in het veld
Zdenek Stybar zet Belgen te kijk op
WK veldrijden in zijn geboorteland
Andy Murray barst in tranen uit na
strafexpeditie van Roger Federer
29
maandag 1 februari 2010
Zdenek Stybar neemt de laatste hindernissen op weg naar de wereldtitel
veldrijden. foto Filip Singer
door Ad Pertijs
TABOR - Oud-wereldkampioen Ri
chard Groenendaal had het bij het
inrijden al gezien. Marianne Vos
voelde het toen ook al dat het met
haar vorm wel goed zat. „Maar
dan weet je alleen nog niet hoe
goed de concurrentie is."
De 22-jarige Brabantse was haar
twijfel snel kwijt en met over
macht prolongeerde ze in het Tsje
chische Tabor haar wereldtitel bij
het veldrijden. Na twee vorige
mondiale titels in Zeddam (2006)
en Hoogerheide (2009) vond ze
het prachtig om ook in het buiten
land een keer wereldkampioene
veldrijden te worden. „Vorig jaar
was ik niet de beste in de race. Dat
je dan wint, is spannend en mooi.
Nu was ik wel de beste en dat
voelt toch beter", zei ze.
Na afloop ging het er vooral over
hoe goed Vosje inmiddels is. Voor
bondscoach lohan Lammert is het
duidelijk. „Als ze de juiste vorm
heeft, is ze onverslaanbaar. Marian
ne Vos zet de norm, wie daar niet
aankan, heeft het nakijken." Ma
rianne Vos begon al op jonge leef
tijd met wielrennen. „Veel mensen
denken dat ik ben begonnen met
crossen. Dat is niet zo. In het
veldrijden mocht ik echter al wel
meteen met de ouderen meedoen,
daarom viel ik in het veld eerder
op dan op de weg." Ze zegt altijd
al de techniek van het veldrijden
beheerst te hebben. „De laatste ja
ren is daar veel inhoud en kracht
bijgekomen."
Het resultaat van haar constante
drang tot verbetering was af te le
zen op het listige witte parkoers
van Tabor. Bij haar tweede aanval
was de concurrentie gezien. „Ik
nam even wat minder risico in
een bochtig gedeelte en weg was
ze", zei Hanka Kupfernagel. De
'Marianne Vos zet de
norm, wie daar niet
aankan, heeft het nakijken'
Bondscoach Johan Lammerts
viervoudige Duitse wereldkampi
oen (2000, 2001, 2005, 2008) legde
zich vervolgens snel neer bij de
tweede plaats. Daphny van den
Brand knokte zich verbeten naar
de derde plaats. „Ik wilde na Rou-
baix niet nog een keer vallen", zei
de wereldkampioene van 2003.
Als het WK in Tabor op een facet
werd beslist, is het wel de angst.
Vos was de enige die haar fiets on
vervaard over het parkoers stuur
de. Zij is vast van plan zich te blij
ven verbeteren. „Het veldrijden
maakt me ook sterker op de weg.
En de weg vergroot mijn basis
voor het veld." De dadendrang
van de.kleine vrouw uit Meeuwen
is levensgroot. „Ik gun anderen de
wereldtitel ook, maar ik gun 'm
mezelf het meest", typeert haar
kijk op topsport. „Het is mooi om
te zien hoe hier ze het WK wint",
zegt Lammerts. „In Zeddam en
Hoogerheide moest het gebeuren
in de sprint. Nu rijdt ze bij ieder
een vandaan. Een teken dat ze
steeds beter wordt. En de sprint
heeft ze nog altijd als extra wapen
achter de hand."
Hanka Kupfernagel zegt nog niet
te wanhopen. „Voor mij is het een
uitdaging om haar volgend jaar te
kloppen op het WK bij ons in
Sankt Wendel. Maar ik weet na
vandaag ook dat ik daarvoor nog
harder zal moeten trainen." Daph
ny van den Brand zal dat niet
doen. „Op het NK heb ik Marian
ne ook verslagen. Voor mij is het
gewoon de pech dat ik sinds mijn
val in Roubaix niet meer de vorm
heb om haar te kunnen kloppen."
