261 winterspelen
Schitteren op een piste die
Clara Hughes heeft
Elma de Vries wist niet
van spoedoperatie zus
Clara Hughes
Snowboardster Nicolien Sauerbreij is de favo
riete voor het goud op de parallelreuzenslalom.
„Ten opzichte van de rest sta ik er goed voor."
door Mart Smeets
vrijdag 26 februari 2010
SNOWBOARDEN
Nicolien Sauerbreij is bezig aan haar derde Winterspe
len. In 2002 (Salt Lake City) strandde ze in de kwalifi
caties, vier jaar later (Turijn) bij de laatste zestien.
Waarom weet ik niet,
maar ik vind Clara
Hughes, de 37-jari-
ge Canadese, een in
trigerend mens. Ie kunt wel al
haar sportieve uitspattingen noe
men en dan bepalen dat ze de eni
ge vrouw ter wereld is die meer
dan één medaille op én Winter-
én Zomerspelen wist te winnen,
maar daarmee doe je haar tekort.
Ze is veel meer, hoewel wij daar
weinig van mee krijgen.
Wij kennen haar als schaatsster,
maar weten niet hoe populair ze
is, hoe vol haar agenda is, hoe veel
ze aan goede doelen doet, hoeveel
lezingen ze houdt, hoe veel ge
vraagd ze is voor grote firma's mo
del te staan in reclame-uitingen...
Hughes is een typisch Noord-Ame
rikaans rolmodel en speelt die rol
fantastisch. Ze lacht veel en vooral
in de nabijheid van camera's. Ze
neemt de tijd voor interviews, ze
zit aan bij talkshows en is bekend
bij de gehele bevolking.
Ooit was ze een hasj rokende,
bijna geheel ontspoorde puber die
uit haar ouderlijk huis wegliep en
de Grote Vrijheid elders zocht.
Ze ging fietsen en schaatsen, zag
de Spelen van Calgary in 1988 en
was verkocht aan sport.
Nu is ze een BC (Beroemde Cana
dese) en heeft ze haar sportloop-
baan afgesloten met de bronzen
medaille.
Ze zag er blij en zeer moe uit. Van
af het moment dat ze met de Cana
dese vlag het stadion tijdens de
openingsceremonie binnenliep, is
haar laatste olympische avontuur
een aaneensluiting van warme en
mooie momenten geweest. Je kon
haar eenvoudig niet missen, ze
stond in alle kranten. Ze ver
scheen overal op de televisie en
toonde daar steeds weer die bijna
te ruime glimlach.
Zelden heb ik iemand die ik nau
welijks ken (ooit kletste ik met
haar op het vliegveld van Peking)
zo veel, zo open, zo uitbundig en
misschien ook wel zo overdreven
zien lachen. Alles aan haar was lief
en liefelijk. Alles wat ze zei had
een zoet vernisje. Alles was mooi.
Iedereen was fantastisch.
En o wat hield ze van Canada. Ze
was Het Ideale Plaatje voor het
gastland.
Iets aan haar was te veel, iets was
te overdreven. Iets was te gemaakt.
Toch... zij was Clara Hughes, een
van de grootste sporthelden van
Canada. Ik heb diep respect voor
haar als sportvrouw, maar ergens
kriebelt het... Is het die eeuwige,
bijna op haar gezicht vast geplakte
glimlach?
Ik ben bang van wel.
door Martin de Bruin
VANCOUVER - Terwijl schaatsster El-
ma de Vries haar olympische vijf
kilometer afwerkte, kwam haar
zus Arja in een ziekenhuis in Van
couver net weer een beetje bij van
een spoedoperatie. Elma wist van
niets. „We mochten het haar van
Arja niet vertellen", aldus moeder
Femmy.
Moeder De Vries was tijdens de
wedstrijd van haar dochter, die uit
eindelijk elfde werd, in gedachten
bij haar andere dochter Arja. „Ze
had zo graag haar zus willen zien
rijden, maar ze moest plotseling in
een ziekenhuis in Vancouver wor-
door Renze Lolkema
den opgenomen met acute buik
klachten. Ze is geopereerd. Het
gaat inmiddels weer beter. We ho
pen dat ze zondag ontslagen kan
worden uit het ziekenhuis." Toen
duidelijk werd dat ze geopereerd
moest worden, drukte Arja haar
moeder op het hart om vooral
niets aan Elma te vertellen.
Moeder de Vries vermoedt dat
haar dochter Elma de Spelen van
Vancouver zo snel mogelijk wil ver
geten. „Elma vindt het hier niet
leuk. Ze is op zichzelf aangewezen,
want ze behoort niet tot de ploe
gen van VPZ, Control of TVM. De
Nederlandse schaatsers hier lijken
in niets op een ploeg."
VANCOUVER - Clara Hughes is, par
don, was een schaatsster van ex
ceptionele kwaliteit. Gisteren luis
terde ze haar vaarwelfeestje op
met een bronzen plak. Daarmee
rangschikte ze zich in een bijzon
der rijtje. Op drie achtereenvolgen
de Winterspelen won Hughes (37)
een medaille en ook als wielren-
ster op de Zomerspelen van Atlan
ta 1996 was brons twee keer haar
beloning.
Bier vond ze op jonge leeftijd al
verleidelijk lekker, vertelde Clara
Hughes tweeënhalve week gele
den tijdens een ontbijtgesprek in
Richmond, de schaatshoofdstad
van de Spelen van Vancouver. Der
tien was ze toen een dikke laag ma-
ke-up hielp haar twintig te laten lij
ken. De slijter vond in elk geval
dat ze er oud genoeg uitzag om
haar een paar blikken te verkopen.
Make-up draagt Hughes eigenlijk
nooit meer. „Hoeft ook niet", lach
te ze die ochtend, een paar dagen
voor ze apetrots de Canadese vlag
droeg tijdens de openingsceremo
nie van de 21e Winterspelen. „Ik
zie er nu oud genoeg uit om zon
der problemen bier in te slaan."
Dit jaar wordt Hughes 38. „Tijd
om te stoppen", vertelde ze aan de
vooravond van de Spelen. „De
5000 meter is de laatste race uit
mijn carrière."
Hughes' ouders, Clara woonde
niet ver van de grote stad Winni-
De afgelopen dagen nam Nicolien Sauerbreij tegen haar natuur tijd voor ontspanning. „Als ik maar blijf doorrazen - wat ik het liefste doe - vraag ik teveel
van mijn lichaam. foto Koen van Weel/ANP
