m
31 wonen
WAAROM EEN RELAXFAUTEUIL?
Hl
SI
Koppensneller
Hl
Wie ouder wordt, wil wat meer comfort. Maar
een relaxfauteuil hoeft er niet ouderwets uit te
zien. Weg met bloemetjes en suffe kleurtjes.
Aandacht voor de comfortabele, hippe
seniorenstoel van nu.
door Suzanne
Dij'kstra
wonen@wegener.nl
024-3650509
Zaterdag 23 januari 2010
onderuit
foto's PR
Bij relaxfauteuils denken we al snel aan grote
lompe stoelen met bloemetjesbekleding voor
ouderen. Maar dat hoeft helemaal niet.
„Steeds meer jongere mensen kiezen voor een
relaxstoel. Vooral om die reden leveren veel
meubelmerken tegenwoordig designstoelen met een ex
traatje, zoals een verstelbare rugleuning of een uitklapbare
voetenbank. Vroeger namen veel mensen een stoel die pre
cies bij hun bankstel paste. Nu is het hieer in om een los
se stoel te kiezen. En steeds vaker is dat een relaxfauteuil",
zegt woordvoerder A. Krusemeyer van Berden Wonen in
Venlo.
Ook in het segment dat wel speciaal op senioren is ge
richt, is veel keuze. „Sommige ouderen van een jaar of 8o,
90 jaar kunnen niet meer zonder hun relaxfauteuil. Bij
voorbeeld de sta-op-stoelen met elektrische bediening ge
ven veel comfort." Maar hoe kan het dat er toch nog zo
veel relaxstoelen zijn die niet echt een geweldig design
hebben? Antal Nemeth van Leolux weet het antwoord:
„Een goede relaxfauteuil moet veel verstelmogelijkheden
hebben. Dat betekent een hoop techniek en al die tech
niek moet in het design worden weggewerkt. Dat is een
uitdaging als je ook wilt zorgen voor een mooie vorm."
Gelukkig lukt dat tegenwoordig in veel gevallen. Dat blijkt
uit onderstaande selectie hippe designfauteuils.
Steeds meer mensen zwichten voor het comfort van een relax
fauteuil. Op zo'n stoel is het niet actief, maar ontspannen zit
ten. En dat is prettig, want veel Nederlanders zitten verkeerd.
Wie achteroverhangt in een stoel of bank, krijgt vaak niet ge
noeg ondersteuning van de natuurlijke s-vorm in de wervelko
lom. Dit kan op de langere termijn rugklachten opleveren. Om
dat relaxfauteuils in verschillende standen zijn te zetten, krijgt
het lichaam veel variatie in zithouding. Dat is beter voor de
rug.
4. KIJK NAAR DE STERREN
'Ik ben laag, ik ben mooi, mijn
hoofd draait om u te steunen',
luidt de omschrijving van de Ke
pler, de relaxfauteuil van Leolux
(vanaf 3.450 euro). Deze stoel is
traploos verstelbaar en elektro
nisch aangedreven, zodat een
druk op de knop volstaat. De
stoel dankt zijn naam aan Johan
nes Kepler, de Duitse astronoom
die beroemd is om zijn studies
naar de banen van planeten.
Want wie in de Kepler ligt, kan
ontspannen naar boven kijken,
zelfs naar de planeten aan het fir
mament.
5. INNOVATIEF LOUNGEN
Op zoek naar relaxfauteuils springt meu-
belmerk Jori eruit. Het Vlaams design
merk heeft naast relaxfauteuils ook
'dreaming chairs'. Die zijn breder dan een
relaxstoel, waardoor het mogelijk is er
ook op te slapen. Bijvoorbeeld retro-
designstoel Icarus (vanaf 2.545 euro) uit
de Kamasitracollectie. Stichter Juan
Jorion zegt over de werkwijze van het be
drijf: „Om de drie maanden komen we
met dezelfde groep ontwerpers samen.
We luisteren naar hun vernieuwende
ideeën. Als er eentje bovenuit steekt, ont
wikkelen we het. Op die manier is ook de
bekende Jori relaxfauteuil ontstaan."
www.leolux.com
www.jori.com
6. TOK!
Een broertje van de bekende Lounge
Chair van Charles en Ray Eames is de
Tok van het Noorse merk Varier (zie fo
to, vanaf 2.295 euro). Deze stoel nodigt
uit om te bewegen. Want volgens de Ja
panse ontwerper Toshiyuki Kita is zit
ten eigenlijk bewegen. Dat is goed, want
beweging is prettig voor de rug en de
stoel blijft urenlang comfortabel aanvoe
len. De Tok is een stoel om heerlijk in te
lezen of muziek te luisteren. Nieuwe uit
voeringen van de Tok, onder een gelimi
teerde uitvoering met een stoffering van
Paul Smith, zijn deze week gepresen
teerd tijdens de meubelbeurs in Keulen.