Toch heeft Vos volgens velen de
lat deze winter een stuk hoger ge
legd. Hoe ze dat zelf voelt? „Als ik
góed in orde ben, maak ik ook
geen foutjes en weet ik dat ik ga
winnen. Zoals vandaag. En ook als
ik wel foutjes maak, weet ik dat ik
nog altijd kan winnen."
door Ad Pertijs
TABOR - Zdenek Stybar stond er
zelf toch ook van te kijken. „Zo
veel Tsjechen staan er in België
voor mij niet langs de kant te gil
len", zei de man die gisteren in ei
gen land de (sinds 1991) lang ver
wachte wereldtitel veldrijden te
rug naar Tsjechië bracht. Heel Bo-
hemen was uitgelopen om het fe
nomeen Stybi in Tabor wereld
kampioen te zien worden. Het
werd een waar feest, waar de Tsje
chen overigens maar kort van kon
den genieten.
Diezelfde avond keerde Stybar al
weer terug naar Vlaanderen. „Sor
ry mensen, ik had het feest hier
graag gevierd met mijn familie,
vrienden en fans, maar mijn spon
sors komen uit België. Ik moet
met hen terug vliegen", zei hij ver
ontschuldigend.
Als er één land is, waar na afloop
van het WK veldrijden niet ge
feest wordt, is het uitgerekend Bel
gië. Dé cyclocrossnatie ging in de
sneeuw van Tabor ten onder aan
haar eigen succes. 'Het schaap is
de preut af, is het fraaie Vlaamse
gezegde waarmee de fans hun ge
voel van Tabor omschrijven.
Het beste is er na een lange winter
wel van af. Voor het eerst sinds
1997 kwamen de Belgen zonder
één wereldtitel thuis van het WK.
Bij de junioren won een Tsjech
(Paprstka), bij de beloften een
Pool (Szczpaniak), de vrouwen
een Nederlandse (Vos) en bij de
profs dus ook een Tsjech (Stybar).
„Het vet is van de soep", verzucht
te bondscoach Rudy de Bie. „Onze
renners zitten er fysiek en mentaal
ver doorheen."
Oftewel: Vlaanderen ging dit week
einde ten onder aan zijn eigen suc
ces. Veldrijden is big business ge
worden bij de zuiderburen. Zowat
iedere cross komt er live op tv en
zelfs de jongeren worden met fik
se startgelden iedere week de wei
in gelokt. „Het is een bewuste af
weging", zegt Sven Nys. „Veertig
crossen leveren veel geld op. Wil
je wereldkampioen worden, kun
je er beter veel minder rijden.
Maar nu ook moet ik mijn geld
verdienen." Nys hield de Vlaamse
eer nog enigszins hoog. Verbeten
strijdend werd hij derde. „Ik ging
een keer te veel plat op mijnen
buik", zei de man die als beste
veldrijder van het afgelopen decen
nium slechts één wereldtitel won.
Klaas Vantornout pakte de tweede
plaats. Ook geen toeval. Vantorn
out ervaart niet week-in, week-uit
de druk van toppers als Nys en ti
telverdediger Albert. De murw ge
slagen uittredende wereldkampi
oen reed de koers gisteren niet
eens uit.
Dat profs veel moeten rijden, is on
vermijdelijk. Dat de jeugd het
slecht doet ligt volgens bonds
coach De Bie minder voor de
hand. „De broers Szczpaniak bij
voorbeeld zie je eigenlijk alleen op
de kampioenschappen. Ze waren
zaterdag veel frisser dan onze jon
gens."
De grote Vlaamse teams stropen
de laatste jaren met succes de inter
nationale talentenmarkt af Wie
het wil maken in het cyclocross
verhuist naar België. De nieuwe
wereldkampioen Stybar denkt nog
wel een tijdje in Vlaanderen (Es
sen) te blijven wonen. Daar liggen
de vleespotten van het veldrijden.
