstandigheden aankunnen", ver
dedigde De Vegt. In Richmond
was het ijs ook zwaar, dus met
extra 5-kilometerjongens was de
kans op succes groter.
Nederland treedt, doordat elke
commerciële ploeg zijn eigen rou
te kiest, geregeld in andere samen
stellingen aan bij internationale
wedstrijden. In de zomer werd er
wel een aantal keren samen ge
traind, maar niet zo intensief als
bijvoorbeeld olympisch kampioen
Canada dat doet. Die jongens trai
nen in de landenploeg altijd sa
men en dus ook op de achtervol
ging. Zij hebben automatismen,
kennen eikaars gebaren, zien wan
neer iemand even een duwtje no
dig heeft. „Daar leer je van com
municeren", zei De Vegt.
De samenstelling Blokhuijsen, Kra
mer en Tuitert trainde tot op de
Spelen nooit samen en dat brak de
ploeg vrijdag op. Miscommunica
tie en weg was de gouden droom.
En dat terwijl Nederland zaterdag
liet zien gewoon het sterkste team
te hebben. De tijd van 3.39,95 over
de acht rondes staat de komende
vier jaar als olympisch record en
de tijd was anderhalve seconde
sneller dan winnaar Canada. „Nu
liep het wel, maar je hebt er hele
maal niks aan", wist Kramer. Een
goede les voor de komende jaren,
vond Tuitert.
VANCOUVER
De feestgangers in het Holland
Heineken House keken zaterdag
verbaasd op. Tijdens een optreden
van De Corona's kwam opeens
schaatser Mark Tuitert het podium
opgelopen. De schaatser pakte een
gitaar en speelde samen met de le
den van de huisband het nummer
'Keep on rocking in the free world'
van Neil Young. Tuitert speelt in
zijn vrije tijd gitaar.
Vancouver 20
VANCOUVER
De Canadese kunstrijdster Joannie
Rochette en de Sloveense langlauf-
ster Petra Majdic hebben zaterdag
de Terry Fox-award gekregen voor
hun inspirerende bijdrage aan de
Spelen. Rochette verloor tijdens
het evenement haar moeder, maar
pakte enkele dagen later toch
brons. Majdic veroverde ondanks
een aantal gebroken ribben brons
op de sprint bij het langlaufen.
VANCOUVER
Sven Kramer en Jan Blokhuijsen
doen volgend weekeinde niet mee
aan de Nederlandse kampioen
schappen allround in Heerenveen.
Kramer wil na de Olympische Spe
len even rust. Deelname is voor de
23-jarige Fries ook geen noodzaak,
omdat hij al zeker is van het WK al
lround van twee weken later. Ook
Blokhuijsen werd door de KNSB al
aangewezen voor het WK.
VANCOUVER
Nederland is in staat de Winterspe
len te organiseren. Dat stelt Ron
Mulder, de baas van het sportsmar-
ketingbedrijf Referee en de mana
ger van schaatser Sven Kramer.
„Het is haalbaar en een stuk goed
koper dan de Zomerspelen in
2028", aldus Mulder.
In de ogen van Mulder heeft Neder
land op wintersportgebied meer te
bieden dan in de zomersporten.
VANCOUVER
De Finse ijshockeyers hebben zater
dag de wedstrijd om het olym
pisch brons gewonnen van Slowa
kije. De Finnen waren in het Cana
da Hockey Place met 5-3 te sterk.
Slowakije stond aan het begin van
de laatste periode nog met 3-1 voor.
In de halve eindstrijd had Slowa
kije nog bijna voor een stunt ge
zorgd tegen de torenhoge favoriet
Canada (3-2-nederlaag).
door Eric de jager
VANCOUVER - „Meisje, meisje, wat
doe je?" De vraag van haar man
Ids Postma lichtte op in het
scherm van de telefoon van Anni
Friesinger, kort nadat ze met de
Duitse achtervolgingsploeg de
olympische finale had gehaald. Ze
wist het zelf eigenlijk ook niet, be
halve dat ze struikelend en vallend
haar team op weg naar het goud
had geholpen.
De rit van Friesinger was een 'acht
baan', zoals ze het zelf omschreef.
„Het ging op en af." De Duitse,
aanvankelijk een twijfelgeval voor
de achtervolgingsploeg, ging met
een pijnstillende injectie in haar
zwakke knie toch van start. In de
slotronde van de halve-finalerace
tegen de Verenigde Staten leek dat
een grote misrekening.
