Naar Antwerpen met
Katelijne is iemand anders dan Franca Treur
221 'and
ADHD Ritalin-gebruiker strafbaar in het buitenland
brieven
donderdag 18 februari 2010
Thom de Bruijn wil niet elke keer als hij naar het buitenland gaat langs de
huisarts voor een briefje. foto's Ronald den Dekker
Brieven (max. 150 woorden)
richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 91
4330 AB Middelburg
0118-434005
lezersredacteur@pzc.nl
Gastanks
Wat een paniek. Gastanks worden
elke zes jaar uitvoerig gekeurd
door daartoe opgeleid en gecertifi
ceerd personeel. Ook worden
gastanks standaard om de twaalf
jaar vervangen, ongeacht of de
tanks nog helemaal in orde zijn.
Ook worden de gasleidingen en
gastoestellen op campings aan een
grondige keuring onderworpen. Er
is tot op heden nog geen enkele
gastank in Nederland geweest die
is geëxplodeerd. Ook het gasver-
voer naar de tanks toe moet aan
strenge eisen voldoen om deze te
vullen.
Bij deze nog een goede tip voor de
jachthaven: Misschien moet de ge
meente Schouwen-Duiveland over
wegen om de jachthavens vanaf
maart tot en met oktober te slui
ten en pas in de wintermaanden
open te stellen. Dat is een stuk vei
liger.
H. Mol
Kloosterweg 11a, Noordgouwe
Molenwater
Zaterdag was de presentatie van
het plan Molenwater in Middel
burg. Na de sloop van de LTS en
conciërgewoning is het daarbij
behorende groen en een deel van
het park opgeofferd aan woning
bouw. Middelburg schijnt een voor
keur te hebben voor locaties met
problemen.
Voor de bouw van het buiten
zwembad koos men de plaats waar
eens de Vest was. Daardoor liep de
bouw vertragingen op en waren er
verzakkingen en lekkages achteraf.
Zo ook met het theater dat aan de
Zuidsingel had moeten komen.
Dat was bij een uitloper van een
gracht.
In de diepte van de locatie voor
het plan Molenwater schuilt het
zelfde probleem. Bovendien; in
1944 werd dit terrein uitgegraven
voor kleiwinning en later opge
vuld met huisvuil en puin. Laat de
bodem met rust, geef Middelburg
een stadspark.
Kees Baan
Wijdauplantsoen 29, Middelburg
Dresden
De (neo-)nazi's gaven weer uiting
van hun onbenul bij de herden
king van het bombardement op
Dresden, februari 1945, (krant, 15
februari). Ik liep toen als 4-jarig
jongetje rond met holle ogen van
de honger, veroorzaakt door die
zelfde nazi's. Rotterdam was de eer
ste stad die zij platgegooid hadden.
Auswitsch en de andere moordfa-
brieken draaiden op volle toeren.
In augustus 1944, na D-Day waren
zij begonnen om Londen en omge
ving te verwoesten met hun V2-ra
ketten. Koewacht en Antwerpen
kunnen er van meepraten. In een
oorlog verdwijnt elk menselijk ge
voel als je naasten vermoord wor
den! Mede daarom en de V2's heb
ben de geallieerden Dresden platge
gooid. Gelukkig, maar wij moesten
toch nog lijden tot mei voordat we
door Amerikanen, Canadezen en
Engelsen bevrijd werdén. Denk nu
niet dat ik iets tegen de goede Duit
sers heb, want na de oorlog heb ik
er veel goede vrienden leren ken
nen en ook veel van hun geschiede
nis geleerd.
