m
19 reizen
Ibiza is meer
dan disco's
Wat heeft Ibiza dat Texel en Tenerife niet hebben?
Henk van den Boom zocht het antwoord in het bruisende
nachtleven van het eiland en in de erfenis van de hippies.
reizen@wegener.nl
1024-3650360
Zaterdag 23 januari 2010
mm
De eerste ontmoe
ting met Eivissa,
zoals de eilanders
hun paradijs noe
men, is wat stille
tjes. Het is buiten het zomersei
zoen. De meeste partygangers
zitten weer in de schoolban
ken en beroemdheden probe
ren elders de bladen te halen.
Het beeld van Ibiza is dat van
één grote discotheek. Maar
mijn hotel is typisch Spaans
met handgetimmerde deuren
en kasten. Het ligt aan het
eind van een lange straat met
winkels, restaurants en bars.
Ik ga op pad naar het hoogste
punt van Ibiza. De weg ernaar
toe is slecht, maar het voordeel
daarvan is dat het mensen af
schrikt. Een dame die met een
angstig gezicht haar auto de
steile helling omhoog stuurt,
durft het avontuur niet aan en
keert om. Vanaf de top zie ik
het hele eiland, omspoeld
door de Middellandse Zee: Op
vallend groen met een grillige
kust en ontelbare baaitjes.
Een ervan is Cala d'Hort. De
kleine baai wordt bewaakt
door Es Vedra, een geweldige
rots die als een poortwachter
oprijst uit zee. De top ver
dwijnt in een geheimzinnige
nevel. Volgens de eilanders
spookt het daar. Langs het klei
ne strandje liggen chiringuito's,
eenvoudige restaurantjes waar
de laatste honderd jaar behalve
het menu weinig is veranderd.
Een verrassend pure plek op
zo'n druk eiland.
In de zomermaanden verza
melt iedereen zich op de tien
tallen dansvloeren die Ibiza
rijk is. Alles onder regie van
wereldberoemde dj's als
Armin van Buren en Tiësto.
Langs de vierbaansweg die het
eiland op wrede wijze in twee
ën splitst, worden de muziek-
goden op metershoge bill
boards aan hun fans gepresen
teerd. In juli en augustus is het
elke nacht feest in de disco's.
Bont beschilderde bussen rij
den dan langs campings en ho
tels om de partygangers naar
de feesten te brengen. De jet
set kiest voor het toonaange
vende Pacha, waar iedereen ge
zien wil worden. Overdag ver
plaatst de scene zich naar de
chique beachclubs, zoals het
door Nederlanders gerunde
Blue Marlin. Het strand stelt
weinig voor, maar de gasten
kunnen zich uitstrekken op de
kingsize strandbedden die op
de keien zijn geplaatst. Volgens
de eilandroddels bloeide hier
de liefde op tussen Yolanthe
en Wesley.
Intussen ga ik op zoek naar de
laatste sporen van de hippies
die in de jaren zestig het ei
land beroemd maakten. Ibiza
werd de schuilplaats voor Ame
rikaanse dienstweigeraars tij
dens de Vietnamoorlog. Bob
Dylan en Bob Marley meng
den zich hier tussen de flower-
powergeneratie. Een landweg
getje kronkelt tussen amandel
bomen en kleine boerderijtjes
langs piepkleine dorpjes. Het
eigenlijke hippiedorp is San
Carlos de Peralta. In bar Anita
hangen nog de houten post-
bakken aan de muur die het
contact met het thuisfront on
derhielden in een tijd dat er
nog geen mobieltjes waren.
Het is druk bij Anita. Iedereen
wil eten aan de eenvoudig hou
ten tafels. Op de menukaart
staat al jaren geen macrobioti
sche rijst met tofoe meer.
In het witte kerkje achter de
bar geven twee Engelsen el
kaar het jawoord. De bar en de
zondagse Hippy Market zijn ei
genlijk alles wat nog over is
van de sixties. Op een enkele
vergrijsde achterblijver na zijn
de hippies verdwenen. Wat
Jjjlllllïï^MÊÊÊÊÊÈ.. -
Foto's boven: Aan het strand van Cala d'Hort staan chiringuito's, een
voudige restaurants. Wie natuur wil, hoeft ook niet lang te zoeken.
Grote foto onder: Overal in Ibiza-stad is uitzicht over de blauwe zee.
foto's Henk van den Boom
bleef op het eiland, zijn de
vreedzaamheid en kleinschalig
heid. Ondanks de massa en de
zomergekte. „Dat is altijd maar
een paar maandjes en dan is
het weer over. Dat hoort nu
eenmaal bij ons eiland", zegt
de gepensioneerde Felix. Sa
men met zijn echtgenote zit
hij op een bankje aan de rand
van de oude stad.
Hoe het in vroeger tijden op
Ibiza was, kun je het beste
zien door de houten ophaal
brug over te steken en onder
de grote stadspoort, de Dalt
Vila (oude stad), binnen te
gaan. Het is één groot monu
ment en steeds is er zicht op
de blauwe zee, de jachthaven
en de havenwijk Marina. Lang
zaam slenter ik weer naar be
neden. Een man zit voor een
kapperszaak een Nederlandse
krant te lezen. Sergio, een
56-jarige Maastrichtenaar. „Ik
had het in Nederland niet
meer naar mijn zin. Ik wilde
een nieuw bedrijf beginnen,
maar liep te pletter tegen aller
lei regeltjes. Toen heb ik mijn
dochter gebeld. 'Kind, ik ga
naar Ibiza.'
Sergio werkt nu al weer ander
halfjaar bij deze Parijse kap
per en rekent zich reeds tot de
inboorlingen van Ibiza. „Der
tig jaar geleden ben ik hier ook
een keer geweest. Er is natuur
lijk veel veranderd, maar veel
is ook nog hetzelfde. Je voelt je
meteen thuis. Er is een soort
verbondenheid."
ssajffisl»
w
H
S»
BW
Reageren?
redactie.reizen@wegener.nl
ITK
V isg^ggps
Madrid
FRANKRIJK
Barcelona
ibiza is drie keer zo groot
als Texel. Het eiland is vanaf
veel luchthavens bereikbaar
met goedkope vluchten.
Ook vanaf de Spaanse cos-
ta's (Girona, Barcelona en
Valencia) vertrekken dage
lijks vluchten en ferry's.
Tegelijkertijd feesten en
zonnen kan het beste in de
zomermaanden. Rust heerst
vooral in het voor- en nasei
zoen. 's Winters is het kli-
maat zacht, terwijl de natuur met de bloeiende amandelbomen
dan op zijn mooist is.
Adressen: Het toeristenbureau Ibiza ligt aan de Passeig Vara de
Rey 1 in Ibiza. Telefoon 0034-971301900.
www.ibiza.travelwww.ibiza4all.nl
Valencia
SPANJE