Halverwege de voorlaatste bocht
kwam Friesinger bijna ten val. Ze
hield zich, met een hand op het
ijs, nog net staande, maar had
geen kracht meer om haar ploegge
noten bij te houden. In de laatste
bocht herhaalde ze dat. Volledig
uitgeput begon ze struikelend aan
de laatste meters op het rechte
eind.
Anni Friesinger
Stephanie Beckert en Daniela
Anschütz keken al bezorgd achter
om. Friesingers struikelpas ging
over in een duik naar het ijs. Ze
gleed in schoolslag naar de eind
streep en trapte met een acrobati
sche beweging haar schaats precies
op tijd door het oog van de tijd
waarneming. „Kampfgeist", zei ze.
Vechtlust.
De reflex van een winnaar. Toch
was Friesinger ervan overtuigd dat
ze had verloren. Ze sloeg op het ijs
en vocht tegen haar tranen. Tot ze
door haar handen heen opzij keek,
richting het scorebord. USA +0,20
stond daar.
Het gezicht van de Duitse Friezin
probeerde tien emoties tegelijk tot
uitdrukking te brengen, haar leeg
gestreden lichaam vond ineens
weer puf om op te veren.
Nadat Beckert, Anschütz en Ka-
trin Mattscherodt een uur later in
de finale het goud had veroverd,
ten koste van Japan, kon Friesin
ger stralend haar verhaal doen. „Ik
dacht alleen maar: ik heb alles
stukgemaakt. Er zat zoveel span
ning achter deze race, zoveel
stress."
De 16-voudig wereldkampioen
kwam terug van operaties aan
haar knie en enkel. De knie bleef
onwillig en in Vancouver kon ze
geen potten breken. „Ik was zo ver
weg. Maar ik heb vandaag gezegd:
voor het team vecht ik me leeg.
Daarom was ik verdrietig, toen ik
dacht dat ik het verpest had voor
de anderen."
Ze had het niet verpest. De
coaches kwamen superlatieven te
kort om de getoonde wilskracht te
roemen. „Fenomenaal", zei bonds
coach Markus Eicher. „De koek
was op bij Anni", aldus haar trai
ner Gianni Romme. „Ik zag dat ze
in paniek was. En dan toch nog in
de val een been naar voren gooien.
Waanzinnig."
wel wat. Pech? „Nee", vond Mon
roe, „blessures zijn onderdeel van
het proces om atleten van een laag
niveau naar een hoog niveau te
brengen." Vanaf nul is Monroe
met zijn staf drieënhalf jaar gele
den begonnen. Hij is trots op wat
er in die periode is bereikt. „We
hebben het fundament van een
heel stevig huis gebouwd", zegt
hij. Monroe wijst op de zogenoem
de 'tienjaarregel'. „Tien jaar of tien
duizend trainingsuren heb je no
dig om de top te bereiken. Of het
nou gaat om muziek, kunst of
sport. Diverse studies wijzen dat
uit." Monroe wil er maar mee zeg
gen dat Nederland nog niet eens
op de helft is.
De toekomst ziet er ondanks de
enigszins teleurstellend verlopen
Winterspelen goed uit, vindt Mon
roe. Er is een hoop talent in Neder
land om het stoppen van Liesbeth
Mau-Asam (vanwege een hernia)
en Maaike Vos (overweegt op te
houden) op te vangen. De trai
ningsaccommodatie in Thialf be
hoort tot de besten ter wereld. „En
de Nederlandse schaatsbond is de
meest professionele", weet Mon
roe. „Ik heb de beste baan in het
shorttrack."
De Canadees wil graag nog vier
jaar verder. Op naar Sotsji, waar
hij verwacht dat zijn team echt
mee kan doen om de medailles.
Dat de hoge ambities niet zijn
waargemaakt, hoeft geen reden te
zijn om te stoppen. „Als ik die niet
had uitgesproken, waren we hier
echt niet met zeven schaatsers ge
weest. En met de relay zijn we vier
de geworden. De hoogste positie
ooit. je verwacht altijd meer, maar
je moet ook realistisch zijn."
Met dezelfde verwachtingen
hoopt Monroe te beginnen aan de
volgende olympische cyclus. „Daar
wil ik met beide relayteams heen
en zoveel mogelijk individuele
startplekken bemachtigen. Je ziet
hier ook dat de landen met goede
relayprogramma's ook individueel
sterk zijn. Monroe is optimistisch
over het Nederlandse shorttrack.
„Dit is pas het begin. Door ons
goede programma staat er al een
volgende generatie klaar voor Sots
ji."
Annita van Doorn schaatste op de duizend meter een Nederlands record.
foto Robert Vos/ANP