Een andere telg uit de Varierfamilie is de
Peel, een stoel gebaseerd op de kronkeli
ge schil van een sinaasappel. Toen ont
werper Olav Elday zijn concept aan Stok-
ke voorstelde, legde hij gewoon een si
naasappelschil op tafel en... zweeg. De
schil beschermt de inhoud en zorgt er
prima voor. De stoelen zijn verkrijgbaar
bij grotere meubelzaken in Nederland.
Ooit hip en veelgebruikt, nu afgedankt en zieltogend
in een hoekje van de kast: keukeniijken.
In deze aflevering: de 'ei-ontkopper'.
door Jan van Mullem
jgm&i en vriend van mij dacht eerst dat het
een sadomasochistisch speeltje voor de
gayscene was'. Toen ik dat las en de bij
gesloten foto's van het keukenlijk open-
■■■I de, kreeg ik koude rillingen. Want hoe je
er ook tegen vecht, je brein zet het toch om in beeld.
Wees gerust: dit 'ding' is geen gay-sm-attribuut. Twee
homoseksuele collega's die ik omzichtig de foto's liet
zien, haalden hun schouders op. Geen spoortje herken
ning, ook niet toen ik het begeleidende zinnetje mur
melde. Misschien zijn ze minder goed ingevoerd in het
gay-sm-wereldje, dat heb ik ze niet durven vragen.
Ik houd het in ieder geval op een ei-ontkopper, de sug
gestie die Rob Bakker, afzender en eigenaar van dit
keukenlijk, ook in zijn mailtje doet. „Dit apparaatje
kwam ik in de keukenla tegen. Ik heb het één keer ge
bruikt. Volgens mij is het minstens 25 jaar oud. Ik heb
geen idee hoe ik aan dit keukenlijk kom. Misschien uit
de inboedel van mijn,overleden (schoon)ouders. Het
was er opeens en heeft jaren in de kelder gelegen. Bij
het opruimen kwam ik het tegen."
Bakker realiseerde zich toen ook dat het keukenhulpje
'iets met gekookte eieren te maken had'. „Maar zowel
mijn vrouw als ik weten niet of dit apparaat ooit daad
werkelijk op de ontbijttafel gelegen heeft. Het pellen
van een gekookt ei gaat volgens mij beter door het
even tegen de tafel te tikken en dan met de vingers de
schaal te verwijderen. Of door met een mes en een
forse tik het kapje eraf te slaan. Bij ons thuis werd de
mes-en-afhakmethode toegepast. Mijn vrouw is van
het tikken en pellen."
Komt op hetzelfde neer: onthoofding van een ei. Met
die zoekwoorden in gedachten struin-ik het internet
af. Het is me duidelijk dat je dit ding op een gekookt
ei zet en beide 'ogen' naar elkaar toe drukt. Daarna
verschijnen karteltjes die zich in de eischaal boren.
Maar ik wil weten waarom dit ding is uitgevonden.
Door wie. En welke toegevoegde waarde het heeft.
Want dit ding lijkt meer een exponent van een uurtje
bezigheidstherapie dan een professionele innovatie.
Eén hit mét foto (eerst twee, maar de Marktplaats
advertentie bestaat niet meer) vind ik op internet. De
naam van de betreffende website, Elfletterig.nl, voor
spelt een uiterst geringe bijdrage aan mijn zoektocht.
En inderdaad: dit oefenprogramma voor Lingo-deelne-
mers leert mij nauwelijks meer dan dat ei-ontkop-
per elf letters telt. Zou de geestelijk vader van deze
website soms ook de ei-ontkopper hebben bedacht?
Ik had hem subiet de rode bal aangeboden.
Net als ik denk dat het hopeloos is, stuit ik op een
artikel in Trouw. Spijtig, zonder foto. Een medewerker
van het Culinair Museum rept over een 'apparaat waar
mee je je zachtgekookte eitje keurig en chic van zijn
kapje ontdoet'. Het zou dateren uit de negentiende
eeuw, toen er geleidelijk aan voor elk gerecht apart
'gereedschap' kwam. Keurig en chic zijn woorden die
in ieder geval de gay-sm-link definitief ontkrachten,
maar wel héél correct en
luxe klinken voor Bak
kers keukenlijk. Of
heeft hij de eenvou
dige uitvoering?
www.varierfurniture.com
Ook een keukenlijk?
Mail info en foto naar J
redactie.wonen@wegener.nl
