Textielkoning in vodden
media
39
In het nieuwe
KRO-programma
Stinkend Rijk Dakloos
leven 'winnaars uit de
samenleving' een
week lang op straat.
Bernice Breure sprak
met de succesvolle
zakenman Patrick
Lusink, telg uit
de bekende
kledingfamilie,
over zijn ervaring
op de straat.
heimwee tv
media@wegener.nl
024-3650570
Zaterdag 27 februari 2010
Fluitend neemt Patrick
Lusink (42) plaats ach
ter het stuur van zijn
Duitse terreinwagen.
Hier zit een man die
zijn zaakjes op alle fron
ten goed voor elkaar heeft en dat
ook ruiterlijk erkent. Nadat hij ja
renlang werkte als directeur in het
familiebedrijf Oger, begon hij in
2007 zijn eigen onderneming in be
drijfskleding. De zelfbenoemde fa-
milyman is daarnaast helemaal
happy met zijn vrouw en twee kin
deren. Hoe pijnlijk groot is het
contrast met zijn buddy Willem
die al twintig jaar op straat leeft en
zijn kind niet meer ziet.
In de zevendelige KRO-serie Stin
kend Rijk Dakloos verruilen vier
rijke Nederlanders voor één week
hun bezittingen, zekerheden en
status voor een zwerversbestaan.
Deze 'winnaars uit de samenle
ving' ervaren hoe het is elke dag te
zoeken naar eten en een slaap
plaats en beoordeeld te worden op
een armoedig uiterlijk.
Voordat hij alles van enige waarde,
$1 DE ANDERE DEELNEMERS
Laurens Simonse (31,
rechts op de foto) is eige
naar van een succesvolle mil
joenenonderneming met
120 werknemers op de
loonlijst. De vrijgezel ziet
een week zonder telefoon,
laptop en werk als een gro
te uitdaging. Daklozen asso
cieert hij met nutteloos.
Kim Kotter (27, tweede
van rechts) werd op 19-jari-
ge leeftijd Miss Universe Ne
derland. Is sinds kort eigena
resse van Miss en Mister Ne
derland. Deze normaal met
luxe omringde vrouw (met
smetvrees) denkt dat je in
Nederland niet dakloos
hoeft te worden.
Jean-Jacques Francois de
Beaucour (24, tweede van
links) komt uit een welge
steld gezin, is student psy
chologie en runt een eigen
bedrijf. Hij werd tweede bij
de verkiezing Ondernemer
van het Jaar. Hij ziet dakloos
zijn als een keuze.
Derde van links, met de ge
le jas, staat Patrick Lusink.
De vier deelnemers worden
bijgestaan door Sander de
Kramer (hoofdredacteur
Daklozenkrant, helemaal
links). Presentator van het
programma is Ajouad El Mi-
loudi (derde van rechts).
foto Wim Kluvers
van manchetknopen tot mobiel,
inleverde voor het tv-programma,
had ook Lusink allerlei vooroorde
len over daklozen. „Ik dacht niet
dat het nodig was in Nederland op
straat te leven. Daar ben ik van te
ruggekomen. Het kan iedereen
overkomen. Al besefik dat bij mij
de kans misschien wat kleiner is
door mijn familievangnet."
De dagen in het Amsterdamse dak-
lozencircuit heeft een onuitwisba
re indruk gemaakt op Lusink. „Ik
was daarna een hele week van
slag. De eerste avond thuis heb ik,
met mijn kinderen erbij, aan de
keukentafel zitten huilen. Ik heb
me toch hoopjes ellende ontmoet,
met ongelooflijke verhalen. Ik
sloeg een arm om mensen heen
die zeiden al twintig jaar niet te
zijn aangeraakt. Ik heb geslapen
tussen mannen die zich huilend
heroïne toedienden om hun pro
blemen even te vergeten."
De veerkracht en solidariteit in de
ze rauwe wereld raakte hem. Ge
roerd vertelt hij over het gebaar
van zijn buddy Willem. „Toen we
in de Bijlmer in een garagebox
moesten slapen, gaf hij me het eni
ge plastic tasje dat hij bij zich had.
Voor op de betonnen grond, tegen
de kou. Ik heb er veel respect voor
dat je onder die omstandigheden
nog zo sociaal kunt zijn."
