Piloot Edwin van Calker gaat
Irene Jacobs geeft de sporten een gezicht
301 winterspelen m
Deuk in
imago van
bobbers
De Nederlandse viermansbob trekt zich terug voor v™ eiker stelde eerder teleur tijdens
de olympische wedstrijd. Piloot Edwin van Calker De Nederlandse tweemansbob kwam
geeft aan dat hij de afdaling niet beheerst. niet verder dan de veertiende p,aats
donderdag 25 februari 2010
BOBSLEE
1 1 1 1 **j tv'I t-« J 11 zijn eerste olympische optreden.
WHISTLER - Met de afzegging van
Edwin van Calker voor de olympi
sche viermansbob dreigt een pro
ject van acht jaar en miljoenen eu
ro's in het water te vallen. „We
hebben een groot imagopro
bleem." Van de euforie rond het
succesvolle Nederlandse bobslee
team is niets meer over, de och
tend na de afzegging is treurnis
troef In Whistier doet voorzitter
Frans Bakker pogingen te bevatten
wat er is gebeurd. „We zitten met
een behoorlijke kater."
Bakker vreest dat het drama grote
gevolgen kan hebben voor het pro
ject TopBob, een meerjarenplan
dat geld en kennis oplevert voor
de Nederlandse bobsport. „De di
recte gevolgen zijn duidelijk: we
mogen niet meedoen en we staan
voor joker. Wat de gevolgen voor
de lange termijn zijn, kan ik niet
overzien. We zitten nu maar even
stil terwijl we geschoren worden."
Of de sponsors consequenties ver
binden aan het debacle, weet Bak
ker nog niet. De Lotto en DSM rea
geerden gisteren nog niet. „Maar
de grootste brok waar we mee zit
ten is wel een imagoprobleem. En
dat raakt de sponsors." Bonds
coach Tom de la Hunty is vastbera
den door te gaan met Team Neder
land. „Ik hoop van harte dat dit
het team en alle goede bedoelin
gen niet de vernieling in helpt. We
hebben geweldige sponsors, we
hebben in korte tijd veel kennis en
ervaring opgebouwd. De bobslee-
bond heeft zich helemaal opnieuw
uitgevonden na de slechte resulta
ten van Turijn 2006." Met Brits cy
nisme: „Nou ja, in Turijn gingen
ze in ieder geval nog van start..."
Piloot Edwin van Calker ziet het niet zitten om met de viermansbob in actie te komen. Hij vindt de baan te gevaarlijk. foto Robert Vos/ANP
door Eric de Jager
VANCOUVER - Op wapperende vlag
gen in Whistier, boven de snow-
boardstart op Cypres Mountain,
aan de wanden van de schaatshal
in Richmond. Ontwerpster Irene
Jacobs ziet haar werk overal op de
Winterspelen terug. Ze tekende
voor de 24 pictogrammen en de
uitgewerkte illustraties die de spor
ten in Vancouver een gezicht ge
ven.
Op een stille trainingsochtend
kijkt Jacobs naar de metershoge
doeken met haar creaties die de
Richmond Olympic Oval sieren.
Onder het toeziend oog van haar
gestileerde schaatsers reden Kra
mer, Tuitert en Wüst naar het
goud. „Het geeft een goed gevoel
dat er iets Nederlands hangt, al
denk ik niet dat de sporters er mee
bezig zijn."
De ontwerpster is allang blij dat ze
weer een goed gevoel krijgt, als ze
haar werk ziet. Lange tijd twijfelde
ze of ze wel naar Vancouver zou af
reizen. Anderhalf jaar deed ze
bijna niets anders dan werken aan
de pictogrammen en illustraties
voor organisatiecomité Vanoc.
„Het was zwaar. Zo lang door in
dezelfde stijl. Ik had na afloop last
van mijn handen en armen. Ik
was blij dat het af was, ik was er
klaar mee."
Bovendien had ze niet eens een
uitnodiging, ze zou op de bonne
fooi naar Canada gaan. „Een vrien
din heeft me omgepraat. Ze zei: je
móet kijken, anders krijg je spijt."
En nu zit ze in de Oval. Met een
door Erica Terpstra geregelde accre
ditatie - waarmee ze nog wel moet
soebatten om binnen te komen.
„Eigenlijk was het stom, want dit
is natuurlijk het leukste deel van
het proces. Ik ben tevreden dat ik
hier ben. Het is een mooie afron
ding. Ik heb mensen ontmoet met
wie ik anderhalf jaar gewerkt heb,
maar die ik nog nooit had gezien."
In 2007 kreeg Jacobs een mailtje
van de inmiddels overleden crea
tief directeur van Vanoc, Leo Obst-
baum. Hij had haar werk in een
boek gezien en nodigde de Neder
landse uit om mee te doen aan
een ontwerpwedstrijd voor de pic
togrammen waarmee op de Win
terspelen alle sporten worden aan
geduid. „Ik had toevallig die week
vrij en ik dacht: ik kan net zo goed
een presentatie maken."
Daarop volgde een telefoontje uit
Vancouver. Het werk van Irene Ja
cobs viel in de smaak, maar haar
tarieven waren wat hoog. „Dat
was snel opgelost. Ik had een nul
te veel opgeschreven. Ik moest der
tig pagina's met de meest uiteenlo
pende vragen invullen. Bij het op
tellen maakte ik een foutje."
De eerste serie pictogrammen
moest ze in een maand tijd uit
haar computer toveren. Daarna
schaafde ze anderhalfjaar lang aan
de illustraties. De zwierige ontwer
pen van de mode-illustrator pas
sen goed bij het blauw-groene de
sign van de Winterspelen. Maar zo
harmonieus als dat beeld oogt,
ging het achter de schermen niet
altijd toe. „Ik heb van deze erva
ring veel geleerd over grote projec
ten. Ik had er geen rekening mee
gehouden dat er zoveel mensen
met belangen en meningen iets
over mijn werk zouden zeggen.
Meestal merk ik daar niet zoveel
van. Ik weet: als ik werk heb, doe
ik het waarschijnlijk goed. Ik heb
nooit zo op een podium gestaan."
Ontwerpster Irene Jacobs poseert voor een door haar ontworpen afbeel
ding in de Richmond Olympic Oval. foto Robert Vos/GPD