Jan Ottens
Notendijk 49, Terhole
Greenpeace 3
Hans Pollemans geeft uitleg over
koeltorens: Ze maken van zuiver
heet water, zuiver koud water. Hoe
zit het dan met het feit van besmet
ting uit 'zuiver' water dat bleek in
2006 bij een grootschalige legionel-
labesmetting met dodelijke slacht
offers in Amsterdam? De brieven
schrijver begrijpt kennelijk niet,
dat het afvalwater hevig thermisch
verontreinigd is en dat de koelto
ren het water en de verontreini
ging scheidt. Dus afvalhitte stijgt re
gelrecht de atmosfeer in waar het
zwaar bijdraagt aan de klimaatop-
warming. Het volgens Pollemans
zuivere koelwater wordt in de
Schelde geloosd nadat het nogal
wat stof en insecten en bacteriën
uit de directe omgeving van de
kerncentrale heeft verzameld. Dat
werkt hetzelfde als een waterpijp:
Daar gaat schoon water in en na
een paar rookteugen is het ver
dund tabaksap. Deze warm-lauwe
omgeving is bij uitstek een voe
dingsbodem en ontwikkelings-
haard van legionella. Zelfs bij in
laat is Scheldewater niet zuiver te
noemen. De groeten uit Stralend
Zeeland.
E. den Heijer
Ritthemsestraat 109, Oost-Souburg
door Nadia Berkelder
GOES - Rijd je nietsvermoedend
over Antwerpen naar je schoonfa
milie in Eindhoven, kun je zomaar
aangehouden en opgepakt worden
wegens drugsbezit. En dat alleen
maar omdat je pillen tegen adhd
bij je hebt. Tenzij je een officiële
verklaring van je arts kan laten
zien waarin staat dat je die pillen -
ritalin meestal - echt nodig hebt,
is dat een reëel risico.
Het is tegen die zogenaamde
Schengenverklaring dat Thom de
Bruijn uit Goes actie voert. Want
als hij als adhd-er ongestoord en
onbezorgd naar het buitenland
wil, moet hij elke dertig dagen een
nieuw briefje halen. Bureaucra
tisch en uit de tijd vindt hij. „Waar
om geven ze zo'n verklaring niet
af voor een half jaar? Als mijn
hond een injectie heeft gehad te
gen hondsdolheid, staat dat ge
woon in zijn paspoort. En dat is
een jaar geldig. Of waarom kun
nen ze die gegevens, met de mo
derne techniek van tegenwoordig,
niet digitaal opslaan?"
Niet alleen ritalingebruikers kun
nen problemen krijgen als ze hun
medicijnen meenemen naar het
buitenland. Ook mensen die
slaap- en kalmeringsmiddelen als
valium, seresta of rohypnol gebrui
ken, zijn strafbaar als ze niet offici
eel kunnen aantonen dat de medi
cijnen voor eigen gebruik zijn. Het
gaat om alle medicijnen die onder
de opiumwet vallen.
In Europese landen kun je vol
staan met de Schengenverklaring,
in andere landen moet je bij de
ambassade of het consulaat toe
stemming vragen om de medicij
nen mee te nemen.
Veel mensen hebben geen idee dat
ze een verklaring nodig hebben.
„Ik had er ook nog nooit van ge
hoord", vertelt De Bruijn. „Ik ben
een keer bij de huisarts geweest
omdat ik naar de Verenigde Staten
wilde. Dat is inmiddels een paar
jaar geleden. Het briefje dat de
huisarts toen schreef, heb ik altijd
overal mee naar toe genomen. Tot
ik pas ontdekte dat je een officiële
verklaring nodig hebt; ik ben twee
maanden geleden nog zonder die
verklaring naar Valencia geweest.
Het is te gek voor woorden."
De Bruijn gebruikt nu een jaar of
zes ritalin. „Toen ik ze net slikte,
heb ik het een keer zonder gepro
beerd. Wat er toen gebeurde? Ik
wilde meteen mijn vrouw het
raam uit gooien. Ik word agressief
als ik mijn pillen niet slik; druk, ik
kan mezelf niet meer tegenhou
den. Alles prikkelt me, alles raakt
me. Ik vergeet van alles, ik kan
niet focussen en ik word gek in
een drukke omgeving. Vroeger
hield ik het op feestjes maar een
uur uit. Adhd-ers gaan vaak aan
de drugs, of ze raken hun huis
kwijt. Zelf heb ik twee jaar gele
den pas mijn schulden kunnen af
lossen. Nu gaat het goed met me.
En nu ik dat allemaal heb gewon
nen door mijn pillen, wil ik niet
het gevoel krijgen dat ik eigenlijk
thuis moet blijven."
Op vakantie gaan zonder pillen is
dus geen optie. Maar kun je niet
gewoon de gok wagen en zonder
verklaring naar België gaan?
