uil15
in Kamperland
Beoordeling
donderdag 21 januari 2010
m
i®i§i
Prijs-kwaliteit:
Bediening:
Entourage:
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
Horen, zien en ruiken:
Het restaurant is dieper dan je in eer
ste instantie verwacht. Er is ruimte ge
noeg voor groepen.
Conclusie:
De Griek brengt je in Griekse sferen,
maar het mag best een beetje meer
uitheems zijn voor ons.
Een 'beetje' dorp heeft
een Chinees restaurant
en met een beetje geluk
heeft dat dorp ook nog
een Griek. Kamperland heeft ge
luk. In de hoofdstraat zit De
Griek.
Een leuke naam, De Griek. „Wij
zijn allebei Grieks en vonden het
niet meer dan logisch om ons res
taurant De Griek te noemen", ver
klaart Effie Malamidis, eigenares
en gastvrouw van De Griek.
In wintertijd lijkt het verlangen
groter naar af en toe uitheems
eten, ter afwisseling van de boeren
kool met worst, spruitjes en wit
lof Vandaar dat we deze zaterdag
avond kiezen voor een buitenland
se keuken en naar het Noord-Beve-
landse Kamperland rijden.
Bij Griekenland is het niet zo
moeilijk om aan witte stranden en
een azuurblauwe zee te denken,
waar op wankele stoelen aange
schoven kan worden aan houten
tafeltjes met een simpele, maar eer
lijke maaltijd. De warmste herinne
ringen hebben we aan de tzatziki,
verse sla en grote olijven, met wat
stug witbrood en de op de barbe
cue gegrillde octopus en geiten
kaas. Zo lekker heb ik nooit meer
gebarbecued.
Maar we zijn in Nederland en wor
den bij De Griek door een leuke
jonge bediende naar 'het warmste
tafeltje' aan het raam gewezen.
We zijn deze avond wat kouwelijk.
Naast ons staat een haard, die jam
mer genoeg niet brandt. In de kin
derhoek spelen drie kinderen met
blokken. We zien ze, maar horen
ze niet. Het is lang geleden dat we
kinderen zo braaf en stilletjes met
elkaar hebben zien spelen.
We bestellen een van mijn favorie
te gerechten: een spanakotyropita,
bladerdeeg gevuld met spinazie en
feta (5,50 euro). De spanakotyropi
ta had niet de structuur van een
milles-feuilles, zoals ik het gerecht
zelf maak, maar wel van een gevul
de croissant. Het smaakte zoals het
eruitzag en dat is iets te weinig
Grieks, naar mijn zin.
Het andere voorgerecht was de Je-
mistes piperjes, ofwel de gevulde
paprika uit de oven met een vul
ling van rijst, kruiden en tomaat
(5,50 euro). De paprika had heer
lijk lang gegaard en gaf ons het
Griekenlandgevoel.
Voor het hoofdgerecht kregen we
een bakje wittekoolsalade met
mayonaise. De retsina combineer
de er goed bij. We vervolgden met
de vegetarische schotel Exochiko
(12,50 euro) met tyropita (blader
deeg gevuld met feta) tzatziki, au
foto's Willem Mieras
Effie Malamidis bestelden we een
keer het Pikilia glykon (5,50 euro).
Een nagerecht met ijs en slagroom
en kleine hapjes, als baklava en va
riaties daarop.
Een zoete lekkernij, die natuurlijk
aankomt als een mokerslag. Toch
hadden we dit nagerecht niet wil
len missen.
Jiorgos en Effie Malamidis genie
ten van 'hun concept'„Een an-
derssoortige Griek willen we niet
hebben", reageert ze, nadat we de
keuken wat kwalificeren als
Grieks-Nederlands.
„Dit is wat de mensen willen en
wat wij willen. We richten ons op
deze regio. Het is nu hartje winter
en dus het stille seizoen. Toch heb
ben we nog heel wat eters."
Dat is waar. Het is gezellig druk.
Dat belooft wat voor de zomer, als
veel toeristen van de vakantiepar
ken op Noord-Beveland Grieks wil
len eten. „We voorzien in een be
hoefte." Ze hoeven niet zo nodig
mensen uit andere regio's te trek
ken 'want daar heb je ook Grie
ken'.
De Griek in Kamperland vervult
ook nog een dorpsfiinctie. In het
achterste gedeelte van de royale
ruimte zitten deze avond jong en
oud aan de bar. Het is een ontmoe
tingsplek met een Grieks-Neder
lands tintje. Een beproefde combi
natie.
Café-restaurant De Griek.
www.restaurant-degriek.nl, Veerweg
37, 4493 AM Kamperland.
0113-370600. Pinnen kan. Deze
periode gesloten op maandag en
dinsdag.
De Griek aan de Veerweg in Kamperland.
Café-Restaurant
De Griek
Veerweg 3 7
ixamperiana
Een Grieks restaurant met een Hollands sfeertje.
olie goudbruin waren gebakken en
opgediend zouden worden met bij
voorbeeld knoflook, tomaatjes en
verse pepers. We kregen de gefri
tuurde inktvisringen, in tempura
beslag. Dit is toch meer hartig
snoepgoed, een borrelhap of een
tussendoortje. Gelukkig had de
kok de calamaris niet te lang gefri
tuurd. Daardoor zou de inktvis als
kauwgum worden. Op advies van
berginesalade, witte bonensalade,
rijst en gefrituurde aardappeltjes.
Het was een bord vol hapjes met
voor ieder wat wils. De witte bo
nensalade benaderde nog het
meeste het idee dat ik heb bij de
eerlijke Griekse keuken. Bij het an
dere hoofdgerecht, Kalamaria tiga-
nita, hadden we niet goed gekeken
of niet goed gevraagd. We ver
wachtten een schotel met inktvis
ringen te krijgen, die in de hete