De zakenman werd geweerd uit
portieken, verjaagd uit hotellob
by's en moest bedelen voor een
warme hap. Er is maar weinig com
passie voor deze groep, ondervond
hij. „Ze worden op de bon geslin
gerd als ze met hun ogen dicht op
een bankje even genieten van een
zonnetje, omdat ze zogenaamd sla
pen." Maar er was ook hulp, opval
lend vaak van allochtonen. „Bij
een toko kreeg ik heerlijk eten,
daar wil ik nog langs om de eigena
ren te bedanken en af te rekenen."
Lusink hoopt dat het tv-program-
ma de kijker aanspoort daklozen
anders te benaderen. „Koop dat
krantje, geef een zak met oude kle
ren en zeg in ieder geval eens ge
dag tegen iemand die wat minder
geluk in zijn leven heeft. Die verne
dering van openlijk negeren was
misschien nog wel het ergste."
Het einde van de tv-opnamen be
tekende geenszins een definitief af
scheid voor Lusink van buddy Wil
lem die hij in het nieuw heeft ge
stoken. Een goede spijkerbroek,
een warme trui en een paar slijt
vaste schoenen. Ook nam hij zijn
makker mee naar een voetbalwed
strijd. Het aanbod om twee jaar
zijn warme maaltijden bij een eet
tentje voor daklozen te betalen,
heeft de zwerver afgeslagen.
Toch blijft het schrijnend. Lusink:
„Vanavond wordt het weer koud.
Ik lig straks lekker in een goed
bed, tegen de warme billen van
mijn vrouw. Dan vraag ik me toch
af hoe hij de nacht doorbrengt."
:3 Stinkend Rijk Dakloos, dinsdag
2 maart, Nederland 3, 20.30 uur
BONANZA
In de serie Heimwee TV worden tv-series
uit het verleden belicht die de geur van
nostalgie ademen.
foto GPD
m m oeveel d's zitten er
II in Bonanza?",
vroeg me, ergens
I eind jaren tachtig,
I iemand in de
kroeg. Ik had al een aantal biertjes
op en was niet zo heel helder
meer, dus ik zei 'geen één'. Dat
was uiteraard niet het juiste ant
woord. „Honderdvijftig", klonk
het triomfantelijk. En vervolgens
begon de zichtbaar aangeschoten
grapjas de titelmelodie te neuriën.
„Dum-du-du-dum-du-du-dum-
du-du-dum Bonanza, dum-du-
du-dum-du-du-..." De stamgasten
om hem heen lagen in een deuk.
Ik ook. Blijkbaar snapte iedereen
- jong en oud - de grap. De Ameri
kaanse westernserie Bonanza uit
de jaren zestig draaide om de lotge
vallen van de familie Cartwright
in het Wilde Westen van de Vere
nigde Staten: pa'Ben (Lorne
Greene), de zonen Adam (Pernell
Roberts), Eric, beter bekend als
Hoss (gespeeld door Dan Blocker)
en Little Joe (een rol van Michael
Kleine huis op de Prairie Landon).
Voor de inwendige mens zorgde
de Chinese kok Hop Sing, onna
volgbaar neergezet door acteur Vic
tor Sen Yung. Vrouwen waren er
niet op de Ponderosa-ranch van
de Cartwrights, althans niet lang.
Pa Ben was wel diverse keren ge
trouwd, maar zag zijn eega's keer
op keer vroegtijdig overlijden.
Ik keek naar de serie omdat ik dol
was op de vuurgevechten met ban
dieten en veedieven die het waag
den de mannen van de Pondero-
sa-ranch lastig te vallen. Daags na
elke uitzending speelden we de
avonturen van de stoere cowboys
na op straat. Ik weet nog dat ik
dan steeds Adam wilde zijn, want
die zag er altijd zo stoer uit met
zijn zwarte hoed. Toen acteur Per
nell Roberts op 24 januari dit jaar
overleed (hij was de laatste nog le
vende Cartwright-acteur), moest
ik weer denken aan die tijd.
Bonanza liep in Amerika van 1959
tot 1973, verdeeld over in totaal
veertien seizoenen. De KRO en de
Vlaamse BRT zonden de reeks uit
in Nederland en België en ook op
het tweede Duitse net kwamen de
Boiianza-broertjes regelmatig
langs. In 1965 stapte Pernell Rob
erts uit de serie, wat de kijkcijfers
bepaald geen goed deed. Het plot
seling overlijden van Dan 'Hoss'
Blocker in 1972 betekende het defi
nitieve einde. Een paar maanden
later trok NBC de stekker uit Bo
nanza. Maar jarenlang waren de
herhalingen niet van de buis te
slaan. Zo maakten'steeds weer
nieuwe kijkers kennis met de fami
lie Cartwright. Stefan Dölcken