Wordt er eigenlijk wel eens ie
mand opgepakt met ritalin in het
buitenland? De Inspectie voor de
Gezondheidszorg (IGZ), de instan
tie die het document officieel
maakt door het te waarmerken,
weet het niet. „We registreren dat
niet", laat een woordvoerster we
ten. „Ik wil er wel bij zeggen dat ie
dereen die de grens over gaat zo'n
verklaring bij zich moet hebben.
Dat is gewoon de regel."
De Bruijn is niet van plan om het
risico te nemen. „Je kunt wel stie
kem je pillen meenemen, maar ze
worden overal steeds strenger met
drugs. Als jij witte pilletjes bij je
hebt, wil de douane weten wat
voor pillen dat zijn. Ritalin lijkt
zelfs op XTC. Als je aangehouden
wordt, moet jij bewijzen dat het al
leen voor jezelf is, maar ondertus
sen zit je daar." Hij heeft per dag
door Rolf Bosboom
Sinds vorig jaar oktober
haar debuutroman Dors
vloer vol confetti ver
scheen, is het hard gegaan
met schrijfster Franca Treur. Het
boek kreeg lovende recensies en
blijkt een waar verkoopsucces (in
middels al elfde druk). Via haar
website krijgt ze veel reacties per
e-mail. „Eerst probeerde ik ze alle
maal persoonlijk te beantwoor
den, maar nu zijn het er zoveel dat
ik het niet meer aan kan", zei ze
gisteren op een literaire avond in
Terneuzen.
Treur was te gast bij Stichting Pro
metheus. Porgy en Bess liep gro
tendeels vol voor haar en ook de
komende tijd is haar agenda volge
boekt met lezingen, interviews en
andere optredens. „Het is wel bij
zonder dat het allemaal zo snel is
gegaan. Mijn leven is inderdaad be
hoorlijk veranderd."
Alle media-aandacht heeft ook
een mindere kant. Er is vooral inte
resse in "het autobiografische gehal
te van haar boek. Dat gaat over het
meisje Katelijne, dat samen met
zes broers in de jaren tachtig en ne
gentig opgroeit in een strenggelo-
vig boerengezin in een - niet na
der genoemd - dorp in Zeeland.
Treur, geboren in 1979 in Melisker-
ke en inmiddels wonend in Am
sterdam, bracht zelf haar jeugd
door op het Walcherse platteland.
In interviews en boekbesprekin-
Franca Treur
gen worden zij en hoofdpersoon
Katelijne dan ook regelmatig ver
eenzelvigd.
„Ik ben blij dat we vanavond voor
al over het boek gaan praten", zei
ze gisteren, om maar meteen aan
te geven dat ze weinig trek had
om het weer over haar leven en
opvattingen te hebben.
Het boek, zei Treur, is ook niet zo
zeer een portret van de gerefor
meerde wereld. „Ik denk dat het
vooral een echt Nederlands boek is.
Veel mensen die me mailen zeg
gen dat ze door het boek zijn ge
raakt en dat zijn heus niet alle
maal gereformeerde mensen. Ik
krijg bijvoorbeeld ook reacties van
katholieken. Het gaat dus breder.
Er wordt ook vaak een vergelijking
gemaakt met Jan Siebelink en
Maarten 't Hart, maar Siebelink
komt uit een ander soort gezin en
't Hart helemaal. Dus zoveel over
eenkomsten hebben wij nou ook
weer niet."
Treur werd ook gevraagd naar het
waarom van de titel van haar ro
man, die verwijst naar de bruiloft
aan het eind. Katelijne wil daar
confetti strooien, gemaakt van
stichtelijke lectuur. „De confetti
staat voor mij voor creativiteit. Die
verknipte letters komen in nieuwe
combinaties neer op de dorsvloer,
die weer een bijbelse connotatie
heeft als metafoor van de jongste
dag, waarop er over je wordt geoor
deeld", aldus de auteur. „Maar nu
zit ik mijn eigen boek te interprete
ren. Dat moeten de literair recen
senten eigenlijk doen, maar die
hebben het natuurlijk te druk met
die autobiogafische aspecten."