De Tsjech vormde ooit met Lars
Boom en Niels Albert de aanstor
mende generatie. Als eerste van
hen werd hij wereldkampioen bij
de beloften (2006), als laatste van
de drie is hij nu ook wereldkampi
oen bij de grote mannen.
Gerben de Knegt was de beste Ne
derlander op de negende plaats.
Roger Federer schreeuwt het uit na de finale van de Australian Open. De
Zwitser won het grandslamtoernooi voor de vierde keer. foto Rick Rycroft
door Marco Knippen
MELBOURNE - Andy Murray dacht
er klaar voor te zijn. Bij de Australi
an Open wilde hij in de voetspo
ren treden van Fred Perry, in 1936
de laatste Britse grandslamwin-
naar bij de mannen. De droom
werd gisteren echter door de wer
kelijkheid ingehaald. Niet Murray
maar Roger Federer ging met de
hoofdprijs aan de haal. Het was al
weer de zestiende grandslamzege
voor de Zwitser.
De nederlaag kwam hard aan. Tij
dens de prijsuitreiking werd Andy
Murray door verdriet overmand,
hetgeen Roger Federer twaalf
maanden eerder op hetzelfde po
dium als verliezend finalist was
overkomen. In tranen bood Mur
ray zijn landgenoten zijn excuses
aan. „Ik kan net zo goed huilen als
Roger, maar helaas kan ik niet zo
goed tennissen als hem", sipte hij.
Met zijn verontschuldiging gaf de
Schot indirect aan hoezeer hij de
druk van een natie als een last had
getorst.
Dat Murray zijn bedwinger opzich
tig roemde, was overigens meer
dan terecht. Roger Federer etaleer
de in Melbourne andermaal zijn
uitzonderlijke klasse. Het verlies in
New York in de finale tegen Juan
Martin del Potro bleek slechts een
slippertje. Bij de Australian Open
liet Federer nog maar eens zien
dat hij de afgelopen drieënhalve
maand meer heeft gedaan dan re
laxen en babysitten van zijn vorig
jaar geboren meisjestweeling Myla
Rose en Charlene Riva. Murray
werd op alle fronten afgetroefd.
De enorme variatie in het spel van
Federer, zijn ongeëvenaarde tem
poversnellingen en bovenal de
kunst om op de cruciale momen
ten het beste in zichzelf naar bo
ven te halen, deden hem boven
zijn tegenstander uitstijgen. Zo
werkte Federer in de adembene
mende tiebreak van de derde akte
liefst vijf setpunten van Murray
weg, om vervolgens met 13-11 het
pleit te beslechten: 6-3, 6-4,7-6.
De vraag of Federer zich nu het
winnen van alle grandslamtoer-
nooien in één jaar tot missie heeft
verheven, weigerde hij naderhand
met ja te beantwoorden. „Als het
gebeurt, is het fantastisch. Maar
het is niet iets dat je zomaar van je
zelf kunt eisen. Temeer omdat de
concurrentie moordend is." Fede
rer wees daarbij naar Murray. „An
dy beweegt goed, is tactisch gesle
pen en heeft de "slagen in huis. Hij
heeft alle wapens om een grands
lamtoernooi te winnen. Maar
soms moet je wachten op iets wat
je graag wilt. Moet je het geduld
bewaren, hoe moeilijk dat ook is."
Het is een raad die Murray, die in
2008 tijdens de US Open al eens
een grandslamfinale verloor, ter
harte zou moeten nemen. Want
Federer moest als prof vijf jaar
wachten alvorens het échte succes
zich aandiende. Hij was 22 jaar
toen hij in 2003 op Wimbledon
voor het eerst de macht greep. Het
is uitgerekend de huidige leeftijd
van Murray, die bovendien is be
gonnen aan zijn vijfde profsei
zoen.
